Więc "SS Hell Camp", popularna nazwa tego filmu, jakkolwiek przykuwająca uwagę, jest dosyć myląca. Ale mamy tu różne tortury i eksperymenty na ludziach (tyle, że te toczą się w jakiejś kwaterze SS), więc bliżej temu filmowi jednak do "Ilsa, She Wolf of the SS" niż do "Salon Kitty". Ale tak naprawdę, to te tortury są tu dodatkiem, bo główną uwagę reżyser skupił na walce partyzantów z Niemcami. Największą atrakcją tego filmu jest tytułowa bestia, czyli neandertalczyk, człowiek-małpa, czy jak go tam określić, grana przez Salvatora Baccaro znanego z podobnych ról (facet po prostu ma małpią gębę - jest nawet brzydszy niż Ron Perlman). W najobrzydliwszej scenie, jaką ostatnio widziałem, tytułowa bestia zrywa swojej ofierze skórę z włosami łonowymi i pożera ją. Film miejscami robi mocne wrażenie (sala tortur, sceny z bestią), ale jak już wspomniałem głównie traktuje o partyzantach. Może dzięki temu, że zło nie jest tu aż tak intensywne, jak w "Women's Camp 119", film mi się całkiem przyjemnie oglądało, choć trochę przeszkadzały mi wklejone ujęcia z innych filmów. Z elementów humorystycznych: szczury są tu "grane" przez świnki morskie pomalowane na czarno (widoczny brak ogonów!); jest tu scena, w której ksiądz mało nie pokonuje wręcz 4 niemieckich rzołnierzy.