Zgadzam SIĘ film słabiutkiiiiiiiii i SŁABYYYYYYYYYYYYY ale zobaczyć można jeśli ktoś chce słaby film oglądać.
Bardzo słaby film.

według mnie nie rozumiesz tego filmu. Tutaj nie chodzi o fabułę bo akurat zgodzę się z Tobą, że jest typowa. Chodzi raczej o pewne, zachowania....pokazanie pewnych postaw. Mamy rodzinę i każdy jej członek odgrywa rolę kata, ofiary i obserwatora. Jak będziesz miał ochotę to poczytaj trochę o tym jak wyglądają takie mechanizmy w rodzinie. W filmie zostało to świetnie pokazane.

myślę, że cHrzanek ma rację :)) fabuła nie powala na kolana, ale dla humanistów, bądź na lekcję jakieś zakurzonej etyki wpasowuje się w sam raz

Słyszałeś kiedyś o środka artystycznego wyrazu, języku, stylu, intertekstualności? Zastanawiałeś się dlaczego poeci są obywatelami innego świata? Prostą historię można przedstawić na tyle sposobów ilu jest ludzi, ale nagrody wygrywają Ci którzy to potrafią i mają do tego talent;)

zgadzam się:)

Nie przeżyłeś tego, co ci bohaterzy a ten film bardzo dobrze to przedstawił. Znam takich, co mieli gorzej. Chodzę do gimnazjum i to tam oglądnąłem tą etiudę.

*tę etiudę

A ja z twoich wywodów wnioskuję, że ty po prostu nie zrozumiałeś tego filmu. Zjawisko przemocy domowej to dla ciebie najwyraźniej coś,o czym gdzieś tam słyszałeś,może ci w szkole powiedzieli. Widać, że nie miałeś nigdy do czynienia z ofiarami i sprawcami przemocy domowej (i naprawdę nie życzę ci, abyś miał do tego kiedykolwiek okazję). Film bardzo dobrze obrazuje to zjawisko, za pomocą prostych środków, jasnego przekazu. Fabuła nie jest tu aż tak ważna - wyraźnie są jednak podkreślone problemy najbardziej istotne, które powinny zwrócić uwagę nawet średnio rozgarniętego widza.

Przepraszam, czy Pan z tym "do czynienia" to tak naprawdę? Serio całkiem i z miną tęgą? Więc jak film o II WŚ to tylko dla ocalałych, albo ich rodzin, a jak o prostytutkach to tylko dla prostytutek i ich klientów? Nawet jeśli Tollaner filmu nie zrozumiał, jeśli go nie poruszył, nie zachwycił (...) to wyrzucanie mu, że "nie przeżył", "nie zna" jest argumentem nieco poniżej pasa. I trochę się mija z celem.

Co do filmu to realizacja fantastyczna. Kompozycja przejrzysta, 26 minut dokładnie rozplanowane i przez reżysera wykorzystane. I przewidywalność jest. Dobrze, że jest bo co chcielibyśmy w warstwie fabularnej zobaczyć? Że chłopiec zamienia się w Hulka i zgniata oprawcę? Że ucieka z domu i staje się milionerem po latach? Ta przewidywalność w warstwie fabularnej daje nam szansę na coś, czego wiele filmów nie daje - możliwość badania postaci. Przyglądanie im się.
Osobiście uważam za niesamowite, jak bardzo ów strach chłopaka - ta ciągła gonitwa, przerażenie - przenika przez wszystkie sceny. Jak przechodzi przez kolejne kadry i trafia. Co z tego, że znamy zakończenie już na starcie (nieomal), skoro to studium postaci.

Niestety, mam z tym do czynienia na co dzień, tak naprawdę, serio, ale nie zawsze z miną tegą. I nie jest mi z tym łatwo.

Fabuła rzeczywiście nie powala, ale za to cała reszta zdecydowanie nadrabia! Gra aktorska, dźwięk, kamera - podczas scen na boisku lub bicia czułem się jakbym sam w nich uczestniczył.

A może po prostu tu nie ma fabuły? Nie ma początku, nie ma rozwiązania. To tylko obraz. Wyrywek z życia - dla niektórych niestety realnego....