Kolejny już film Xaviera Dolana, który jest wielowymiarowy, emocjonalna petarda.
Po raz kolejny kanadyjski reżyser przygląda się relacjom matka- syn. Chciałbym zwrócić uwagę na zmianę tempa akcji filmu, spowolnienia tudzież przyśpieszenia, a także na bardzo ciekawe ujęcia kamerą. Niektóre sceny zostały celowo rozmyte i a obraz zmiękczony. Film ogląda się z wielką ciekawością, świetna fabuła. Z upływem czasu emocje są potęgowane. Zwracam uwagę tez na znakomite aktorstwo, wszystko to jest bardzo szczerym obrazem. Miłość, bezradność, niemoc to wszystko zostało zawarte w tym filmie . Jak dla mnie kolejny znamienity film tego reżysera