Skąd w ogóle pomysł na kontynuację filmu pokroju Slumber party massacre - tego nie wiem. Owszem, slasher był to całkiem zacny, ale bez żadnych charakterystycznych, motywów (ba! już nawet wygląd zabójcy mi z głowy wyleciał)...
SPM II z częścią pierwszą łączy tylko jedna bohaterka - siostra jedynej dziewczyny która przeżyła masakrę. Tak po za tym mamy kolejną banalna fabułę bez charakteru - dziewczyny mają swój zespół, jadą gdzie do domku (o dziwo nie na odludziu) na weekend pograć i poimprezować. Przyjeżdżają też chłopcy. Dziewczyny da się polubić, chłopców nie koniecznie. Naszą bohaterkę prześladują koszmarne wizje, które w końcu zaczynają się spełniać. No i pojawia się zabójca - typ wyglądający jak Travolta w Greace z szaloną gitarą, której gryf zakończony jest wielkim wiertłem. No wierci.
Film zrealizowano bardzo sprawnie, praca kamery jest w porządku, muzyka, jak na lata 80e - naprawdę dobra (od klasycznego rock'nrolla po jakiś protoplast trip-hopu). Nie brakuje krwawych scen i dziwnych wizji rodem z ulicy Wiązów. Dobrze się to ogląda, ale w sumie troszkę to zbyt banalne, zakończenie mi się nie podobało i ogólnie zabrakło jakiś większych atrakcji. Ale i tak jest ok.