W zapierającej dech w piersiach scenie kończącej Matrix Reaktywacje, Neo (KEANU REEVES) zrobił kolejny krok na drodze ku prawdzie, której początek miał miejsce w końcowym scenach Matrixa - przemiana wyczerpała jednak jego moce, leży bezsilny na ziemi niczyjej, gdzieś pomiędzy Matrixem i Światem Maszyn. Podczas gdy Trinity (CARRIE-ANNE MOSS) strzeże ciała pogrążonego w śpiączce Neo, Morfeusz (LAURENCE FISHBURNE) zmaga się ze świadomością, że Wybraniec, w którego wierzył całe życie, jest jedynie kolejnym systemem kontroli, wymyślonym przez budowniczych Matrixa. W filmie Matrix Rewolucje, końcowym rozdziale trylogii Matrix, epicka wojna pomiędzy ludźmi i maszynami zbliża się do finału: siły wojskowe Syjonu, którym pomagają odważni ochotnicy cywilni, tacy jak Zee (NONA GAYE) i Dzieciak (CLAYTON WATSON), rozpaczliwie walczą z inwazją Strażników. W tym samym czasie armia Maszyn drąży tunel wprost do ostatniej twierdzy ludzi. W obliczu totalnej zagłady mieszkańcy bastionu walczą nie tylko o życie, ale o przyszłość całej ludzkości. Nie wiedza jednak, że ich szeregi są infiltrowane od środka: wyzwolony program Smith (HUGO WEAVING) przejął Bane'a (IAN BLISS), członka załogi jednego z poduszkowców floty Syjonu. Z każdą sekundą Smith rośnie w siłę, nie kontrolują go nawet Maszyny. Grozi zniszczeniem ich imperium, realnego świata i Matrixa. Wyrocznia (MARY ALICE) przekazuje Neo ostatnie rady, które ten przyjmuje, w pełni świadomy, że jest ona jedynie programem, a jej słowa mogą być po prostu kolejną warstwą oszustw, przynależną do wielkiego schematu Matrixa. Z pomocą Niobe (JADA PINKETT SMITH), Neo i Trinity decydują się na podróż, jakiej nie odbył wcześniej żaden człowiek - wychodzą na zdradziecką powierzchnię, wędrują poprzez spaloną Ziemię do serca niebezpiecznego Miasta Maszyn. W tej ogromnej, przepełnionej maszynami metropolii, Neo staje twarzą w twarz z największą potęgą świata maszyn - z Deus Ex Machina - i udaje mu się wynegocjować układ, który jest jedyną nadzieją dla ginącego świata. Wojna zakończy się tej samej nocy, a przeznaczenie Neo i los dwóch cywilizacji zależy od wyniku konfrontacji ze Smithem. Warner Bros. Pictures przedstawia, we współpracy z Village Roadshow Pictures i NPV Entertainment, film wytwórni Silver Pictures Matrix Rewolucje, w którym występują KEANU REEVES, LAURENCE FISHBURNE i CARRIE-ANNE MOSS. W głównych rolach zobaczymy także HUGO WEAVINGA i JADĘ PINKETT SMITH. Reżyserami i scenarzystami filmu Matrix Rewolucje są BRACIA WACHOWSKI, producentem jest JOEL SILVER. Producentami wykonawczymi są ANDY WACHOWSKI, LARRY WACHOWSKI, GRANT HILL, ANDREW MASON i BRUCE BERMAN. Operatorem jest BILL POPE, kierownikiem produkcji jest OWEN PATERSON; montażystą ZACH STAENBERG, autorem muzyki jest DON DAVIS; kierownictwo ekipy do spraw efektów wizualnych sprawował JOHN GAETA; kostiumy zaprojektowała KYM BARRETT. Matrix Rewolucje jest dystrybuowany przez firmę Warner Bros. Pictures, część koncernu Warner Bros. Entertainment Company, w niektórych krajach dystrybucją zajmuje się firma Village Roadshow Pictures. http://www.thematrix.com / AOL Keyword: Matrix Revolutions
MATRIX REWOLUCJE: ROZDZIAŁ KOŃCOWY
W roku 1999 bracia Wachowski i producent Joel Silver pokazali światu film Matrix, pełen brutalnej, choć zrealizowanej ze smakiem akcji i zagmatwanej fabule. Filmowcom udało się zelektryfikować widzów nie tylko wspaniale pokazanymi efektami specjalnymi, stworzyli prowokacyjny film, w którym zatarto granice rzeczywistości i tożsamości, zwrócono uwagę widzów na decyzje, jakie podejmujemy i na powody, dla których je podejmujemy. Historię, jaką rozpoczęli Matrixem, Wachowscy od samego początku chcieli opowiedzieć w trzech filmach, a produkcję drugiej i trzeciej części trylogii traktowali jak realizację jednego filmu, podzielonego na dwie części. W pokazanym w maju tego roku drugim filmie, Matrix Reaktywacja, scenarzyści i reżyserzy zagłębili się w opowieść pełną odniesień do mitologii, zaprezentowali nam także zapierające dech w piersiach efekty specjalne, które na nowo zdefiniowały to, co możliwe jest do zrobienia na ekranie kina. Film, pełen niesamowitych scen akcji, rozwijał wątki z pierwszej części, wątki dotyczące alienacji filozoficznej i technologicznej, opowiadał o poszukiwaniu przez Neo prawdy i zrozumieniu przez niego kluczowej dla przyszłości ludzkości roli, jaką obdarzył go los. Matrix Reaktywacja zarobił do dzisiaj ponad 735 milionów dolarów na całym świecie, co czyni z niego najbardziej zyskowny film roku, a także najbardziej zyskowny film kategorii R w historii kina - zarówno w USA, jak i na rynku międzynarodowym. Co więcej, Reaktywacja pobiła rekord zysków osiągniętych w ciągu tygodnia - zarobiła w tym czasie 158.2 miliona dolarów, granicę 150 milionów na rynku krajowym przekroczyła w sześć dni. Na rynku międzynarodowym jest to dziesiąty, co do przyniesionych zysków film w historii kina, jest to jednocześnie pierwszy tytuł, jaki zarobił więcej niż 100 milionów dolarów w trakcie jednego weekendu. Wspaniałe rezultaty sprzedaży dwóch pierwszych części trylogii i mnogość dyskusji, jakie rozpętała wizja Wachowskich, są dowodem na to, że twórcom filmów udało się dotrzeć do szerokiego widza. - Stworzyli epicką historię, opowiedzieli ją w wizjonerski sposób, który zrewolucjonizował rozrywkę, stworzyli trylogię akcji przeznaczoną dla myślącego widza - zauważa producent trylogii Matrix Joel Silver. - Film można oglądać czerpiąc przyjemność jedynie z warstwy wizualnej, a jeśli ktoś ma ochotę, może zastanawiać się nad przemyśleniami, jakie leżą głębiej... Bracia Wachowski wierzą, że w centrum filmów z serii Matrix leży nadzieja zjednoczenia - synteza naszej skończonej wiedzy z nieskończonością wierzeń na temat tego, co może istnieć. - Te filmy opowiadają o poszukiwaniu prawdy, cenie, jaką płaci się za wiedzę, o zrozumieniu życia i ofiarach, jakie wszyscy musimy ponosić - mówi Keanu Reeves. - Kolejnym ważnym tematem trylogii jest ewolucja. W pierwszym filmie walka toczy się pomiędzy Maszynami a ludźmi, którzy próbują uwolnić się ze świata Matrixa, w którym uwięziły ich Maszyny. W Reaktywacji i w Rewolucjach widzimy też programy, stworzone przez maszyny, kryjące się w zakamarkach Matrixa z obawy przed wykasowaniem, jesteśmy też świadkami próby zniszczenia Syjonu przez Maszyny. Ostatecznie, istnienie Maszyn jest również zagrożone, i ludzie, Maszyny i programy muszą wspólnie znaleźć sposób przetrwania. Wizje artystyczne i poglądy intelektualne, przedstawione w Matriksie i rozwijane następnie w Reaktywacji, znajdują efektowne zakończenie w ostatniej części trylogii, w filmie Matrix Rewolucje. - W Rewolucjach Wachowscy stworzyli naprawdę niezwykłe zakończenie całej historii - mówi Silver. - Podróż Neo kończy się w sposób, który jest inteligentnym, humorystycznym, pełnym emocji zwieńczeniem wszystkich filmów, daje swoistą lecz prawdziwą odpowiedź na to, czym jest pomysł twórców. Zakończenie jest naprawdę przemyślane, mimo to ludzie z pewnością będę je analizować i omawiać. W końcowych scenach drugiej części filmu, Neo leży w śpiączce na pokładzie rebelianckiego poduszkowca Mjolnir, użył swych mocy by zniszczyć kilku atakujących go Strażników - wyczyn nie mający sobie równych, zważywszy, że gdy go dokonał, znajdował się poza Matriksem. W Rewolucjach Neo odkrywa prawdę, poznaje źródło swych mocy, dowiaduje się dlaczego może wykorzystywać je w realnym świecie. Reeves widzi Neo jako świadka i poszukiwacza. - Poprzez swoją wyprawę Neo staje się katalizatorem dla potężnych mocy, które obdarzają go nadzwyczajnymi zdolnościami - mówi aktor. Choć moce Neo niepomiernie wzrosły, podobnie zwielokrotniły się moce Agenta Smitha - stał się na tyle potężny, że dla świata Maszyn jest zagrożeniem o wiele większym, niż mieszkańcy Syjonu, walczący o przeżycie w boju z ich armią. Neo rozumie, że do ocalenia ludzi i Maszyn przed Smithem musi iść dalej, niż kiedykolwiek przypuszczał. - To ostatnia niewiadoma, ostatnie pytanie bez odpowiedzi w jego życiu - mówi Reeves. - Musi doprowadzić swoją wyprawę do końca, zobaczyć dokąd prowadzi droga jego przeznaczenia. Właśnie dlatego kocham Neo. On chce pokoju i dla pokoju zrobi wszystko. Laurence Fishburne uważa, że zarówno Reeves, jak i odtwarzana przez niego postać jest pełna poświęcenia. - Keanu nie przypomina przeciętnych ludzi, jest bardzo wrażliwy, nadzwyczaj inteligentny - mówi Fishburne. - W trakcie realizacji filmu całkowicie poświęcił swe życie poza planem na rzecz swojego bohatera, praca z nim podczas kręcenia filmu, wspaniałe było wspólne przeżywanie tego całego doświadczenia. Podczas gdy Neo podążą ścieżką, która wiedzie go do ostatecznego zrozumienia, pozbawiony złudzeń Morfeusz nadal wierzy, że jego były uczeń znajdzie sposób, by zakończyć wojnę. Wierzy w to wbrew wyjaśnieniom Architekta, który w Reaktywacji przekazał, że Przepowiednia Wyroczni była po prostu jeszcze jedną formą sprawowania kontroli. - W Rewolucjach poznamy lepiej człowieczeństwo Morfeusza - ujawnia Fishburne. - Morfeusz nie przestaje być przywódcą, nadal idą za nim ludzie, wciąż czują się przy nim bezpieczni. Nie jest jednak tak potężną postacią, jak w pierwszej części, gdy zdawał się wiedzieć wszystko. To, w co wierzył, zostało zniszczone, a pogodzenie się z tym faktem czyni go bardziej ludzkim. Trynity wierzyła w Neo równie mocno, lecz w jej przypadku więź, jaka łączy ją z Neo staje się bodźcem, który pcha ją ku własnym poszukiwaniom. - Jedną z rzeczy, jakie kocham w Trynity, jest jej całkowite oddanie miłości, jaką żywi do Neo, jej wiara w niego, a także to, jak bardzo ta miłość ją wzmacnia, a jednocześnie uwrażliwia - mówi Carrie-Anne Moss. - Wachowscy w doskonały sposób rozwiązali sprawę uczucia, łączącego Neo i Trynity - dodaje Silver. - Ich miłość jest ważną częścią całej opowieści - zwłaszcza w Rewolucjach - wiąże zarówno bohaterów, jak też opowieść i poszczególne filmy. Wszystko opowiada właśnie o tym uczuciu. Pod koniec Reaktywacji Neo ofiarowuje Trynity szansę na drugie życie, bohaterka oddaje swój los w jego ręce po raz drugi, gdy decyduje się towarzyszyć mu do Miasta Maszyn. - Trinity, jak wiemy, jest bardzo aktywna - mówi ze śmiechem Moss. - Nie cierpi, gdy ktoś mówi jej, co ma robić, nie zamierza też siedzieć na tyłku i czekać na wiadomości od Neo. Dlatego wymyśla sposób, w jaki może mu pomóc. Inna z czołowych postaci ruchu oporu Syjonu także decyduje się pomóc Neo - ale wparcie ze strony Niobe to wynik jej wewnętrznej przemiany, która rozpoczęła się w Reaktywacji, a o której szczegółowo opowiada gra komputerowa Enter the Matrix. - Kiedy w drugim filmie poznajemy Niobe, brak jej wiary. Wierzy jedynie w siebie - mówi Jada Pinkett Smith. - Ma potężne ego i jest nadzwyczaj arogancka. W trakcie całej historii nabiera wiary w Neo i Morfeusza, zaczyna godzić się z myślą, że gdzieś tam jest coś, co przekracza możliwości jej zrozumienia, wykracza poza jej logikę. Choć Niobe nie wierzy w Przepowiednię Wyroczni, ofiarowuje swój statek Neo, gdy ten decyduje się udać w poszukiwaniu pokoju do Miasta Maszyn. Mówi aktorka - Niobe szanuje Neo i wspiera go, ze względu na to, czego dokonał i z uwagi na poświęcenia, jakie stały się jego udziałem. Nie wierzy, że jest Wybrańcem, ale wierzy, że jeśli ktoś będzie mógł przynieść pokój, będzie to właśnie Neo. W obliczu śmierci Niobe i Morfeusz orientują się, że nadal łączy ich głębokie, choć uśpione uczucie. - Niobe związała się z Komandorem Lockiem ze względu na jego spryt, ale przypuszczam, że w głębi serca cały czas kochała Morfeusza - zastanawia się Pinkett Smith. W tym samym czasie Agent Smith nie ustaje w próbie zniszczenia wszystkiego, co staje mu na drodze, jego moce i możliwości rosną. W Matriksie Smith zaczyna jako bardzo wyraźnie narysowana postać, mająca jasno określone zadania i precyzyjne cele - swoją postać opisuje Hugo Weaving. - W trakcie opowieści Smith zaczyna odczuwać uczucia. Zaczyna czuć złość i zazdrość. Rozwija się w nim zmysł węchu, zaczyna rozumieć, co znaczy być człowiekiem. I nienawidzi tego. Uważa, że to słabość. W Reaktywacji widzimy, że coraz bardziej akceptuje te potężne uczucia, co więcej, zaczyna się w nich lubować. Ma olbrzymią ambicję, udaje mu się także - dosłownie - uwolnić. W Rewolucjach nic nie może go już powstrzymać - jego pragnienia ewoluowały od chęci uwolnienia się od Matriksa do pragnienia podbicia świata. Weaving kontynuuje opowieść o Smithu - To bardzo mroczna postać, ale zawsze sądziłem, że jednocześnie dość zabawna. Już w pierwszym Matriksie Smith miał pewne elementy humorystyczne, które pochodziły - jak przypuszczam - wprost od braci Wachowskich. Ucieszyłem się widząc, że jeszcze pełniej pokazano je w drugim i trzecim filmie. Granie tej postaci było niezwykle przyjemnym doświadczeniem. Ponieważ ambicje i moce Smitha grożą zniszczeniem zarówno świata realnego, jak i Matriksa, Wyrocznia decyduje się pomóc Neo - decyzja ta będzie ją drogo kosztowała. Jak wyjaśniono w grze komputerowej Enter the Matrix, postać Wyroczni (czy też "powłoka - shell") została wykasowana przez żądnego zemsty Merowinga, dlatego w Rewolucjach Wyrocznia przyjęła nową formę. Opracowując scenariusze Reaktywacji i Rewolucji Wachowscy zastanawiali się nad zmianą wyglądu fizycznego Wyroczni, zdecydowali się jednak pozostawić w tej roli aktorkę Glorię Foster. Kiedy Foster umarła po zakończeniu zdjęć do Reaktywacji, bracia powrócili do swojego pierwotnego pomysłu. - Gloria była niezwykle utalentowaną, charyzmatyczną kobietą - przypomina Silver. - Jesteśmy niezwykle dumni z tego, że zawsze będzie pamiętana ze swoich dwóch najlepszych ról w Matriksie i w Matrix Reaktywacja. Przeznaczenie zmusiło reżyserów do zmiany losów Wyroczni po śmierci grającej ją aktorki, ale dzięki temu zdołali nadać większą głębię tej postaci, wydaje mi się, że wynik końcowy jest bardzo przekonywujący. - Wspaniale, że braciom, poprzez zmiany w scenariuszu udało się uhonorować Glorię - zgadza się Moss. Wachowscy obsadzili w roli nowej powłoki Wyroczni znaną aktorkę sceniczną i kinową Mary Alice (Oz). - Nie jestem wielką fanką kina science fiction, ale w filmach z serii Matrix jest coś, co przemawia do mnie na poziomie duchowym - mówi Alice, która grała z Foster na Broadway'u w sztuce Having Our Say w 1995 roku. Obie aktorki grały wówczas siostry, którym udało się przeżyć ponad 100 lat. - Moje życie zmieniło się, od czasu, gdy zagrałam w tym filmie - dodaje aktorka. - Mary Alice doskonale poradziła sobie z przedstawieniem żyjącej, oddychającej Wyroczni - mówi Fishburne, który grał syna Alice w sztuce wystawianej w Nowym Jorku, gdy miał dziesięć lat. Zee, mieszkanka Syjonu, który odgrywa kluczową rolę w obronie miasta przed armią nieubłaganych Maszyn, ma do stracenia o wiele więcej, niż pozostali mieszkańcy miasta. Na wojnie z Maszynami zginęli jej dwaj bracia - Tank i Dozer (członkowie załogi statku Morfeusza w filmie Matrix), teraz jej chłopak - Link - ryzykuje swym życiem jako operator Morfeusza. - Zee jest silna, jest zdecydowana zrobić wszystko, co w jej mocy, nie pozwala, by ogarnął ją strach - mówi Nona Gaye. - Chce chronić Syjon, a Link to jedyna bliska jej osoba, jaka pozostała przy życiu. Chce być pewna, że kiedyś uda im się żyć razem. Do głównych postaci Matriksa należą jeszcze: Lambert Wilson jako Merowing, Monica Bellucci w roli Persefony, Harold Perrineau jako Link; Harry Lennix w roli Komandora Locka; Collin Chou jako Seraf; Nathaniel Lees jako Mifune, przywódca korpusu żołnierzy Syjonu walczących w Osobistych Pancerzach Bojowych; Clayton Watson w roli Dzieciaka; Tanveer Atwal jako Sati, dziewczyna, którą Neo spotyka na stacji Mobil Avenue; Bernard White w roli ojca Sati, Ramy; Bruce Spence w roli Kolejarza, kontrolującego podróż pomiędzy światem Maszyn a Matriksem; Ian Bliss jako Bane, zdradziecki członek załogi poduszkowca, którego ciało opanował Agent Smith; David Roberts w roli Rolanda, kapitana poduszkowca Mjolnir; Anthony Wong jako Duch, bosman załogi Niobe i Anthony Zerbe jako radny Hamman. Kiedy zapytaliśmy Reevesa o wrażenia z początków pracy nad trylogią Matrix, co miało miejsce zimą 1997 roku, gdy aktor zaczął trenować, by przygotować się do roli Neo, zastanowił się i odpowiedział, że docenia wyzwania stawiane przez Wachowskich i ich ambitne podejście do filmu. - Kocham pracować z Larrym i Andrew, szanuję możliwości, jakie mi stworzyli, doceniam ich wyobraźnię, jakiej wymagało stworzenie tak wspaniałej opowieści - mówi aktor. - Wszyscy, którzy byli w jakiś sposób związani z tworzeniem tego filmu, byli proszeni o danie z siebie absolutnie wszystkiego. To było prawdziwe wyzwanie, ale dzięki temu było to też wspaniałym przeżyciem - wszyscy musieliśmy zakasać rękawy, żeby zrealizować to marzenie. Jak można nie być podekscytowanym możliwością realizacji czegoś, co ma szansę stać się największym osiągnięciem artystycznym w karierze? - W moim przypadku praca na planie tego filmu była prawdziwą transformacją - mówi Moss. - Nauczyłam się wiele o sobie, o życiu i pracy. Takie oddanie idei jest czymś naprawdę niesamowitym, nie zapominajmy zresztą, że te trzy filmy opowiadają o wierze, przekonaniach i walce za swe ideały. Podobne wrażenia dotyczące pracy na planie Matriksów ma Jada Pinkett Smith. - Była to prawdziwa zabawa, miałam okazję zagrać swoje prawdziwe alter ego - mówi ze śmiechem. - Nauczyłam się wiele o sobie, grając Niobe. Praca nad tymi filmami wzmocniła moją wiarę. Przeczytałam w tym czasie wiele książek, starałam się zgłębić korzenie swojej wiary, te filmy odegrały w tym olbrzymią rolę. O wrażenia z pracy nad trylogią, o wcielenie się w postać człowieka, którego niezachwiana wiara była katalizatorem przemiany Neo w Wybrańca, zapytaliśmy także Fishburne'a. - Nie sądzę, by fakt, że przypadła mi ta rola był czystym przypadkiem - mówi z namysłem aktor. - Kocham Morfeusza. To prawdopodobnie postać, dzięki której będę najbardziej pamiętany. A wszyscy, z którymi spotkałem się w trakcie realizacji tych filmów, stali się do końca mojego życia częścią mojego jestestwa. Dla Silvera, producenta przebojowych filmów Szklana pułapka i Zabójcza broń, a także wielu innych znakomitych filmów, trylogia Matrix - Zamyka pewien rozdział produkcji filmów. To była niesamowita przygoda. Monumentalne przedsięwzięcie, pełne zaskakujących zwrotów i niespodzianek, wypełnione oczekiwaniem, napięciem i humorem tak samo, jak i filmy, nad którymi pracowaliśmy. Tak jak wszyscy, którzy brali w tym udział, poświęciłem tej opowieści spory kawałek swojego życia i będzie mi brakowało tej pracy.
REWOLUCYJNE SZKOLENIE, WALKA I KASKADERZY
Po podjęciu decyzji o osobistym wykonywaniu wszelkich sekwencji sztuk walki i kaskaderskich ujęć związanych ze scenami wymagającymi zawieszenia na linach, główni aktorzy - Keanu Reeves, Carrie-Anne Moss, Laurence Fishburne i Hugo Weaving - spotkali się z czołowym choreografem scen walki pierwszego Matriksa, specjalistą od realizacji ujęć kaskaderskich, Yuenem Wo Pingiem i kierowanym przez niego i przez Diona Lama zespołem specjalistów z Hong Kongu. Przed rozpoczęciem produkcji filmów Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje czekało ich pięć miesięcy szkolenia i prób. Codzienne sesje szkoleniowe odbywały się w pustym hangarze lotniczym w Santa Monica - miejsce to wybrano, ponieważ mieściło wielkowymiarowe sceny do przechwytywania ruchu, które zwiększono niemal trzykrotnie w porównaniu do tych, jakie wykorzystywano w oryginalnym Matriksie. Po przejściu wyczerpującego, czteromiesięcznego szkolenia przed pierwszym filmem - aktorzy byli w znacznie lepszej formie, znacznie sprawniejsi, lepiej rozumieli, czego się będzie od nich wymagać - mówi Wo Ping. - Szkolenie do tych dwóch filmów było prawdopodobnie trzy razy cięższe od tego, jakie przeszliśmy przed pierwszym - przyznaje Reeves, który na ćwiczenia kung fu poświęcał co najmniej siedem godzin dziennie. Zarówno sceny walki Neo, jak i ujęcia związane z pracą na linach, są znacznie bardziej skomplikowane. W czasie szkolenia i realizacji pierwszej części trylogii, Reeves dochodził do zdrowia po operacji szyi, co ograniczało zakres jego ruchów - Wo Ping dostosował się do możliwości aktora opracowując choreografię walk, w której wykorzystywano znacznie więcej uderzeń rękoma, niż kopnięć. Podczas prac nad dwoma następnymi filmami Reeves nie miał już takich ograniczeń - Im więcej mogłem zrobić, tym więcej ode mnie wymagano - przypomina sobie aktor. - Kiedy więc dobrze już coś opanowałem, następnego dnia pytano mnie, czy dam radę jednocześnie zrobić też coś innego. A jeszcze potem, już w trakcie zdjęć, bracia pytali mnie, czy mogę wykonać jednocześnie siedem ruchów. To była wspaniała zabawa, ale jednocześnie bardzo ciężka praca. I bolesna - lód był moim nieodłącznym towarzyszem. (W czasie szkolenia Reeves całymi godzinami siedział w wannie wypełnionej lodem). - Nie znam nikogo, kto wymagałby od siebie więcej niż Keanu - mówi Moss. - Były takie chwile, gdy zakrywałam oczy, bojąc się, że tym razem wymaga od siebie zbyt wiele, i że skończy się to jakimś wypadkiem, muszę jednak powiedzieć, że zaimponował mi swoją postawą. Z całą pewnością żaden z amerykańskich aktorów nie osiągnął takiej doskonałości w scenach kung fu jak Keanu, żaden nie jest również tak sprawny fizycznie. - Keanu jest wyjątkowy - komplementuje aktora Wo Ping. - Jest absolutnym perfekcjonistą, własne wyniki rzadko go zadowalają, nawet wtedy, gdy uważam, że robi coś doskonale. Robiłem co tylko mogłem, by znalazł we mnie nauczyciela, który sprostałby jego wymaganiom. Reeves uważa, że taki rygorystyczny trening był jedynym sposobem na osiągnięcie biegłości technicznej, koniecznej do zrealizowania wizji braci Wachowski. - Wo Ping, Larry i Andy chcieli, by sceny walk były możliwie najbardziej spektakularne - mówi aktor. - Wszyscy oni kochają dobre widowisko i chcą bawić widza. Kontakt fizyczny w walce, zarówno ten negatywny, jak i pozytywny, nie przeszkadza im - uważają, że tego rodzaju doświadczenia są niczym ogień, to żywioł niszczycielski, ale jednocześnie daje ciepło - właśnie czegoś takiego oczekiwali od walk. Wyczerpujące sceny walk z filmu Rewolucje - scena z klubu Hell Coat, brutalna walka Neo z Banem na pokładzie Logos, a także jego starcie z Agentem Smithem - to wynik syntezy wielu pomysłów i pracy choreografa, realizatorów i aktorów. - Styl choreografii Wo Pinga doskonale współgra ze sposobem, w jaki bracia rozwijają fabułę - mówi producent Joel Silver. - Oprócz oczywistego starcia dwóch przeciwników, walczących za pomocą siły mięśni, Wo Ping potrafi pokazać rozwój tych postaci, wyrażany za pomocą ich umiejętności bojowych. Widzimy to na przykładzie Neo, który po raz pierwszy uświadomił sobie drzemiący w nim potencjał w scenie walki w dojo w pierwszej części trylogii, widać to potem w walce z setką Agentów Smithów - podczas tego starcia musi wznieść się na wyżyny swoich umiejętności. W Rewolucjach Neo i Smith posiadają olbrzymie umiejętności, są jednak równymi sobie przeciwnikami. - Bracia chcieli, by scena walki ze Smithem przekonała Neo o jego niezwyciężoności - wyjaśnia Wo Ping. - Starałem się, by w tej scenie wyraźnie widoczna była energia, jaką wyzwala starcie tych dwóch jakże różnych wojowników, wiedzących o tym, że muszą wygrać i nie wolno im przegrać. I raz jeszcze udało nam się osiągnąć nasze zamierzenia dzięki staraniom obu aktorów - Keanu i Hugo. Zdaniem Silvera zyski wyniesione z tak ciężkiej pracy są niezwykle duże. - Scena tej walki jest niczym żywcem wyjęta z komiksu o superbohaterach, walczących ze sobą i jednocześnie niszczących wszystko dookoła siebie - nigdy wcześniej nie widzieliśmy czegoś takiego na ekranie w wykonaniu prawdziwych aktorów. Niesamowitym przeżyciem było dla mnie obserwowanie sposobu, w jaki Wachowscy rozgrywają konflikt Neo i Smitha, jak rozwiązują go w Rewolucjach. Realizacja tej niezwykle ambitnej sceny walki trwała osiem tygodni, wymagała miesięcy przygotowań ze strony zespołu produkcyjnego, który musiał opracować nowe metody realizacji niektórych zdjęć, odpowiadające szczegółowej wizji braci Wachowski. Scenariusz dokładnie opisywał choreografię pojedynku, rozpoczynającego się w strugach deszczu na ulicy wypełnionej kopiami Agenta Smitha, po czym przenoszącej się 800 metrów w górę, w niebo pełne błyskawic. W trakcie walki przeciwnicy niszczą opuszczony wieżowiec, a w końcu uderzają z potężną siłą w ziemię, gdzie w powstałym w wyniku zderzenia kraterze ma miejsce końcowy etap ich konfrontacji. Specjalnie dla zrealizowania tej sceny skonstruowano urządzenia, zdolne do wytworzenia na planie strug silnego deszczu, który można było oświetlić i sfotografować lepiej, niż typowy efekt deszczu, jaki wykorzystuje się w filmach. Choć podgrzewanie wody odrzucono ze względów praktycznych, wykorzystywano ją w obiegu zamkniętym i poddawano filtrowaniu. - Kręcenie pierwszego ujęcia tej sceny, w trakcie której Neo i Smith walczą na ulicy w strugach ulewy, sprawiła mi mnóstwo przyjemności - z entuzjazmem mówi Hugo Weaving, który twierdzi, że w trakcie szkolenia dla potrzeb Reaktywacji i Rewolucji "trenował z głową", by nie odnieść kontuzji, jakich nabawił się w trakcie pracy na planie pierwszej części trylogii. - Uwielbiam uczucie stania w deszczu, czuję się wtedy świeżo, jestem pełen energii. Kiedy zaczęliśmy kręcić zdjęcia w kraterze, walczyliśmy w błocie, to było już znacznie trudniejsze. Filmowanie sceny konfrontacji w Kraterze, była dla Weavinga najbardziej wymagającym fragmentem pracy. - Deszcz był tak silny, że trudno było mówić bez puszczania bąbelków, z ust ciekły nam strugi wody. Nie słyszałem siebie, nie wiedziałem więc, czy mój ton pasuje do całej sceny. Nie miałem pojęcia jak brzmi to, co mówiłem. Trzy rzędy obserwujących starcie Agentów Smithów odtworzono dzięki wykorzystaniu dublerów, lalek Smitha, stworzonych przez zespół artystyczny i efektów graficznych, opracowanych przez grupę ludzi zajmujących się komputerowymi efektami specjalnymi. Dublerze w maskach Smitha stali w tylnym szeregu, kontrolowali ruch głów dwóch przednich szeregów Agentów, które obsadzono lalkami - dzięki temu każdy Smith spoglądał we właściwe miejsce, obserwował walkę. By w wiarygodny sposób oddać poczucie nieważkości w ujęciach rozgrywanych w powietrzu, zespoły kaskaderów i artystyczny współpracowali ściśle z grafikami komputerowymi i zespołem produkcyjnym. Efektem ich wspólnym wysiłków była specjalna uprząż, która pozwalała aktorom walczyć i jednocześnie symulować nieważkość. (Zdjęcia testowe, które nakręcono na pokładzie specjalnego samolotu NASA, używanego do szkolenia kosmonautów do pracy w warunkach nieważkości udowodniły, że metoda ta nie sprawdzi się w przypadku realizacji filmu). Część walki rozgrywaną w powietrzu nakręcono w "Jajku" - gigantycznej zamkniętej scenie, przystosowanej do realizacji zdjęć wykorzystujących technikę "blue screen". Nakręcono tam zdjęcia, które poddano potem obróbce komputerowej, podczas której dodano zalewane strugami deszczu tło. W trakcie realizacji filmu wykorzystywano rozmaite inne uprzęże dla aktorów, były one konieczne do nakręcenia skomplikowanych scen. Stworzono, na przykład, dość uniwersalną uprząż nazwaną "Twisty Belt". Jej twórcą jest koordynator sztuk walki i dubler Reevesa Chad Stahelski. Opracowana przez niego uprząż pozwala wykonywać płynne obroty w rozmaitych płaszczyznach - przykładowo - można w niej skoczyć do tyłu z jednoczesnym obrotem wokół osi. Innym kluczowym elementem wyposażenia kaskaderskiego było urządzenie, noszące kolokwialną nazwę doskonale pasującą do wrażeń, jakie wywoływało - Wymiotnia. Nazwa powstała od przykrego efektu ubocznego, związanego z pracą w urządzeniu, wykorzystującym efekt żyroskopu - dzięki Wymiotni uzyskano niezwykle realistyczne ujęcia opadania. - Praca na drutach wydaje się prosta, ale tak naprawdę wymaga olbrzymiego doświadczenia, koniecznego do właściwego kontrolowania ciała, konieczne jest też doskonałe zgranie własnych ruchów z ruchami osób, które obsługują druty - mówi Stahelski. - Dodatkowo, trzeba rozluźniać mięśnie, wiarygodnie zadawać ciosy rękoma i nogami, no i - oczywiście - wciąż mieć siłę na to, by przyjmować konieczne pozycje. - Praca nad scenami walk kung fu na drutach, w padających strugach wody, była ciężka, ale Hugo, Chad i reszta kaskaderów byli niesamowici - o wysiłkach związanych z realizacją niektórych scen mówi Reeves. Aktor, oprócz sceny walki w deszczu ze Smithem brał także osobiście udział w realizacji części ujęć do sceny walki Neo z Banem na pokładzie Logos. W tym czasie musiał pracować praktycznie na oślep, ponieważ maska, jaką wykorzystano do przedstawienia rany oka Neo, w bardzo poważny sposób ograniczała możliwość obserwacji otoczenia. - Keanu nie stosuje wobec siebie taryfy ulgowej, ma także bardzo wysokie oczekiwania wobec standardu pracy pozostałych członków ekipy, nigdy jednak nie naciskał ani mnie, ani innych aktorów - mówi Weaving. - Ma olbrzymią zaletę - potrafi słuchać. Praca z nim sprawiała mi dużo satysfakcji. Kolejną sekwencją walk, rozgrywaną w warunkach nieważkości, jest scena w klubie Hell Coat Check, gdzie Trinity, Morfeusz i Seraf poszukują Merowinga, który wyznaczył nagrody za ich głowy. Na suficie pomieszczenia zamontowano rodzaj szyn, na których głowami w dół zawieszono aktorów i kaskaderów. Także w tej scenie wykorzystano pas "Twisty Belt", dzięki któremu można było osiągnąć stopień swobody ruchu, niemożliwy do osiągnięcia za pomocą tradycyjnych środków. Z ruchami aktorów musiano zsynchronizować setki wybuchów petard. - Kiedy zobaczyłam plan klubu, przypomniałam sobie scenę w lobby wieżowca, którą wraz z Keanu kręciliśmy w pierwszym Matriksie - wspomina Carrie-Anne Moss, która w trakcie szkolenia przed produkcją Reaktywacji i Rewolucji złamała nogę. - Niesamowicie ważne było, by każdy nasz ruch był wykonany dokładnie o czasie, by można go było skoordynować z wybuchami tych wszystkich petard. Po złamaniu nogi trochę nerwowo oczekiwałam realizacji kolejnej sceny w uprzężach, ale nieocenioną pomoc okazali mi Chad i jego pracownicy. W trakcie jednego z ujęć udało mi się bezbłędnie wykonać kilkanaście naprawdę trudnych ruchów, usłyszałam wtedy od braci "Hurrra!", co zdarzało się naprawdę rzadko. Zakończenie prac nad sekwencją w klubie było dla mnie jednym z najważniejszych momentów podczas pracy na planie. - Carrie-Anne podchodziła do swoich zadań w ten sposób - "Pokażcie mi czego, chcecie, a ja to zrobię" - z podziwem mówi Reeves. - Na co dzień zresztą także żyje zgodnie z tą zasadą. - Carrie-Anne jest bardzo, bardzo dobra, zawsze zachęcałem ją do większej wiary we własne umiejętności - mówi Wo Ping. - Specjalnie dla niej wymyśliłem także bardzo szybkie, mocne kopnięcie, które nazwaliśmy Kopnięciem Skorpiona. Wykorzystuje go w początkowych scenach Reaktywacji, a potem ponownie w trakcie walki w klubie Hell w Rewolucjach. Przez sześć miesięcy uczyłem ją właściwie tego jednego kopnięcia. Potrafi je wykonać bardzo, bardzo silnie i precyzyjnie. W scenie walki w klubie Trinity wykorzystuje także cios, który jest jej znakiem rozpoznawczym, Podwójny Orzeł - potężne uderzenie, zadawane w zawisie podczas skoku. - Musiałam kopnąć swojego przeciwnika, on miał uderzyć w ścianę i w niej utknąć. Za każdym razem, gdy powtarzaliśmy to ujęcie, zamykałam oczy do chwili, gdy usłyszałam od niego, że nic mu nie jest. Bałam się, że straci przytomność albo się połamie - mówi Moss. - Jemu jednak nic się nie stało, lubił swoją robotę. Kaskaderzy obu płci to bardzo, bardzo niezwykli ludzie. - Scena walki w klubie zdecydowanie przewyższa rozmachem scenę w lobby z oryginalnego Matrika - zauważa Silver. - Niesamowite, jak bardzo udało nam się przewyższyć i rozwinąć efekty z pierwszego filmu, jak doskonałe widać ich rozwój w scenach z Rewolucji. W trakcie filmowania scen oblężenia Syjonu wykorzystywano specjalny podnośnik hydrauliczny. Użyto go, między innymi, w scenie, w której żołnierze i ochotnicy Syjonu są atakowani i masakrowani przez hordy śmiertelnie groźnych Strażników. Ten "powietrzny motocykl", wykorzystywany zazwyczaj do symulowania jazdy motocyklem w zdjęciach z wykorzystaniem techniki zielonego ekranu, zaadaptowano do specyficznych potrzeb produkcji Matrixa. Wykorzystywano go do chwytania, potrząsania i odrzucania kaskaderów, którzy grali role ludzi złapanych w macki Strażników. (Kaskaderzy nazywali to urządzenie "Maszyną ZTP" - od słów "Zatrzymaj to, proszę"). Realizacja scen, przedstawiających bohaterski atak obrońców, którym przewodzą Zee i Charra, na armię Maszyn okazała się bardziej wymagająca, niż wyobrażały to sobie obie aktorki. - Skakaliśmy, biegaliśmy w jakichś tunelach, lądowałyśmy na kolanach, sama skaleczyłam się parę razy - mówi Nona Gaye, która gra rolę Zee, mieszkanki Syjonu, zdecydowanej walczyć z Maszynami, gdyż jest to jedyna szansa zobaczenia jej męża Linka, członka załogi Morfeusza. - Prawdę mówiąc, było to nieco bardziej wyczerpujące, niż przypuszczałam, ale nie żałuję ani jednego siniaka. Scena oblężenia wypadła niesamowicie. Jada Pinkett Smith pokazała umiejętności walki w filmie Matrix Reaktywacja, w Rewolucjach daje się poznać ze strony, z której Niobe znana jest wśród mieszkańców Syjonu. Pilotuje poduszkowiec w krętym i ciasnym tunelu, odpierając jednocześnie atak Strażników. - W scenariuszu wspomniano, że kiedy Niobe prowadzi pojazd, widać mięśnie grające jej pod skórą, pomyślałam więc, że dobrze będzie popracować nad swoją muskulaturą - mówi Pinkett Smith, która na krótko przed rozpoczęciem treningów urodziła córeczkę Willow. - Wiem, że na ekranie tego pewnie nie widać, ale realizacja tej sceny była naprawdę trudna. Bracia chcieli, żebym podczas sterowania tym starym, ciężkim poduszkowcem w ciasnych i krętych kanałach wyglądała realistycznie. Wymagało to ode mnie wiele pracy - pokazanie napięcia, jakie związane jest ze sterowaniem pojazdu tych rozmiarów nie jest łatwe. Od początkowej wizji trylogii, poprzez przygotowania do jej realizacji, aż do filmowania każdej sceny - wkład pracy, świeżość pomysłów, nowatorstwo zastosowanych rozwiązań technicznych nie ma sobie równych. - Jesteśmy zrujnowani - mówi kierownik ekipy kaskaderskiej R.A. Rondell. - Podnieśliśmy poprzeczkę tak wysoko, że wszystko, w czym teraz zagramy, będzie dla nas rozczarowaniem. Umiejętności i zaangażowanie tej ekipy nie ma sobie równych. Bywały dni, podczas których dążąc do perfekcji robiliśmy 70 dubli, by nakręcić to jedno jedyne właściwe ujęcie. Wszyscy staliśmy się takimi perfekcjonistami, że jeśli podczas produkcji kolejnych filmów nie będzie się tego od nas oczekiwać, będziemy naprawdę rozczarowani.
MAGIA BULLET TIME I WALK W POWIETRZU: TWORZENIE REWOLUCYJNEGO KINA WIRTUALNEGO
Proces tworzenia efektów wizualnych do filmów Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje rozpoczął się w marcu 2000 roku, w pomieszczeniach firmy ESC (wymawia się to "Escape"). Nadzór nad całością prac tego rodzaju sprawował John Gaeta, kierownik zespołu odpowiedzialnego za efekty wizualne w całej trylogii Matrix. Pod jego kierownictwem powstało ponad 1300 wirtualnych ujęć do filmu Reaktywacja i około 2100 do Rewolucji - przy tych liczbach 412 ujęć tego rodzaju, jakie wykonano do oryginalnego Matrixa, nie robi większego wrażenia. Główne dzieło Gaety, zastosowane w Matriksie, nazwano "Bullet Time". Jest to rewolucyjna technika pokazywania akcji filmowej w stylu wykorzystywanym dotychczas jedynie w japońskich filmach animowanych animé. "Bullet Time" jest odniesieniem do zdolności, jakie w wirtualnej rzeczywistości Matrixa posiadają pewni bohaterowie - głównie Neo - zyskuje on moc kontrolowania Matrixa za pomocą swojego umysłu. Proces, w wyniku którego widzowie na całym świecie zachwycają się zdjęciami widocznymi na ekranie, nosi nazwę "wirtualnej kinematografii". Jest to opracowany przez Gaetę i filmowców z ekipy pracującej nad Matrixem proces cyfrowego wykonywania i przetwarzania zdjęć, pozwalających pokazać chwile, w których Neo wykorzystuje swą moc. Ujęcia te pokazane są w zwolnionym tempie, choć kręcono je kamerami pracującymi przy normalnej prędkości. Dzięki temu pracownicy Gaety mogli manipulować prędkością pokazywanego obrazu bez jakiejkolwiek utraty jego ostrości. Tę wczesną wersję wirtualnej kinematografii uznano za niewystarczającą - "niemalże dziecinną" - jak określił ją Gaeta - dla potrzeb pokazania nadludzkich umiejętności, jakie wymyślili bracia Wachowski dla bohaterów Reaktywacji i Rewolucji. Gaeta nie tylko musiał wymyślić coś, co umożliwiłoby realizację czternastominutowej sekwencji pościgu na autostradzie, znaną z drugiej części filmu, musiał także pamiętać o warunkach realizacji sceny walki Neo z setką agentów Smithów i o ujęciu, w którym główny bohater pędzi z prędkością 2000 mil na godzinę tuż nad asfaltem ulic miasta. Scenariusz napisany przez Wachowskich wspominał także o spektakularnej armii robotów, gigantycznych maszynach kontrolowanych przez ludzi, o walce, jaką toczą ze sobą te dwie armie i o zniszczeniach, jakie pokazane zostaną na ekranie w trakcie oblężenia Syjonu. Gaeta musiał także powołać do życia mroczne i groźne Miasto Maszyn wraz z jego biomechanicznymi mieszkańcami, jak również zaplanować ostateczną walkę pomiędzy Neo i Agentem Smithem. - Jasne stało się, że wykorzystując technologię, jaką wymyśliliśmy dla zrealizowania pierwszych ujęć "Bullet Time", nie zdołamy zrealizować postawionych przed nami zadań - mówi Gaeta, który zdobył Oskara za efekty wizualne w Matriksie. - Wczesna wersja tej technologii zbyt nas ograniczała, była też bardzo pracochłonna. Pomysł "Bullet Time" musiał doczekać się nowego rozwiązania technicznego. Mówiąc innymi słowy, realizacja Reaktywacji i Rewolucji wymagała wykorzystania technik, które jeszcze nie istniały. Nie było to coś nowego ani dla Gaety, ani dla Wachowskich, ale tym razem filmowcy zdecydowali się podnieść poprzeczkę technologiczną niezwykle wysoko. - Zdecydowali się stworzyć takie obrazy, których nikt nie będzie potrafił skopiować - mówi producent Joel Silver. - Wymaga to wiele czasu, mnóstwa pieniędzy i ogromnego talentu. Ale rezultaty są oszałamiające. Ci faceci nie podnieśli poprzeczki dla innych twórców, dla pozostałych realizatorów filmów akcji - oni po prostu odskoczyli w kosmos. Pierwszym krokiem na drodze do nowej generacji wirtualnej kinematografii Gaety i jego firmy było stworzenie wirtualnych, trójwymiarowych podobizn głównych postaci filmu. Umożliwiło to później animowanie ruchów, niedostępnych dla normalnych aktorów nawet przy użyciu specjalistycznego sprzętu wspomagającego. Podczas tworzenia wirtualnych postaci zespół VFX wykorzystał technikę przechwytywania ruchu ("mocap"), polegającą na nagrywaniu bardzo dokładnych danych dotyczących ruchu modela za pomocą specjalistycznych kamer, podłączonych do czujników umieszczonych na ciele aktora. W ten sposób opracowano komputerowe postaci głównych aktorów, artystów sztuk walki z zespołu Yuena Wo Pinga i kaskaderów. Oprócz zgromadzenia bardzo bogatej biblioteki danych, wykorzystanych później w realizacji scen walki w filmie Reaktywacja, dane te wykorzystano ponownie w renderowaniu kulminacyjnej sceny walki pomiędzy Neo i Smithem. Użyto do tego specjalnej sceny przystosowanej do potrzeb techniki mocap, ówcześnie największej na świecie. Korzystano z niej przez cztery miesiące, w tym samym czasie na sąsiednich planach trwała już realizacja głównych zdjęć. Dane zgromadzone do potrzeb produkcji obu filmów i gry komputerowej Enter the Matrix zajmują gigantyczną objętość, nigdy wcześniej w filmie fabularnym nie wykorzystano przechwytywania ruchu na tak olbrzymią skalę. W porównaniu do danych tego rodzaju zgromadzonych przy realizacji filmu, materiały takie, tworzone zazwyczaj przy produkcji gier komputerowych, nie robią najmniejszego wrażenia. - Praca przy użyciu techniki przechwytywania ruchu to dla mnie coś nowego - mówi mistrz sztuk walki i choreograf scen walki Wo Ping. - Ta fantastyczna technika pomaga nam wykonać wiele ruchów, które nie są możliwe w prawdziwym świecie. Dzięki niej możemy podkreślić moc niektórych ciosów i zwrócić uwagę widza na piękno ruchów aktora. Podczas edycji zgromadzonych danych zespół Gaety przyoblekł w ciało stworzone przy pomocy komputera postacie. Pracownicy zespołu dodali fotorealistyczne mięśnie i kostiumy. Kolejnym krokiem była animacja twarzy i ciała, wymagało to zastosowania nowatorskiej, opracowanej specjalnie dla potrzeb filmu technologii nazwanej Universal Capture ("u-cap"). Wokół twarzy aktora umieszczono w półkolu pięć bardzo czułych, niezwykle precyzyjnych kamer. Podczas gdy aktor wykonywał rozmaite miny i grymasy, przedstawiając uczucia i emocje, jakie widać będzie na ekranie, kamery rejestrowały każdy ruch mięśni jego twarzy, nagrywano najdrobniejsze szczegóły - łącznie z poruszeniami porów skóry i ruchami włosków na skórze. Wykorzystując te pięć nagrań w bardzo wysokiej rozdzielczości, nakładano je w komputerze na cyfrowe przedstawienie twarzy aktora. Osiągnięto w ten sposób najbardziej realistycznie wyglądające komputerowe postaci ludzi, jakie wykorzystano dotychczas w filmie. Po nagraniu głównych zdjęć każdej sceny i połączeniu ich ze zdjęciami specjalnymi (takimi jak tła, przedmioty), poddawano je dalszej obróbce komputerowej, dodającej błyski szkła, ślady wystrzelonych kul i krew). Wirtualna kinematografia umożliwiła filmowcom korzystanie z praktycznie dowolnych ustawień kamery i niczym nie ograniczonego montażu, w rezultacie czego zespół ludzi pracujących nad stworzeniem tej technologii ochrzcił ją mianem "wirtualnego kina". W wirtualnym kinie, którego doskonałym przykładem jest scena finałowej walki pomiędzy Neo i Agentem Smithem, wirtualna kamera podąża za bohaterami starcia, nie odstępuje ich ani na ulicy, ani w powietrzu, dokąd przenosi się ich konflikt. Wirtualne kino umożliwiło także niezwykle realistyczne przedstawienie końcowego uderzenia pięścią w twarz Smitha, scena ta, podczas której akcja płynnie zmienia się od zwolnionej do przyspieszonej, została sfilmowana pod kątami, jakich nie można osiągnąć przy zastosowaniu normalnych kamer. Ujęcie to jest prawdopodobnie najbardziej realistycznym, ruchomym, komputerowym zbliżeniem twarzy ludzkiej, jakie kiedykolwiek powstało. (W celu upamiętnienia tego osiągnięcia bracia Wachowski i Joel Silver zlecili wykonanie brązowych medalionów, przedstawiających ten moment filmu, które zostaną wręczone gościom na pokazach premierowych filmu w Los Angeles, Sydney i w Tokio). U podstaw zastosowanych efektów specjalnych leży scena, w trakcie której przez szklaną powierzchnię wieżowca przebiega fala naprężeń, będąca wynikiem zderzenia śmigłowca z budynkiem. Ujęcie to wykorzystano w pierwszym filmie trylogii. Filmowcy odrzucili w nim prawa fizyki, ponieważ w świecie algorytmów, takim jakim jest Matrix, wizualne nieprawidłowości tego rodzaju, nieco surrealistyczne w swej naturze, wydają się całkowicie na miejscu. Tego rodzaju ujęcia wykorzystano potem i w Reaktywacji, i w Rewolucjach. Oprócz niesamowitych efektów specjalnych wykorzystanych w scenach walki Neo i Smitha, ludzie Gaety musieli opracować także nowatorskie techniki animacji, użyte podczas kręcenie scen oblężenia Syjonu. Nie będzie przesadą, jeśli stwierdzimy, że Rewolucje łamią wszelkie dotychczasowe konwencje animacji, by się o tym przekonać wystarczy obejrzeć sceny, w których ludzie siedzący wewnątrz Pancerzy Bojowych walczą z nacierającymi na miasto Strażnikami i Kopaczami. W scenach, w których widoczni są kłębiący się biomechaniczni mieszkańcy Miasta Maszyn, pracownicy Gaety wykorzystali także nowatorskie oprogramowanie symulujące zachowania stadne i programy symulujące działania Sztucznej Inteligencji. Wszystkie istoty biomechaniczne, widoczne w scenach masowych w Mieście Maszyn i w Syjonie są oparte na wizjach Geofa Darrowa, twórcy niezwykle szczegółowych komiksów, takich jak Hard Boiled. Kolejną cechą, jaka zaczerpnięta jest z japońskich filmów animowanych, są zjawiska pogodowe. W Rewolucjach pogoda, woda i ogień są przedstawione za pomocą niezwykle realistycznych efektów 3D. Wszystkie elementy tego rodzaju, widoczne na obrazie, są wynikiem działania specjalnie opracowanych, nowych programów komputerowych. - Bracia mają fioła na punkcie hyperrealistycznego przedstawienia takich zjawisk naturalnych - ujawnia Gaeta. - Na każdym kroku staraliśmy się odpowiednio zrównoważyć chaos i porządek. W trakcie prac przygotowawczych w pomieszczeniach zespołu zajmującego się wizualnymi efektami specjalnymi bardzo często oglądano filmy Obcy; 2001: Odyseja kosmiczna; Vertigo; Czas apokalipsy; Koyaanisqatsi i Powaqqatsi (wystylizowane dokumenty o życiu na ziemi); Błękitna planeta; 20000 mil podmorskiej żeglugi; filmy dokumentalne o sztukach walki, katastrofie Hindenberga, łodziach podwodnych z XIX wieku, życiu w głębinach morza, Rockym Marciano i innych czempionach boksu wagi ciężkiej, zdjęcia autentycznych pościgów i kraks samochodowych; filmy z kontrolowanych wypadków samochodowych nakręcone kamerą o wysokiej prędkości, filmy o robotyce, dmuchaniu szkła, kopaniu tunelu pod kanałem La Manche, sztucznej inteligencji i film, w którym zmontowano wycięte z różnych anime wybuchy i eksplozje wszelkich możliwych rodzajów. - W trakcie pracy nad filmem Reaktywacje koncentrowaliśmy się na stworzeniu superrealistycznego kina wirtualnego, które umożliwiłoby nam zrealizowanie sceny walki Neo z setką Agentów Smithów, sceny pościgu na autostradzie i ujęć z latającym Neo - wyjaśnia Gaeta. - W przypadku Rewolucji nasze wysiłki poszły w kierunku stworzenia gigantycznych scen walk pomiędzy ludźmi i maszynami, jak również olbrzymich scenerii, przedstawiających świat rzeczywisty - mam tu na myśli Miasto Maszyn i Syjon. Mam nadzieję, że nasze dokonania w obu filmach są kolejnym etapem rozwoju tego gatunku, kamieniem milowym równym Blade Runnerowi, Obcemu, czy innym filmom znanym z wysokiej jakości efektów specjalnych. Olbrzymia liczba koniecznych efektów wizualnych - i czas, jaki niezbędny był do ich stworzenia - wymusiły przekazanie części pracy innym specjalistycznym firmom. Pod nadzorem Gaety pracowały one nad konkretnymi ujęciami. Były to firmy: BUF, która stworzyła ujęcia z Kodem i inne efekty widoczne w scenach pokazujących nadzwyczajną percepcję Neo; Tippett Studios, twórcy komputerowych lokacji i części scen z udziałem maszyn; Sony Imageworks, twórcy Tunelu i ujęć, których akcja dzieje się w Tunelu; Giant Killer Robots, twórcy podziemi. W celu zarządzania skomplikowanym procesem tworzenia cyfrowych ujęć od etapu wstępnej wizualizacji, aż do postprodukcji, zespół Gaeta stworzył "Komputer Główny Syjonu", jak nazwano niezwykle funkcjonalny system wymiany informacji i danych. Umożliwiał on nie tylko wyszukiwanie poszczególnych elementów, łączył ze sobą poszczególne działy produkcji zainteresowane danymi w rodzaju cyfrowych grafik, projektami, storyboardami, planami CAD, modelami 3D. System posiadał także wiele innych funkcji, takich jak - chociażby - tworzenie kopii zapasowych wszystkich cyfrowych ujęć zrealizowanych przez podwykonawców. Nad efektami specjalnymi, wykorzystanymi w filmach Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje pracowało łącznie ponad 1000 osób - specjalistów pirotechników, fachowców od specjalistycznej fotografii i grafików komputerowych.
PROJEKTOWANIE REWOLUCJI
Bracia Wachowski od samego początku widzieli swoją opowieść jako cykl trzech filmów, Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucja miały być drugim i trzecim rozdziałem opowieści zapoczątkowanej w filmie Matrix. Oba sequele kręcono w trakcie 270 dni zdjęciowych. Zdjęcia rozpoczęły się w marcu 2001 roku w Kalifornii, koniec zdjęć kalifornijskich miał miejsce w czerwcu. Po krótkiej przerwie produkcję wznowiono we wrześniu, tym razem w Sydney w Australii, gdzie trzy lata wcześniej nakręcono całego Matriksa. Reaktywacja i Rewolucja zrealizowane zostały głównie w studiach wytwórni Fox. Produkcja zakończyła się w sierpniu 2002 roku. Podczas prac nad filmem w samej Australii stworzono ponad 3500 nowych miejsc pracy, zatrudniono 80 aktorów i setki statystów. - To była naprawdę potężna operacja - mówi producent Joel Silver. - Zatrudnialiśmy jednocześnie tysiące ludzi. Mieliśmy szczęście, że udało nam się pracować z większością tych osób, które pracowały przy Reaktywacji Jednym z pierwszych zatrudnionych był artysta Geof Darrow, którego ilustracje do komiksu Hard Boiled były źródłem inspiracji dla braci Wachowski. Zatrudniono go do przedstawienia graficznej wizji postapokaliptycznego świata maszyn. Darrow stworzył niezwykle szczegółowe projekty maszyn i planów wykorzystane w oryginalnym Matriksie. Artysta odgrywał podobną rolę w trakcie produkcji filmów Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje, stworzył koncepcyjne wizje Syjonu, olbrzymiego Miasta Maszyn i zamieszkujących je, podobnych do insektów istot, opracował dokładny wygląd Strażników, poduszkowców floty Syjonu i Osobistych Pancerzy Bojowych. Podczas projektowania wyglądu świata filmów dział artystyczny zatrudniał ponad 400 osób, którymi kierował Owen Paterson. Podczas produkcji Matrixa Paterson musiał zbudować 30 planów, tym razem w kolejce czekało ponad 150. - To naprawdę olbrzymia liczba planów do wybudowania, zwłaszcza kiedy weźmie się pod uwagę ograniczone miejsce, jakim dysponowaliśmy - przyznaje Paterson. - Niektóre plany wykorzystywano zaledwie kilka dni. Skonstruowanie ich wszystkich wymagało ogromnego wysiłku ze strony Hugh Bateupa i kierowanego przez niego zespołu pracowników. Sprawna budowa planu, pomoc w kręceniu zdjęć, a następnie demontaż starego i budowa nowego wymagały olbrzymiego doświadczenia i sprawnej koordynacji działań wielu osób. Najtrudniejszym planem, jaki musiał wybudować zespół ludzi kierowany przez Patersona, było podziemne miasto Syjon. - Syjon to przeciwieństwo Matrixa - wyjaśnia Paterson. - Nie widać tu zaawansowanej techniki, miasto mieści się w pobliżu środka Ziemi. Z wyglądu przypomina raczej projekty przemysłowe z początku XX wieku, mało ozdobne lecz bardzo praktyczne Syjon ma kilka poziomów, na górnym mieści się baza poduszkowców, gdzie cumuje flota. Wojska Syjonu, wspomagane przez grupy ochotników takich jak Zee, Charra i Dzieciak rozpaczliwie bronią tego miejsca przed atakiem Strażników. - Rejon dokowania wygląda jak wielki, zaokrąglony zbiornik, do którego przyklejone są platformy lądownicze wielkości lotniskowców, pomiędzy nimi wiją się chodniki, widać bunkry amunicyjne i windy - opisuje Paterson. - Cała ta część jest bardzo stara, wyraźnie widać, że wymaga pilnej naprawy. Mocno ją postarzyliśmy. W trakcie budowy tego planu ludzie Patersona wykonali komputerowe, trójwymiarowe modele doków Syjonu i wszystkich stref miasta, a także sterowni poduszkowców i ich głównych pokładów. Modele te wykorzystano następnie podczas budowy normalnych planów, pomogły one także zespołowi do spraw efektów wizualnych, który użył je do realizacji sceny oblężenia Syjonu. Rozmaite działy spędziły blisko rok współpracując przy stworzeniu Bojowych Pancerzy Osobistych, które satysfakcjonowałyby Wachowskich. Pancerze te to wielkie maszyny, wykorzystane przez armię Syjonu w walce z Armią Maszyn. Posługując się rysunkami Darrowa i planami technicznymi, stworzonymi na ekranie komputera, wybudowano w końcu makiety naturalnej wielkości - wysokie na 6 metrów. Można je opisać jako ważące dwie i pół tony stalowe szkielety. Każda makieta mogła ruszać stalowymi ramionami, co wykorzystano później w animacjach, przygotowanych przez zespół VFX. W filmie wykorzystano także zbliżenia dokładnie wykonanych korpusów makiet. Podczas realizacji scen, do których zespół grafików komputerowych dodał potem Bojowe Pancerze Osobiste, "siedzący" w nich aktorzy znajdowali się w rzeczywistości w specjalnie zaprojektowanych wózkach, podłączonych do czujników wykorzystywanych do przechwytywania ruchu. W trakcie postprodukcji wózki zamieniono na pancerze, a przechwycone ruchy posłużyły do opracowania niezgrabnych ruchów ciężkich maszyn. - Makiety tych pancerzy składają się z ponad 1000 części - informuje Paterson. - Stworzenie tak skomplikowanych, w części ruchomych rekwizytów, wymagało wytężonej pracy licznego zespołu inżynierów. (W trakcie oblężenia Syjonu na ekranie widać przez chwilę kierownika zespołu do spraw efektów wizualnych Johna Gaetę i rysownika Geofa Darrowa - obaj są operatorami pancerzy). Choć scena oblężenia została stworzona głównie przy wykorzystaniu komputerów, przygotowano także kilka fizycznie istniejących planów, gdzie nakręcono wybuchy. Pracownicy Patersona wybudowali także plan, na którym filmowano szturm Zee i Charry na Kopacze. Na planie widać głównie betonowe ściany poprzecinane wielkimi, stalowymi rurami i plątaninę drabinek i włazów - górna część tego planu to kanał techniczny, gdzie obie kobiety przygotowują swój atak ostatniej szansy. Dział artystyczny wykonał także kilku Strażników, ale "jedynie martwych" - jak to określił Paterson. (Kierowany przez niego zespół wybudował siedmiu Strażników wykorzystywanych podczas zdjęć i 30 rozbitych wraków). - Kierowany przeze mnie dział wykonał pierwszego Strażnika na podstawie zdjęć z filmu. Odlaliśmy jego części, zrobiliśmy kopie, pomalowaliśmy. Tekstury komputerowych maszyn powstały w oparciu o nasz model - mówi kierownik produkcji. - Rozbici Strażnicy byli mi potrzebni głównie do dekoracji przejść, szybów i bunkrów - wyjaśnia. - Chciałem, żeby na ekranie widać było nie tylko gruzy, rumowisko i części zniszczonych pancerzy. Rozbici Strażnicy pomagali także aktorom, łatwiej było im wyobrazić sobie wszechobecne, mechaniczne macki, które dodano potem w postprodukcji. Podobnie jak w przypadku budowy makiet pancerzy bojowych, także i przy Strażnikach współpracowaliśmy z wieloma innymi działami. Wszyscy spisali się doskonale. Zespół Patersona musiał często budować dwie lub trzy wersje tego samego planu, by przedstawić go w różnych stadiach zniszczenia. Plany takie jak klub Hell Coat Check i Mroczna Wieża - stojący na uboczu wieżowiec, będący tłem walki Neo i Agenta Smitha - musiały być na tyle solidne, by wytrzymać wyczyny grających w nich aktorów. - Większość planów zaprojektowano w ten sposób, by jak najlepiej współdziałały z efektami specjalnymi. Część z nich skonstruowano tak, że można było je zawalić, czy na zawołanie częściowo zburzyć - mówi kierownik produkcji. Ponieważ scenariusz wymagał licznych efektów pirotechnicznych, projektując plany musieliśmy brać pod uwagę względy bezpieczeństwa.. Paterson i kierowani przez niego ludzie stworzyli także kilkadziesiąt "lalek" Agenta Smitha, wykorzystane do roli obserwatorów w trakcie walki Smitha i Neo. Dzięki temu zmniejszono liczbę ujęć komputerowych, zrobionych dla potrzeb tej sceny. - Najwięcej wysiłku w stworzenie tych lalek włożyli Hugh Bateup i Peter Wyborn, odtworzyli najdrobniejsze odcienie skóry, szczegóły twarzy i fryzury Hugo. Ich lalki wyglądały dokładnie tak, jak Weaving - zachwyca się Paterson. Zespół artystyczny filmu zajął się postarzeniem planów, przedstawiających kanały w realnym świecie, chodziło o to, by widać było na nich upływ czasu, brak konserwacji. Tunele te wykorzystywały poduszkowce armii Syjonu do przedostawania się na głębokość, z której mogły włamać się do Matriksa. - Kanały musiały wyglądać niebezpiecznie, chcieliśmy, by na pierwszy rzut oka widać było, że są sceną bitwy trwającej od wielu lat - mówi Paterson. W każdym możliwym przypadku ludzie Patserona starali się powtórnie wykorzystywać materiały użyte już wcześniej na innych planach, część nowych planów wybudowano zresztą posługując się elementami starych, już wykorzystanych. Po zakończeniu sceny pościgu na autostradzie, olbrzymią ilość drewna, jaka pozostała po rozebranym planie przekazano Meksykowi, gdzie wybudowano z nich ponad 100 domów dla biednych rodzin. - Plany, które wykorzystywaliśmy w Rewolucjach, przetworzyliśmy w inny sposób - wyjaśnia Paterson. - W tej części wszystko jest zaokrąglone i stalowe. Wszystko ma skomplikowane kształty. Mało było planów, na których elementy stalowe dały się przetworzyć i powtórnie wykorzystać. Mimo to kierownikowi produkcji udało się tak zaprojektować znaczną część planów, że wykorzystywano po kilka razy te same elementy, co zmniejszało koszty. Plany poduszkowców Nebuchadnezzar, Mjolnir i Vigilant wykorzystują tę samą podstawę i mechanizmy foteli, choć obudowano je innymi ścianami i urządzeniami. Wiele wspólnych elementów posiadały także plany klubu Hell i metra. Paterson pracował także bardzo ściśle z projektantką kostiumów Kym Barrett, oboje musieli zadbać o to, by kolory wykorzystywane w projektowanych przez nich elementach świata filmu pasowały do siebie. - Mówiąc krótko, Matrix ma lekko zielony odcień, podczas gdy świat rzeczywisty lekko niebieski - mówi Paterson. - Doskonale sprawdziło się to w przypadku kostiumów i planów, oba elementy uzupełniały się, kolor kostiumów dopełniał barw planów. Wydaje mi się, że rezultat końcowy jest naprawdę doskonały. - Wszystko co zobaczycie na ekranie, powstało najpierw w umysłach Larry'ego i Andy'ego - mówi Paterson. - Muszę powiedzieć, że stworzenie czegoś takiego na podstawie opisu, szkicu czy rysunku jest czymś wspaniałym. Jestem dumny z mojego zespołu, z tego że mogłem pracować przy powstawaniu tego filmu.
UBIERANIE ŚWIATA PRAWDZIWEGO I MATRIXA
Kym Barrett zaprojektowała dosłownie tysiące kostiumów, wykorzystanych na planie filmów Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje. Musiała zadbać o zmianę kostiumów wraz z rozwojem akcji filmów, a jednocześnie o to, by stanowiły one pewien ciąg. - W pierwszym filmie Neo i Trinity przechodzą duże zmiany, stają się innymi ludźmi - mówi Barrett, która w trakcie produkcji filmów urodziła dwójkę dzieci. - Neo nie zastanawia się już, czy jest, czy też nie jest Wybrańcem, Trinity jest pewna swej miłości i wiary w Neo. Ich pewność siebie starałam się oddać w ubraniu, jakie noszą. Kostiumy dla Morfeusza musiały odzwierciedlać jego rosnącą pozycję przywódcy rebelii przeciwko Maszynom. - W prawdziwym świecie wszyscy ubrani są znacznie gorzej niż w Matriksie, jednak Morfeusz i tu utrzymuje poziom - zauważa projektantka. - Czerpie siłę z przekonania, że Neo jest Wybrańcem, że zdoła zakończyć wojnę. Ta wiara jest widoczna między innymi w ubraniach, jakie nosi - czy to na pokładzie Nebudchadnezzara, czy to w Syjonie, czy to w Matriksie. - Kym to prawdziwy geniusz - mówi Laurence Fishburne. - Chodzi o różne małe sprawy. Na przykład buty, jakie wybrała dla Morfeusza - są naprawdę super. Uwielbiam je. Dzięki takim drobiazgom nasze role nabierają charakteru. Obuwie wszystkich głównych aktorów, włącznie z fioletowymi butami ze skóry aligatora, noszonymi przez Morfeusza, zostało zaprojektowane przez Kym Barrett i ręcznie wykonane przez pracowników firmy Andre No. 1. Dla każdego z bohaterów wykonano kilkanaście par, gdyż identyczne obuwie musieli także nosić dublerzy. Podobnie jak zrobiła to podczas prac nad pierwszą częścią trylogii, Barrett stworzyła liczne wersje ubrań dla bohaterów, dostosowane do rozmaitych wymogów scenariusza: niektóre kostiumy, pomimo że wyglądały identycznie z głównymi, uszyte były z innych materiałów, oferowały większą swobodę ruchów w trakcie scen walki, jeszcze inne kryły uprząż służącą do realizacji scen, podczas których wykorzystywano kable. Kostiumy dla Hugo Weavinga i jego dublerów liczono w setkach. Realizacja klimatycznej, rozgrywanej w strugach ulewnego deszczu sceny walki pomiędzy Smithem i Neo trwała ponad dwa miesiące. Konieczne było wykonanie licznych kostiumów dla Weavinga, Reevesa i dublerów Smitha. - Nasi ludzie opracowali system, dzięki któremu wszyscy, którzy brali udział w realizacji ten sceny nie czuli zimna ani wilgoci - wspomina Barrett. - Spodziewaliśmy się, że aktorzy będą coraz bardziej zmęczeni, ponieważ przez dwa miesiące musieli stać w strugach wody po 12 godzin każdego dnia - dlatego dołożyliśmy wszelkich starań, by ich kostiumy były maksymalnie komfortowe. Pracowaliśmy na zmiany, dzięki temu jednak wszystkie ubrania były rankiem suche i gotowe do ponownego wykorzystania. Pod kierunkiem stylistki Judy Cory zespół pracowników wykonał 182 peruki, wykorzystane potem przy charakteryzacji dublerów Smitha. Peruk wykonano tak dużo, ponieważ musiały odzwierciedlać zmiany fryzury aktora, wywołane walką w deszczu. Wspomina Weaving - Moi dublerzy stali dookoła, ich włosy wyglądały doskonale nawet w deszczu. Ale moje, pomimo obfitego lakierowania, po prostu zaczęły spływać na twarz. Musiałem więc sam nosić perukę, naśladującą moje włosy! Praca nad kilkoma ujęciami, w których występują liczne kopie Smitha, była dla aktora okazją do wygłoszenia humorystycznego stwierdzenia na temat jego wyglądu - Cóż, nie zdawałem sobie wcześniej sprawy, że aż tak przerzedziły mi się włosy. Kiedy patrzy się w lustro, wszystko wydaje się w porządku. Kiedy jednak mogłem przyjrzeć się swoim włosom z boku... O rany... Jestem prawie łysy! Jednak nawet problemy związane z deszczem bladły w porównaniu do kłopotów związanych z zapewnieniem kostiumów dla wszystkich mieszkańców Syjonu, widocznych w scenie oblężenia miasta. - To było gigantyczne przedsięwzięcie - przyznaje Barrett. - Mieliśmy setki aktorów, kaskaderów i statystów, wszystkich ich trzeba było ubrać, ich kostiumy musiały być prymitywne i zniszczone, zgodne ze stanem Syjonu. Co więcej, nie można było wykorzystać żadnych gotowych ubrań, ani materiałów sztucznych. - Syjon leży w centrum Ziemi, życie podtrzymywane jest dzięki maszynom parowym, jest tam więc bardzo ciepło - mówi Barrett. - Wyobraziliśmy sobie, że rośliny hodowane są w uprawach hydroponicznych, ponieważ proces ten wymaga wody i ciepła. Stworzyliśmy więc ubrania, które można uszyć z konopi, z włókien naturalnych. Przekopałam się przez dokumentację dotyczącą ubrań w starożytnych Chinach i w Mongolii, czytałam o mumiach, które pogrzebano w ubraniach wykonanych z takich włókien. Udało nam się zaprojektować kostiumy, które były proste i piękne, a jednocześnie bardzo surowe. Projektując ogólny wygląd mieszkańców miasta, Barrett zdecydowała się na jasne kolory, kontrastujące z ciemnym światem, w jakim przyszło żyć ludziom. Wyjaśnia - Syjon to oblężone miasto, dlatego ubrania są funkcjonalne, a nie modne. Jednocześnie żyjący tam ludzie są dumni ze swojej historii i ze swych umiejętności, i dumę tę widać we wszystkich ich dziełach, w tym także w ubraniach. Barrett musiała także znaleźć sposób na podkreślenie dużej roli, jaką w życiu mieszkańców Syjonu odgrywa wojsko. Mówi . - Cały czas są pod presją czasu, wśród wojskowych widać pierwsze objawy niepokoju. Ich umundurowanie nie jest nowe, widzimy że żołnierze maja ważniejsze sprawy na głowie. Widać także system rang wojskowych - kapitanowie są ubrani w czerwienie, porucznicy w ciemne błękity, ale tak naprawdę kolory są wyblakłe, wyraźnie widać, że w tej chwili nikt nie ma czasu na zajmowanie się mundurem. Przykładowo, nie starano się jakoś specjalnie wyróżniać członków załogi różnych poduszkowców. Wszyscy są żołnierzami tej samej armii, niemal każdy statek stracił część załogi, w razie konieczności pożyczano po prostu kogoś z załogi innego poduszkowca. Mówiąc krótko, wszyscy są pod tym samym dowództwem i wypełniają te same rozkazy. Dla Niobe, postaci granej przez Jade Pinkett, jedynej kobiety we flocie Syjonu będącej dowódcą poduszkowca, Barrett zaprojektowała kostium pokazujący przeciwieństwa jej charakteru. - Chcieliśmy, żeby jej kostium podkreślał zarówno jej kobiecość, jak i jej siłę - mówi Barrett. Starałam się, żeby kostium podkreślał rolę, jaką gra aktorka. W jaki sposób można zamienić Jadę Pinkett Smith, która w rzeczywistości przypomina pięknego, małego elfa, w tą muskularną kobietę stojącą u sterów poduszkowca? Oczywiście, część jej imagu na ekranie powstała dzięki szkoleniu, część to znakomita gra aktorska, ale część to wynik mojej pracy, tego, w jaki sposób odsłoniłam jej ramiona. By podkreślić więź, łączącą ją z Morfeuszem, jej kostium zrobiłam ze sztucznej skóry aligatora, wybrałam kolor wiśniowy, ponieważ idealnie współgra z kolorem jej skóry. Całkowicie inny kierunek obrano przygotowując kostiumy dla złych mieszkańców Matrixa. Projektantka zainspirowała się swoimi badaniami na temat stereotypowych wyobrażeń złych postaci z bajek, przy wymyślaniu ich kostiumów usiłowała nawiązać do schematów znanych z "klimatów fantasy". Dotyczy to postaci Merowinga i jego żony Persefony. - Te dwie postaci były dla mnie jak król i królowa piekła - mówi Barrett. - Projektując ich kostiumy inspirowałam się Królewną Śnieżką. - Kym zrobiła coś naprawdę niesamowitego, projektując mój kostium - to po prostu jest Persefona - mówi Monica Bellucci, grająca rolę kobiety opisanej w scenariuszu jako "seks i śmierć w ciele kobiety, noszącej garnitur z lateksu". - Za każdym razem, gdy zakładam ten kostium, staję się Persefoną. W Rewolucjach Persefona i Merowing rządzą z podziemnego nocnego klubu znanego pod nazwą Hell. Ważnym elementem w tej scenie są kostiumy statystów, doskonale widoczne w trakcie wielu ujęć. - Chcieliśmy, by ich kostiumy wywoływały skojarzenia z fetyszyzmem, ale jednocześnie chciałam, by widoczne w nich były wpływy Boscha i jego wizji piekła - opisuje Barrett. - W jego obrazach miesza się element ludzki i nieludzki, zdecydowaliśmy się więc, że powtórzymy to w kostiumach. Dzięki temu aktorzy nabrali groteskowego wyglądu, wyglądają jak jakieś gargulce. Chcieliśmy, by nastrój tej sceny przypominał skrzyżowanie współczesnego klubu i jakiejś baśni fantasy. Garderoba Merowinga i jego strażników musiała być zarówno funkcjonalna, jak i pełna stylu. - Kostiumy są dość obcisłe, by można bez przeszkód obserwować ruchy aktorów, zwłaszcza w powietrzu - w tej scenie wykorzystano wiele ujęć, które realizowano przy wykorzystaniu uprzęży podwieszonych do kabli. Inną postacią, zależną od Merowinga, jest Kolejarz. To duch, przemierzający pociąg jeżdżący pomiędzy Matriksem a Miastem Maszyn. - Kolejarz jest przewoźnikiem łączącym te dwa światy, mostem przez rzekę, jego kostium jest więc w pewien sposób związany z mitologią - wyjaśnia Barrett. - Bracia powiedzieli wyraźnie, że chcą, by postacie wyglądały nowocześnie, postarałam się jednak, by kostiumy sugerowały, że ubrane w nie postacie są znacznie, znacznie starsze, niż to się wydaje na pierwszy rzut oka. - Mamy w tym filmie naprawdę doskonałych złych bohaterów - stwierdza Barrett. - Są bardzo nietypowi i to chyba dlatego są tak ciekawi.
MATRIX REWOLUCJE: IMAX EXPERIENCE
Dzięki równoczesnej premierze światowej filmu Matrix Rewolucje do annałów historii kina światowego trafi nie tylko Warner Bros. Pictures i Village Roadshow Pictures, znajdzie się tam także firma IMAX. Trzecia część Matrixa jest pierwszym fabularnym filmem akcji, który wejdzie jednocześnie na ekrany tradycyjnych kin i kin systemu IMAX. Przetworzony cyfrowo film Matrix Rewolucje: The IMAX Experience będzie miał światową premierę tego samego dnia i o tej samej godzinie co tradycyjny odpowiednik -5 listopada tego roku. Firmy Warner Bros. Pictures i Village Roadshow Pictures już wcześniej współpracowały z firmą IMAX, rezultatem tej pracy była niezwykle udana premiera filmu Matrix Reaktywacja: The IMAX Experience, który wszedł na ekrany 39 kin IMAX 6 czerwca tego roku, w trzy tygodnie po tradycyjnej premierze kinowej. Matrix Reaktywacja: The IMAX Experience wyświetlano łącznie w 54 kinach IMAX na terenie USA i w 14 kinach tego systemu na świecie. Zysk ze sprzedaży biletów przekroczył łącznie ponad 13 milionów dolarów. Podobnie, jak miało to miejsce w przypadku Matrix Reaktywacja: The IMAX Experience, film Matrix Rewolucje: The IMAX Experience został przetworzony cyfrowo, dzięki czemu uzyskano niesamowitą jakość obrazu i dźwięku, z jakiej znany jest system IMAX Experience(r). Posłużono się przy tym rewolucyjnym oprogramowaniem IMAX(r) DMR(tm) (Digital Re-mastering - cyfrowy remastering). Kina systemu IMAX oferują widzom niezrównaną czystość obrazu. Ekrany tych kin mają osiem pięter wysokości i czterdzieści metrów szerokości, do uszu zachwyconych widzów dochodzi kryształowo czysty dźwięk, wytwarzany przez aparaturę o mocy 12000 watów. (Ekrany kin systemu IMAX są trzy razy większe od przeciętnego ekranu kina tradycyjnego, 4500 razy większe od ekranu przeciętnego telewizora). - Jesteśmy bardzo zadowoleni, dając fanom filmu możliwość obejrzenia świata Matrixa w tym szczególnym formacie - mówi producent Joel Silver, który, wspólnie z braćmi Wachowski zamierzał początkowo skonwertować jedynie film Rewolucje, kiedy jednak zobaczył nadzwyczajne rezultaty podczas pokazu testowego, zdecydował się przerobić w ten sposób także drugą część trylogii. - W trakcie całego procesu przetwarzania IMAX DMR, pracownicy IMAX dbali o zachowanie technicznej spójności filmów. Druga i trzecia część trylogii w technologii IMAX Experience to coś całkowicie nowego, nie mającego sobie równych wśród dotychczasowych filmów w tym formacie. Kluczem do jasności i czystości obrazu w systemie IMAX jest wielkoformatowa taśma 15/70 i unikatowy sposób projekcji. Klatka zarejestrowana na taśmie 15/70 jest dziesięć razy większa od klatki zapisanej na tradycyjnej taśmie filmowej 35 mm i trzy razy większa od tej, którą zapisano na standardowej taśmie 70mm. Projektory IMAX to najbardziej zaawansowane technologicznie, najbardziej precyzyjne i mocne projektory kinowe, jakie kiedykolwiek stworzono. Ważnym elementem systemu, składającym się na niezrównaną jakość obrazu jest także system ruchu taśmy filmowej, poruszającej się w obracającej się pętli. Polega to na tym, że taśma przesuwa się w płaszczyźnie poziomej i jednocześnie płynnie faluje. W trakcie projekcji każda klatka obrazu jest dokładnie pozycjonowana za pomocą precyzyjnego systemu, utrzymującego taśmę w ściśle określonym miejscu w stosunku do soczewki. W rezultacie otrzymywany obraz jest niezwykle czysty i ostry, dalece przewyższa standardowy obraz kinowy. Pełnię wrażeń zapewnia sześciokanałowy system dźwięku cyfrowego, w skład którego wchodzą 44 specjalnie zaprojektowane głośniki o łącznej mocy 12000 watów. System dźwięku zaprojektowano specjalnie dla kin IMAX, dzięki niemu nie ma znaczenia miejsce, w którym względem ekranu siedzi widz - ma on zawsze wrażenie znajdowania się dokładnie w centrum sceny dźwiękowej. Obecnie w kinach IMAX wyświetlane jest ponad 200 filmów, wiele z nich to filmy dokumentalne i edukacyjne.
CZYM JEST TECHNOLOGIA IMAX(r) DMR(tm)?
IMAX na nowo zdefiniował pojęcie doskonałej rozrywki w kinie dzięki technologii IMAX DMR, opatentowanemu, rewolucyjnemu sposobowi przenoszenia filmów do postaci, w której można wyświetlać je w kinach IMAX. Proces przetwarzania filmu przy wykorzystaniu technologii IMAX DMR (cyfrowy remastering) rozpoczyna się od skonwertowania klatki zapisanej na taśmie 35mm do postaci cyfrowej o bardzo wysokiej rozdzielczości, dzięki której zachowywane są wszystkie szczegóły z oryginału. Następnie opracowany przez firmę program komputerowy analizuje dane cyfrowe i określa ważne elementy każdej klatki - tworzy w ten sposób bazową część ujęcia cyfrowego. Jest to najbardziej skomplikowana część całego procesu. Obraz zapisany na taśmie 35mm charakteryzuje się drobniutkim ziarnem, podobnie jak każdy inny obraz fotograficzny. Obraz tego rodzaju, wyświetlany na ekranie kina IMAX, daje w rezultacie widok przypominający źle dostrojony obraz telewizora. W opisywanym procesie usuwane jest ziarno, a jednocześnie zachowywane są wszelkie istotne pozostałe informacje o każdej klatce. Do nadania filmowi jasności i czystości, charakterystycznych dla produkcji firmy, wykorzystywany jest program komputerowy, poprawiający ostrość oryginalnych zdjęć, w tym samym czasie nasycane są kolory, dzięki czemu wyglądają one lepiej na specjalnych ekranach, w jakie wyposażone są kina IMAX. Całkowicie przetworzony film jest następnie kopiowany na taśmę filmową 70mm. IMAX to także doskonały dźwięk sześciokanałowy, dzięki któremu widzowie mają wrażenie przebywania w centrum wydarzeń widocznych na ekranie.
KORPORACJA IMAX
Korporacja IMAX została założona w 1967 roku, należy do grona czołowych firm zajmujących się rozrywką. Firma zajmuje się tworzeniem i dystrybucją wspaniałych filmów, nakręconych w technice IMAX i IMAX 3D, w jej laboratoriach badawczych pracuje się nad stworzeniem możliwości technicznych, które pozwolą na jak najwierniejsze cyfrowe pokazywanie filmów. IMAX wynalazła rewolucyjną technologię IMAX DMR (cyfrowy remastering), która umożliwia przerobienie praktycznie dowolnego filmu nakręconego na taśmie 35mm na film w standardzie IMAX. Marka IMAX znana jest na całym świecie, kojarzona jest z nowoczesnością i doskonałą rodzinną rozrywką. W czerwcu 2003 roku firma posiadała 235 kin działających w 34 krajach. IMAX(r), IMAX(r) 3D, IMAX(r)DMR(tm) i The IMAX Experience(r) są znakami towarowymi firmy IMAX Corporation. Więcej informacji o firmie można znaleźć na stronie www.imax.com.
OBSADA
KEANU REEVES (Neo) to jeden z najbardziej poszukiwanych i zajętych czołowych aktorów Hollywood. Zobaczymy go niedługo w romantycznej komedii Something's Gotta Give, w której występują także Jack Nicholson i Diane Keaton, gra także na planie realizowanego przez Warner Bros. Pictures epickiego filmu Constantine. Na długiej liście filmów, w których występował, znajduje się trylogia Matrix, Krótka piłka, Dotyk przeznaczenia, w którym wystąpił wraz z Cate Blanchett, Słodki listopad, Sezon rezerwowych, Spacer w chmurach, przebojowy thriller Adwokat diabła, w którym zagrał wraz z Alem Pacino i Charlize Theron, Mały Budda. Aktor wystąpił również w wyreżyserowanej przez Kennetha Branagha adaptacji sztuki Wiele hałasu o nic, w której zagrali także Denzel Washington, Emma Thompson i Michael Keaton. Keanu Reeves zagrał także w Drakuli, w reżyserii Francisa Coppoli; w Moje własne Idaho, w reżyserii Gusa Van Santa; w filmie akcji Kathryn Bigelow Na fali; w Bill & Ted's Excellent Adventure i w drugiej części, Bill &Ted's Bogus Journey. Reeves wychowywał się w Toronto, w Kanadzie, występował w rozmaitych miejscowych produkcjach teatralnych i telewizyjnych, po czym przeprowadził się do Los Angeles. Krytycy i publiczność po raz pierwszy zauważyli go w filmie Tima Huntera River's Edge. Następnie młody aktor wystąpił w Permanent Record Marisy Silver, a wraz z Amy Madigan i Fredem Wardem w The Prince Of Pennsylvania. Widzieliśmy go później jako niewinnego Danceny'ego w filmie Stephena Freara Niebezpieczne związki, w którym zagrał u boku Glenn Close, Johna Malkovicha i Michelle Pfeiffer. Reeves wystąpił później w komedii Rona Howarda Spokojnie tatuśku i w Kocham cię na zabój Lawrence'a Kasdana. Widzowie po raz pierwszy zobaczyli młodego aktora w głównej roli w romantycznej komedii Tune In Tomorrow Jona Amiela, w której wystąpił wraz z Barbarą Hershey; Reeves grał także w thrillerze science-fiction Johnny Mnemonic; w wyreżyserowanym przez Andrewa Davisa filmie akcji Reakcja łańcuchowa; a także w mrocznej komedii Steve'a Baigelmana Feeling Minnesota. LAURENCE FISHBURNE (Morfeusz), jest powszechnie cenionym aktorem teatralnym i filmowym. zdobył nominację do nagrody Akademii za rolę Ike'a Turnera w autobiograficznym filmie What's Love Got To Do With It. Fishburne ostatnio zadebiutował w roli reżysera, jak również wystąpił i wyprodukował film Once In The Life, do którego napisał scenariusz. Opierał się na jednoaktówce swego autorstwa Riff Raff, w której występował i którą wyreżyserował w 1994. Sztuka ta była pierwszą produkcją, jaka powstała we własnej firmie aktora, L.O.A. Productions. Fishburne, który karierę aktorską rozpoczął mając 10 lat, już pięć lat później zdobył rolę młodego żołnierza w epickiej opowieści o wojnie w Wietnamie, Czas Apokalipsy, w reżyserii Francisa Forda Coppoli. Z tym samym reżyserem współpracował później przy realizacji filmów Rumble Fish, Gardens Of Stone i Cotton Club. Fishburne dwukrotnie pracował pod kierunkiem innego cenionego reżysera, Johna Singletona - po raz pierwszy przy okazji realizacji filmu Chłopaki z sąsiedztwa, ich drugim filmem był Studenci, za który Fishburne otrzymał nagrodę NAACP Image Award dla najlepszego aktora. Aktor wystąpił w filmach: Othello, Searching For Bobby Fischer, W słusznej sprawie, Bad Company, Class Action, Deep Cover, Fled, Cadence, King Of New York, Czerwona gorączka, Band Of The Hand, w School Daze Spike'a Lee, Kolor purpury Stevena Spielberga, Hoodlum: gangster, Ukryty wymiar, Matrix, użyczył swego głosu Thraxowi w Osmosis Jones, a ostatnio zagrał w Biker Boyz. Aktor jest laureatem licznych wyróżnień i nagród przyznanych mu za działalność telewizyjną, by nominowany do nagród Emmy, Złotego Globu i CableACE, zdobył nagrodę NAACP Image Award za występ w telewizyjnym filmie The Tuskegee Airmen, opowiadającym historię pierwszych wojskowych, czarnoskórych pilotów amerykańskich. Za rolę w premierowym odcinku serialu w reżyserii Roberta De Niro Tribeca otrzymał nagrodę Emmy. W 1997 otrzymał nominację do tej samej nagrody za rolę główną w dramacie Miss Evers' Boys, którego był także producentem wykonawczym. Dramat ten zdobył pięć nagród Emmy, w tym Nagrodę Prezydencką, która przypada programowi, który zwraca uwagę widzów na problemy społeczne bądź edukacyjne. Fishburn wystąpił ostatnio w filmie Always Outnumbered, wyreżyserowanym dla HBO przez Michaela Apteda. Inne cenione filmy telewizyjne, w których wystąpił Fishburne, to: A Rumor of War, For Us The Living i Decoration Day. W roku 1992 Fishburne otrzymał nagrody Tony Award, Drama Desk Award, Outer Critics Circle Award i Theatre World Award. Wszystkie przyznano za pracę nad broadway'owską wersją sztuki Augusta Wilsona Two Trains Running, w której aktor zagrał rolę Sterlinga Johnsona. W 1999 Fishburne grał Henryka II w sztuce przedstawiającą walkę króla z jego żona, Eleonorą Akwitańską. Aktora widzimy teraz na ekranie w filmie Clinta Eastwooda Mystic River, wraz z nim występują Kevin Bacon, Sean Penn, Tim Robbins i Marcia Gay Harden. CARRIE-ANNE MOSS (Trinity) zwróciła na siebie uwagę publiczności i krytyków rolą w filmie Matrix braci Wachowski, w którym wystąpiła wraz z Keanu Reevesem. Zagrała później wraz z Burtem Reynoldsem i Richardem Dreyfussem w filmie Ferajna, wyprodukowanym przez Barry'ego Sonnefelda i Barry'ego Josephsona, a także wraz z Valem Kilmerem w Czerwonej planecie. Niedawno widzieliśmy ją wraz z Juliette Binoche, Johnnym Deppem i Dame Judi Dench w nominowanym do Oskara filmie Lasse Hallstroms Czekolada. Aktorka wystąpiła także u boku Guy'a Pearce'a w doskonałym, niezależnym thrillerze Memento, za który Moss dostała nagrodę Independent Spirit Award dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Niedawno aktorka zagrała w filmie Matrix Reaktywacja, drugiej części trylogii Matrix. Moss urodziła się w Vancouver w Kanadzie, mając jedenaście lat zaczęła występować w dziecięcej grupie muzyczno-teatralnej. W wyborze kariery pomogła jej podróż do Europy, jaką odbyła wraz ze szkolnym chórem w ostatniej klasie szkoły średniej. Po ukończeniu szkoły rozpoczęła naukę w American Academy of Dramatic Arts w Pasadenie. Po zakończeniu studiów Moss przeprowadziła się do Europy i rozpoczęła karierę modelki. W tym czasie zwiedziła cały świat, jej twarz pojawiła się na okładkach wielu międzynarodowych magazynów. Pracując w Hiszpanii otrzymała rolę w serialu telewizyjnym Dark Justice. Kiedy w następnym roku zmieniło się miejsce akcji serialu, Moss przeprowadziła się do Los Angeles. Wkrótce potem zagrała główną rolę w telewizyjnym programie Aarona Spellinga Models Inc. Moss zobaczymy niedługo w thrillerze Suspect Zero, w którym towarzyszyć jej będą Aaron Eckhart i Sir Ben Kingsley. HUGO WEAVING (Agent Smith) to jeden z najbardziej znanych i najlepszych aktorów australijskich. W roku 1981 ukończył National Institute of Dramatic Art., od tego czasu wystąpił w wielu produkcjach filmowych, telewizyjnych i teatralnych. Ostatnio widzieliśmy go na ekranach w epickiej opowieści Władca Pierścieni, w reżyserii Petera Jacksona, w której wystąpił jako Elrond, pan na Rivendell. W 1988 Weaving zdobył nagrodę Australian Film Institute Award dla najlepszego aktora, za rolę w filmie The Interview, który wyreżyserował Craig Monahan. W 1991 aktor zdobył tę samą nagrodę w tej samej kategorii za udział w filmie Proof, wyreżyserowanym przez Jocelyn Moorhouse. Weaving był także nominowany w 1994 roku do nagrody AFI Award. Nominację otrzymał za film Priscilla, królowa pustyni, w reżyserii Stephena Elliota. Inne filmy, w których widzieliśmy tego aktora, to: The Old Man Who Read Love Stories, Strange Planet, Matrix, Bedrooms And Hallways, znany True Love And Chaos, Frauds Stephena Elliota, The Custodian, Exile Paula Coxa, Reckless Kelly, Wendy Cracked A Walnut, The Right Hand Man, For Love Alone i The City's Edge. Weaving występuje także w telewizji, podziwialiśmy go w serialach Bodyline, Halifax f.p., The Bite, Bangkok Hilton (z udziałem Nicole Kidman), The Dirtywater Dynasty, Naked - Coral Island, Barlow And Chambers - A Long Way From Home i Melba. Do najważniejszych sztuk teatralnych, w jakich występował, można zaliczyć te, które wystawiano w Sydney Theatre Company - Macbeth, The Perfectionist, The Cherry Orchard i Arcadia. Występował także w Wiele hałasu o nic i w Poskromieniu złośnicy (w Melbourne Theatre Company), a także w Juliuszu Cezarze, Ring Around The Moon i Private Lives (w State Theatre Company of South Australia). JADA PINKETT SMITH (Niobe) udowodniła, że jest jedną z najbardziej wszechstronnych i utalentowanych aktorek młodego pokolenia. Do czołówki Hollywood dostała się po otrzymaniu roli kapitan Niobe w filmach Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje. Pinkett Smith wystąpiła niedawno w roli, za którą otrzymała nominację do Image Award. Zagrała Sonię w nominowanym do Oskara filmie Ali, w którym w roli głównej wystąpił Will Smith. Aktorkę widzieliśmy też wraz z LL Cool J, Whoopi Goldberg i Vivica A. Fox w Kingdom Come. Smith pojawiła się także w filmie Spike'a Lee Bamboozled, za który otrzymała nominację do Image Award, wystąpiła w głównej roli w filmie w reżyserii Daisy Von Scherler Meyer Woo, w którym udział wziął także Tommy Davidson. Aktorka zagrała także w horrorze Krzyk 2, w którym wystąpiła również Neve Campbell. Smith wystąpiła w niewielkiej roli młodej dziennikarki w filmie Powrót do raju, w którym zagrali Vince Vaughn, Anne Heche i Joaquin Phoenix.. Pinkett Smith ma w swoim dorobku imponującą liczbę filmów, wśród nich międzynarodowe hity w rodzaju Gruby i grubszy, w którym wystąpiła u boku Eddiego Murphy'ego i film wytwórni New Line Pictures Set It Off, w reżyserii F. Gary'ego Gray'a, z udziałem Queen Latifah i Viviki Fox. Pinkett Smith zadebiutowała na ekranie w 1993 roku, rolą w filmie in Menace II Society, wyreżyserowanym przez Allena i Alberta Hughesów, zagrała następnie w filmie The Inkwell (wraz z Larenzem Tatem) i w Jason's Lyric z Allenem Paynem. Zdobyła sobie uznanie krytyki pierwszą rolą komediową - w filmie Keenen Ivory Wayans A Low Down Dirty Shame. Do bardzo udanych ról zaliczany jest także jej występ w filmie Demon Night, wyreżyerowanej przez Ernesta Dickersona kinowej wersji popularnego serialu telewizji HBO Opowieści z krypty. Pinkett Smith pochodzi ze stanu Maryland, uczyła się tańca i aktorstwa w Baltimore School of Arts i w North Carolina School of the Arts. Przełomem w jej karierze okazała się rola w serialu A Different World. Aktorka prowadzi własną firmę produkcyjną. 100% WOMON, która obecnie realizuje film zatytułowany The Coldest Winter Ever , biorą w nim udział Sista Souljah i James Lassiter. Aktorka jest także współproducentką nowego sitcomu, produkowanego wraz z mężem dla sieci UPN. Serial nosi tytuł All of Us, oparty jest na wydarzeniach z życia ich prawdziwej rodziny. MARY ALICE (Wyrocznia) znana jest z grania ról kobiet pełnych siły i godności. Telewidzowie znają ją jako szwagierkę Freda Sanforda z serialu Sanford and Son, a także jako gospodynię domową z A Different World. Pamiętana jest także jako matka Jamesa Earla Jonesa i Courtney Vance z uhonorowanej nagrodą Tony roli w filmie Fences, a także jako siostra ze sztuki Having Our Say: The Delaney Sisters' First 100 Years, wystawianej na Broadway'u. Alice występowała także na scenie teatralnej w przedstawieniach Trials of Jero, The Strong Breed i No Place to Be Somebody. Na dużym ekranie debiutowała w filmie The Education of Sonny Carson, wystąpiła potem w Beat Street, Teachers, The Inkwell, To Sleep With Anger, w którym grał Danny Glover, Przebudzenia z udziałem Robina Williamsa, Bed of Roses z Christianem Slaterem i Malcolm X, w którym w roli głównej widzieliśmy Denzela Washingtona. Alice występowała także w licznych serialach, w tym w Oz, L.A. Law, Laurel Avenue, Providence, Dotyk Anioła, Bill Cosby Show i I'll Fly Away, za który otrzymała nagrodę Emmy. Alice pochodzi z Chicago, swoją karierę zawodową zaczynała jako nauczycielka, dopiero później została aktorką. Przeprowadziła się później do Nowego Jorku, gdzie uczyła się pod kierunkiem Lloyda Richardsa, jej późniejszego reżysera w nagrodzonym Tony filmie Fences. Matrix Rewolucje to debiut filmowy aktorki TANVEER ATWAL (Sati), mieszkającej w Los Angeles, w której żyłach płynie krew rdzennych mieszkańców Ameryki. Podobnie jak w przypadku wielu innych młodych aktorów, kariera Atwal rozpoczęła się od udziału w reklamówkach telewizyjnych, występ w trzeciej części trylogii Matrix to - jak dotąd - jej największa rola. Po zakończeniu zdjęć do filmu Atwal powróciła do szkoły Brentwood Science Magnet School, gdzie ukończyła czwartą klasę. Poza aktorstwem Atwal interesuje się książkami, rysowaniem, tańczeniem, uwielbia też tańczyć, chodzić na zakupy i podróżować, a także spędzać czas z rodzicami i młodszym bratem. Mówi płynnie w językach Punjabi i Hindi. Atwal bardzo podobała się praca na planie filmu Matrix, chce podziękować braciom Wachowski, Keanu Reevesowi, Carrie-Anne Moss, Laurence'owi Fishburne;owi, Collinowi Chou i Mary Alice za ich pomoc i zachęty, jakich nie szczędzili jej w trakcie pracy nad jej debiutancką rolą. MONICA BELLUCCI (Persefona) jest znana z doskonałej roli Maleny, pięknej, młodej wdowy, która wywraca do góry nogami życie małego włoskiego miasteczka w filmie Malena w reżyserii Giuseppe Tornatora. Reżyser współpracował wcześniej z aktorką realizując reklamy Dolce & Gabanna. Bellucci rozpoczęła swoją karierę początkowo jako modelka, studiowała jednocześnie prawo na uniwersytecie w Perugii. W 1990 Dino Risi obsadził ją we włoskim serialu Vita Coi Figli, po którym Bellucci zdecydowała się na karierę filmową. Na dużym ekranie zadebiutowała w filmie Francesco Laudadio La Riffa. Francis Coppola dał jej niewielką rolę w swoim filmie Drakula, w którym występowali Gary Oldman, Winona Ryder, Anthony Hopkins i Keanu Reeves, w tym samym okresie aktorka grała w licznych produkcjach europejskich. Ostatnio widzieliśmy ją u boku Gene'a Hackmana i Morgana Freemana w filmie Podejrzany i we francuskim filmie sensacyjnym Bractwo wilków. Bellucci wystąpiła ostatnio w skandalizującym filmie Gaspara Noé Nieodwracalne, a także, wraz z Brucem Willisem, w filmie Antoine'a Fuqua Tears of the Sun. Zakończyła też prace na planie filmu The Passion w reżyserii Mela Gibsona. Bellucci mieszka w Paryżu i Londynie. IAN BLISS (Bane) to weteran zarówno kina, jak i małego ekranu. W telewizji zadebiutował w popularnym serialu australijskim Heartbreak High w 1995 roku. Wystąpił potem w kilku popularnych serialach, takich jak Home & Away, The Lost World i Farscape, a także w przebojowych Blue Murder, Halifax f.p i Bootleg, zrealizowanym dla BBC. Wkrótce potem zagrał główne role w filmach fabularnych Siam Sunset, The Bank i w australijskiej noweli Bound. Bliss wystąpił również w drugiej części filmu Matrix, Matrix Reaktywacje. Zakończył także właśnie zdjęcia do filmowej adaptacji komiksu Marvel Comics Man-Thing. Bliss ukończył w 1993 roku prestiżową szkołę National Institute of Dramatic Arts, obecnie mieszka w Sydney w Australii z żoną, aktorką Jacqueline Brennan i córką Bailey. COLLIN CHOU (Seraf) urodził się na Tajwanie, ma ośmiu braci i cztery siostry. Sztuk walki zaczął się uczyć w wieku pięciu lat. Kiedy miał 12 lat zatrudniono go jako kaskadera, w wieku 18 otrzymał pierwszą role główną. Po odbyciu dwuletniej służby wojskowej aktor przeprowadził się do Hong Kongu i zajął swoją karierą aktorską. Chou, który zazwyczaj sam wykonuje wszystkie ujęcia kaskaderskie, niczym meteor pojawił się w światku miłośników filmów akcji. Do tej pory zagrał w około 30 filmach tak cenionych reżyserów tego gatunku, jak Sammo Hung, Corey Yuen, Tsui Hark, Tony Ching i Yuen Wo Ping. Chou, który płynnie mówi po angielsku, w dialekcie mandaryńskim i kantońskim, należał kiedyś do zespołu kaskaderskiego Sammo Hunga. Do najlepszych scen w jego karierze aktorskiej należą walka w garażu z filmu License to Steal i walki z Jetem Li z filmów Bodyguard from Beijing i My Father is a Hero. Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje to pierwsze amerykańskie filmy aktora. Chou mieszka obecnie wraz z żoną Wandą w Los Angeles. Kilkanaście miesięcy temu ich rodzina powiększyła się o dwóch synów-bliźniaków. Pochodząca z Waszyngtonu NONA GAYE (Zee) jest znana z roli Belindy, drugiej żony Muhammada Ali'ego, którą grała w filmie Michaela Manna Ali. Dziennikarz gazety USA Today po zobaczeniu jej w tej roli stwierdził, że aktorka powinna natychmiast zostać nominowana do Oskara. Gaye wystąpiła później w filmach Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje, gra także na planie filmu Polar Express, w którym rolę główną gra Tom Hanks, a reżyserem jest Robert Zemeckis. Gaye po raz pierwszy pojawiła się na scenie kiedy miała zaledwie trzy tygodnie, jej ojcem był legendarny piosenkarz soul Marvin Gaye. Kiedy miała sześć lat, jej ojciec powiedział o niej - Całkiem nieźle śpiewa. W wieku 14 lat nagrała swoje pierwsze demo, dwa lata później podpisała kontrakt z Atlantic Records. W 1992 ukazał się jej debiutancki album Love for the Future, cieszący się dużym uznaniem krytyków. Gaye była także modelką, brała udział w reklamach Armatniego, występowała na wybiegu dla Versacego. Dwa lata temu powróciła do studia nagraniowego, wraz z Bono & Artists Against Aids Worldwide nagrała nową wersję piosenki What's Going On, która ma pomóc w powstrzymaniu epidemii AIDS w Afryce. NATHANIEL LEES (Mifune) to aktor głównie teatralny, zdobywca wielu nagród, potrafiący przekonujący wcielić się w niemal każdą postać. Ostatnio przebojem podbija ekrany kin - wystąpił w filmach Matrix Reaktywacja, Matrix Rewolucje i Władca Pierścieni: Dwie wieże, czyli w dwóch największych trylogiach w historii filmu. Inne filmy, w których mogliśmy zobaczyć aktora, to The Other Side of Heaven, w reżyserii Mitcha Daviesa i A Woman's Heart. Występował w licznych serialach telewizyjnych, w tym w Xena: Wojownicza księżniczka, Hercules, Young Hercules, The Lost World, The Legend of William Tell i w Emma: Queen of the South Seas. HARRY LENNIX (Komandor Lock) występował w licznych filmach fabularnych, telewizyjnych i w przedstawieniach teatralnych, między innymi w: Na własną rękę i The Package Andrewa Davisa, Never Get Outta The Boat, Pumpkin, Titus Julie Taymor, Dogwater Davida Schwimmera, Get On The Bus i Clockers Spike'a Lee, Bob Roberts Tima Robbinsa. Harry Lennix, wraz z Robertem Townsendem jako producentem, najpierw wystawił i zaadaptował scenariusz Townsenda, The Five Heartbeats, a potem zagrał główną rolę w filmie nakręconym według tego scenariusza. Lennix obecnie pracuje w Goodman Theatre w Chicago, gdzie także, od ośmiu lat, uczy w szkole podstawowej. Oprócz występowania w teatrze aktor zajmuje się także reżyserią teatralną, ma na swoim koncie między innymi Unjustifiable Acts Aarona Iversona, Juliusza Cezara (którego był także współproducentem) w Black Ensemble Theatre, The Glass Menagerie, A Soldier's Play Charlesa Fullera, Absence Douglasa Turnera Warda i Happy Ending. Był także współreżyserem sztuki The Visit Kosmonda Russsella, która została następnie sfilmowana. Lennix występował także w telewizji, w Keep The Faith - The Adam Clayton Powell Story dla kanału Showtime, miał także stałą rolę w serialu Ostry dyżur, gościnnie występował też w Judging Amy, Ally McBeal i Any Day Now. Lennix mieszka w Los Angeles wraz ze swoim psem, Hankiem. HAROLD PERRINEAU (Link) występował do niedawna w popularnym serialu telewizyjnym OZ, stworzonym przez Toma Fontanę. Aktor przez sześć sezonów grał rolę Augustusa Hilla, przykutego do wózka inwalidzkiego narratora, odbywającego karę 20 lat więzienia za handel narkotykami i morderstwo. Perrineau pojawił się ostatnio na dużym ekranie w filmie Kobieta na topie, w którym wystąpiła także Penelope Cruz. Inne filmy fabularne z jego udziałem, to The Best Man, niezależny film On_Line, In Black And White i Macbeth In Manhattan, Lekcja przetrwania z udziałem Anthony'ego Hopkinsa i Aleca Baldwina, Romeo i Julia w reżyserii Baza Luhrmanna, z udziałem Leonardo DiCaprio, Claire Danes i Johna Leguizamo i film Dym Wayne'a Wanga, za który nominowano go do nagrody Independent Spirit Award w kategorii najlepszego aktora drugoplanowego. Perrineau urodził się w Brooklynie, uczył się w klasie musicalu w Shenandoah Conservatory of Music w Wirginii, jest absolwentem prestiżowej szkoły tańca Alvin Ailey American Dance Center w Nowym Jorku. Po ukończeniu nauki występował w sztukach na Broadway'u i poza nim, pojawił się w Dream Girls, Godspell, a także w roli Tyrone'a w Fame. Przełomowy moment w karierze Perrineau nadszedł w 1990, gdy obsadzono go w serialu NBC I'll Fly Away Australijski aktor BRUCE SPENCE (Kolejarz) stworzył liczne kreacje sceniczne i filmowe, na ekranie kinowym debiutował w roku 1971 w komedii Stork. Użyczył swojego głosu Chumowi, australijskiemu rekinowi z filmu Gdzie jest Nemo. Miłośnicy gatunku pamiętają go z ról w filmach Mroczne miasto, Uliczny wojownik i Mad Max: Pod kopułą gromu, za występ w tym ostatnim nominowano go do nagrody Akademii Filmów Science Fiction i Horrorów w kategorii najlepszego aktora drugoplanowego. Aktor wystąpił także w filmach Matrix Reaktywacja, Queen of the Damned, Inspektor Gadżet 2 i Ace Ventura: Zew natury. Wystąpił także w licznych rolach na małym ekranie, w tym w serialach i filmach: Moby Dick, Return to Jupiter, Dearest Enemy, Zucker i Deadline. Spence pojawi się wkrótce na ekranach kin w trzeciej części trylogii Władca Pierścieni, w filmie Powrót Króla, w reżyserii Petera Jacksona, a także w filmie Peter Pan w reżyserii P.J. Hogana, zobaczymy go także w filmie Gwiezdne Wojny: Epizod III, zrealizowanym przez George'a Lucasa. CLAYTON WATSON (Dzieciak) zadebiutował na ekranie w filmie Matrix Reaktywacja. Watson nie jest jednak nowicjuszem, wielokrotnie występował na małym ekranie, grał w serialach Always Greener, High Flyers i Casino Reef. Jest Australijczykiem, wychowywał się na farmie owiec, studiował w Melbourne, w australijskiej Akademii Filmowo Telewizyjnej. Obecnie pracuje w Australii na planie filmu Under the Radar w reżyserii Evana Clarry'ego. BERNARD WHITE (Rama) jest znany z występów w filmach takich jak Miasto Aniołów, w którym w rolach głównych grali Meg Ryan i Nicolas Cage, Podaj dalej z udziałem Helen Hunt i Kevina Spacey'a, a także Król Skorpion. Aktor wystąpił niedawno w drugiej części trylogii Matrix, w filmie Matrix Reaktywacja. Niedługo zobaczymy go w filmie Raising Helen w reżyserii Gary'ego Marshalla, pracuje także na planie filmu Wima Wendersa Angst and Alienation in America. White występował w rozmaitych serialach, telewidzowie pamiętają go z ról w JAG - wojskowe biuro śledcze, The West Wing i 24 godziny. Inne seriale z jego udziałem to: Alias, Crossing Jordan, The Agency, CSI Miami, Z archiwum X, Judging Amy, Ostry dyżur, Dotyk anioła, The Guardian, The Practice i NYPD Blue. W roku 2001 White napisał scenariusz i wyreżyserował swój pierwszy film, zatytułowany The Want. Jest także autorem kilku innych scenariuszy i sztuk teatralnych, kilka z nich wystawiono w Los Angeles. Jest jednym z członków założycieli plymouth, eksperymentalnej trupy teatralnej w Hollywood. White rozpoczął karierę aktorską na planie seriali General Hospital, Santa Barbara i Days of Our Lives. Aktor urodził się na Sri Lance, ale dorastał w Stanach Zjednoczonych, ukończył uniwersytet stanu Michigan, obecnie mieszka w Los Angeles wraz ze swoją żoną, również aktorką, Nathalie Canessą-White. Po ukończeniu w 1977 roku London's Drama Centre, pochodzący z Paryża francuski aktor LAMBERT WILSON (Merowing) wystąpił w filmie Freda Zinnemana, który obsadził go w głównej roli w Five Days One summer, w którym grał także Sean Connery. Wilson pracował także wraz z Jodie Foster na planie filmu Claude'a Chabrowa The Blood of Others; z reżyserem Andre Techinem podczas realizacji Rendez-Vous (partnerowała mu wtedy Juliette Binoche); grał w filmie Petera Greenaway'a Brzuch architekta; w El Dorado Carlosa Saura; w sławnym Jefferson w Paryżu Jamesa Ivory'ego ; w Red Kiss i Marquise; The Leading Man Johna Duigana; Same Old Song Alaina Resnaisa; Trop(peu) d'amour Jacquesa Doillona; The Last September Deborah Warner i w filmie Combat d'amour en Songe Raul Ruiza. Wilson pięciokrotnie był nominowany do nagrody francuskiej akademii filmowej - Cezara, ostatnio w kategorii najlepszego aktora drugoplanowego za rolę w komedii Fabiana Onteniente Jetset z 1999 roku. Aktor zakończył niedawno pracę na planie filmu Timeline w reżyserii Richarda Donnera, obecnie bierze udział w realizacji nowego filmu Alaina Resnaisa Pas Sur la Bouche, w którym występuje także Audrey Tatou, a także występuje w serialu Colette, wyreżyserowanym dla francuskiej telewizji przez Nadine Trintignant. Wilson gra także w teatrze, zarówno na scenach francuskich, jak i angielskich. Wystąpił w A Little Night Music, w reżyserii Seana Matthiasa, partnerowała mu wtedy Judi Dech, przedstawienie wystawiał Royal National Theater In Londynie. Grał także w Ashes to Ashes Harolda Pintera. Inne przedstawienia, w których brał udział, to L'Amour de L'Amour, La Machine Infernale, La Celestine, Eurydice i Ruy Blas. Wilson wyreżyserował sztukę Les Caprices de Marianne. Rok temu wyreżyserował przedstawienie Berenice, pokazywane na festiwalu teatralnym w Awinionie i w Chaillot National Theatre in Paris. Wilson jest także piosenkarzem, w 1989 nagrał album z płytami z wielkich musicali amerykańskich, zatytułowany Musicals. W 1966 roku Wilson nagrał kolekcje klasycznych piosenek ze złotego okresu kinematografii francuskiej, którą zatytułował Demon et Merveilles (płytę wydała firma Virgin Classics). Aktor udziela się także jako narrator, pracował pod kierownictwem najsławniejszych dyrygentów na świecie, w tym Rostropowicza, Pretre'a Mazura, Dutoita i Ozawany, brał udział w rejestracji Le Martyre de Saint Sebastien Debussy'ego, Lelio Berlioza, L'Histoire du Soledat Stravinsky'ego i Manfred Schumana. Jego inne dokonania na tym polu to - między innymi - występ w Le Roi David Homeggera, Lelio i Oedipus Rex Strawińskiego (płytę wydała wytwórnia Welster-Most EMI). ANTHONY WONG (Duch) to cieszący się dużym uznaniem australijski aktor sceniczny, telewizyjny i filmowy. Ma w swoim dorobku udział w ponad trzydziestu znanych australijskich i zagranicznych filmach i serialach, w tym Water Rats, All Saints, Stingers, Embassy, Spellbinder 2, Singapore Sling, Tanamera i Dr. Jekyll and Mr. Hyde. Oprócz zagrania roli Ducha w filmie Matrix Reaktywacja, Wong ponownie wcielił się w tę postać w grze komputerowej Enter the Matrix, której fabuła uzupełnia wydarzenia pokazane w filmie. Wong wystąpił także w filmach Floating Life, Lilian's Story, Till There Was You, Seeing Red i The Reunion. Grał w przedstawieniu Sex Diary of an Infidel, wcielił się w Lucentiego w Poskromieniu złośnicy, ma na swoim koncie występy w tak różnych sztukach, jak M. Butterfly, Unidentified Human Remains and the True Nature of Love, The Emperor Regrets i The Swan, zagrał także w licznych innych przedstawieniach. Jego najnowsze wcielenie sceniczne to rola malezyjskiego króla w sztuce Coup D'Etat, wystawianej przez Melbourne Theatre Company.
FILMOWCY
BRACIA WACHOWSKI (scenarzyści/reżyserzy/producenci wykonawczy) urodzili się i dorastali w Chicago, pracują razem od ponad 30 lat. Przed zrealizowaniem hale 1999 roku Matrixa, bracia napisali i wyreżyserowali swój pierwszy film fabularny, Bound, thriller z udziałem Giny Gershon, Jennifer Tilly i Joe Pantoliano. Niewiele więcej o nich wiadomo. JOEL SILVER (producent) to jeden z najlepszych producentów działających obecnie w branży filmowej. Ponad 40 filmów, jakie wyprodukował, przyniosły dotąd dochód w wysokości niemal 5 miliardów dolarów na całym świecie, średnio ponad 100 milionów USD za film. Film z 1999 roku, Matrix, przyniósł dochód ponad 456 milionów dolarów na całym świecie, jest to najbardziej dochodowy film w historii studia. Matrix, powszechnie uważany za kamień milowy w swoim gatunku, zdobył także cztery Oskary, w tym nagrodę za najlepsze efekty wizualne, był też pierwszym filmem wydanym na DVD, który sprzedał się w nakładzie ponad miliona egzemplarzy. Specjaliści uważają, że publikacja tego filmu na dysku DVD przyczyniła się w znaczący sposób do zwiększenia sprzedaży odtwarzaczy DVD. Matrix Reaktywacja zarobił do dzisiaj ponad 735 milionów dolarów na całym świecie, co czyni z niego najbardziej zyskowny film roku, a także najbardziej zyskowny film opatrzony kategorią R w historii kina - zarówno w USA, jak i na rynku międzynarodowym. Co więcej, Reaktywacja pobiła rekord osiągniętych zysków w ciągu tygodnia - zarobiła w tym czasie 158.2 miliona dolarów, granicę 150 milionów na rynku krajowym przekroczyła w sześć dni. Na rynku międzynarodowym jest to dziesiąty co do przyniesionych zysków film w historii kina, jest to jednocześnie pierwszy tytuł, jaki zarobił więcej niż 100 milionów dolarów w trakcie jednego weekendu. Oprócz wyprodukowania Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucja, drugiego i trzeciego rozdziału w trylogii Matrix, Silver był producentem wykonawczym zbioru The Animatrix, kolekcji dziewięciu krótkich filmów, zainspirowanych bogatą fabułą i nowatorską wizją Matrixa. Silver był także producentem gry komputerowej Enter the Matrix, z udziałem Jady Pinkett Smith i Anthony'ego Wonga, którzy wcielili się w niej w role z filmów Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucja. W grze widzieliśmy blisko godzinę nowych ujęć filmowych, napisanych i wyreżyserowanych przez braci Wachowski, wystąpili w nich Jade Pinkett Smith i Anthony Wong, którzy wcielili się w postacie znane z filmu. Silver zajmuje się w tej chwili nadzorem nad produkcją filmu Gothika, w reżyserii Mathieu Kassovitz, z udziałem Halle Berry i Penelope Cruz. Film realizowany jest przez należącą do niego firmę Dark Castle Entertainment. Gothika wejdzie na ekrany w październiku 2003 roku. Silver wraz z Robertem Zemeckisem są twórcami firmy Dark Castle, której celem jest produkcja horrorów. Pierwszym filmem, który zrealizowała ta wytwórnia, jest Dom na przeklętym wzgórzu, który wszedł na ekrany kin w Halloween 1999 roku. Kolejne jej produkcje to Trzynaście duchów z 2001 i Statek widmo z roku 2002. Silver zakończył niedawno prace nad filmami Od kołyski aż po grób, z udziałem DMX i Jet Li; Kod dostępu, z udziałem Johna Travolty, Hugh Jackmana i Halle Berry, Mroczną dzielnicę, ze Stevenem Seagalem i DMX, a także Romeo musi umrzeć, w którym wystąpili Jet Li i Aaliyah. Silver rozpoczął swą karierę w firmie Lawrence Gordon Productions, gdzie ostatecznie zajął stanowisko prezesa do spraw produkcji filmowej. Był w tym okresie współproducentem filmów The Warriors, 48 godzin, Streets of Fire i Brewster's Millions. Pierwszą produkcją, zrealizowaną pod agendą własnej firmy, Silver Pictures, było Commando, po których na ekrany weszły Jumpin' Jack Flash i Predator. Następnie jego firma wyprodukowała Zabójczą broń, Zabójczą broń 2, Zabójczą broń 3 i Zabójczą broń 4, a także Szklana pułapkę, Szklana pułapkę 2, Ostatniego skauta, Człowieka demolkę, Richie Rich i Teorię spisku. Silver, wraz z Richardem Donnerem, Davidem Gilerem, Walterem Hillem i Robertem Zemeckisem, był producentem wykonawczym cieszącego się olbrzymią popularnością serialu Opowieści z krypty, jak również dwóch filmów fabularnych, opartych na motywach tej serii. W 1967 roku, studiując w Columbia High School w Maplewood, w New Jersey, Silver i jego przyjaciele wymyślili grę, nazwaną Ultimate Frisbee. Ten szybki sport zespołowy zdobył sobie od tego czasu popularność na całym świecie. Turnieje tej gry rozgrywane są obecnie w 42 krajach. Ultimate Frisbee było dyscypliną medalową podczas Igrzysk Światowych, rozgrywanych w sierpniu zeszłego roku w mieście Akita w Japonii. W roku 2002 ponad dwa tysiące graczy z 24 krajów wzięło udział w mistrzostwach świata w Ultimate Frisbee, w Honolulu na Hawajach. W tym roku gracze z 46 krajów spotkali się na międzynarodowym turnieju World Flying Disc Federation, jaki odbywał się w Santa Cruz w Kaliforni. GRANT HILL (producent wykonawczy) wyprodukował ostatnio film Cienka czerwona linia, w reżyserii Terrence'a Malicka, nagrodzony nominacją do nagrody Akademii. Wcześniej Hill był współproducentem filmu Jamesa Camerona Titanic i Duch i Mrok, w którym wystąpili Michael Douglas i Val Kilmer. Po ukończeniu wydziału prawa w 1978 na uniwersytecie w Melbourne, Hill przeprowadził się na Środkowy Wschód, gdzie mieszkał przez rok, potem przeniósł się do Azji. Zamieszkał w Tajlandii, pracował wtedy głównie w południowej Azji, po czym w 1983 roku powrócił do Australii. Ukończył studia filmowe w powstałej niedawno Australian Film School w Sydney, po czym zaczął pracować w przemyśle filmowym jako kierownik planu, a potem jako kierownik produkcji. Po przeprowadzce do USA w 1992, był kierownikiem produkcji w Village Roadshow Pictures w oddziale w Los Angeles. W 1999, wraz z Terrenceem Malickiem, Hill założył firmę Elizabeth Bay Productions, zajmującą się obecnie produkcją filmów na zamówienie różnych firm. BRUCE BERMAN (producent wykonawczy) po rozpoczęciu pracy w Warner Bros. Pictures powoli piął się po szczeblach kariery, w końcu osiągnął stanowisko prezesa do spraw produkcji kinowej. Pod jego egidą studio wyprodukowało lub rozpowszechniało filmy, takie jak oskarowy Wożąc panią Daisy, Chłopcy z ferajny, Uznany za niewinnego, Robin Hood: Książe złodziei, Batman Forever, Malcolm X, The Bodyguard, JFK, Ścigany, Dave, Czas zabijania i Twister. W 1996 Berman założył Plan B Entertainment, należącą do Warner Bros. Pictures niezależną firmę producencką, którą nabyła później firma Village Roadshow Pictures. Berman zajmuje w niej obecnie stanowisko prezesa i głównego dyrektora. Kierowana przez niego firma realizuje obecnie we współpracy z Warner Bros. Pictures 20 różnych filmów. Berman był ostatnio kierownikiem wykonawczym filmów Dzień próby, Koty i psy, Złoto pustyni, Matrix, Matrix Reaktywacja, Depresja gangstera, Piekielna głębia, Totalna magia, Kosmiczni kowboje, Ocean's Eleven: Ryzykowna gra w reżyserii Stevena Soderbergha, a także przebojowej komedii Miss Agent, wyprodukowanej wspólnie z Warner Bros. Pictures i Castle Rock Entertainment. Niedawno był także producentem wykonawczym romantycznej komedii Dwa tygodnie na miłość. Berman będzie producentem wykonawczym kolejnych filmów realizowanych przez wytwórnię Village Roadshow, w tym Rzeka tajemnic, w reżyserii Clinta Eastwooda, z udziałem Seana Penna i Tima Robbinsa, thrillera Taking Lives, z udziałem Angeliny Jolie i Ethana Hawke'a, a także sequela filmu Ocean's Eleven - Ocean's Twelve. Będzie także nadzorował produkcję filmu Catwoman z Halle Berty. Film Rzeka tajemnic wchodzi właśnie na ekrany. Po zrealizowaniu filmu Bound dla braci Larry'ego i Andy'ego Wachowski, BILL POPE (zdjęcia) połknął czerwoną pigułkę i na 5 lat stał się ich więźniem. Po zakończeniu zdjęć do Reaktywacji i Rewolucji Pope połknął niebieską pigułkę i powrócił do stanu błogiej nieświadomości. Operator pracował także na planach innych filmów, w tym Clueless i Armia ciemności. W tej chwili realizuje zdjęcia do filmu Spiderman 2. OWEN PATERSON (kierownik produkcji) zdobył nagrodę Australijskiego Instytutu Filmowego za kierownictwo produkcji filmu Stephena Elliota Priscilla, królowa pustyni. Inne filmy, przy których realizacji pracował, to: Czerwona planeta, Matrix, Matrix Reaktywacja, Welcome To Woop Woop Stephena Elliota, Race The Sun, Minnamurra, The Place At The Coast i Travelling North. Paterson był także reżyserem australijskich filmów fabularnych Bliss i The Coolangatta Gold. Paterson pracował także dla potrzeb telewizji, nakręcił, między innymi, Noriega: God's Favorite, The Beast, Heartbreak High i The Riddle Of The Stinson. ZACH STAENBERG (montażysta) zdobył Oskara i nagrodę American Cinema Editors' Eddie Award za film braci Wachowskich Matrix. Przed pracą nad filmami Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje Staenberg zmontował film AntiTrust, w reżyserii Petera Howitta. Staenberg był wcześniej montażystą pierwszego filmu Wachowskich, Bound. Jego pierwszym filmem była pierwsza część serii Akademia Policyjna. Staenberg otrzymał wcześniej American Cinema Editors Eddie Award i nominację do nagrody Emmy za prace nad filmem telewizyjnym Roberta Harmona Gotti, z udziałem Armanda Assante'a (który za tę rolę otrzymał nagrodę Emmy). Staenberg jest absolwentem Uniwersytetu stanu Wisconsin w Madison. Ma bzika na punkcie swego siedmioletniego syna. Niewiele więcej o nim wiadomo. DON DAVIS (kompozytor i dyrygent) pracował wcześniej z braćmi Wachowski przy realizacji ich wcześniejszych filmów, Bound, Matrix i Matrix Reaktywacja, jest także autorem muzyki do zbioru filmów The Animatrix i gry komputerowej Enter The Matrix. Kompozytor napisał muzykę do filmów fabularnych Za linią wroga, Park jurajski III, AntiTrust, The Unsaid, Dom na przeklętym wzgórzu, Valentine, Warriors of Virtue, Route 9, The Lesser Evil i Blackout, jak również do filmów telewizyjnych Weapons Of Mass Distraction (z udziałem Bena Kingsley'a i Gabriela Byrne'a), Murder in Greenwich, Race Against Time, w którym zagrał Eric Roberts, Personally Yours, Life of the Party: The Pamela Harriman Story (z udziałem Ann-Margret), The Lake, In the Company of Spies (z udziałem Toma Berengera i Rona Silvera), A Match Made In Heaven (w którym wystąpiła Olympia Dukakis), The Alibi, Not In This Town, In The Lake Of The Woods, Leave Of Absence, Murder Of Innocence, A Little Piece Of Heaven, Woman With A Past, Home Fires Burning i A Stoning In Fulham County.. Davis jest także autorem muzyki do seriali The Third Twin, House Of Frankenstein 1997, Invasion, Pandora's Clock, The Beast i In The Best Of Families, jak również SeaQuest DSV, Capitol Critters, My Life And Times, Tiny Toon Adventures, Star Trek: The Next Generation i Beauty And The Beast.. Po otrzymaniu nagrody Akademii za prace nad filmem Matrix, JOHN GAETA (kierownik ekipy do spraw efektów wizualnych) ponownie połączył siły z braćmi Wachowski, tym razem na planie filmów Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucja. Zanim zajął się pracą nad trylogią Matrix, Gaeta pracował w mało znanym zawodzie, zajmował się szokową terapią graficzną. Była to praca na pograniczu wywiadu wojskowego i kultury alternatywnej, Gaeta zgłębiał podstawy symulacji pozazmysłowej. Pomimo braku możliwości legalnego pokazywania rezultatów swych badań w telewizji komercyjnej, Gaeta z dumą - i czasami ze strachem - wspomina swe badania. W wolnym czasie Gaeta lubi latać na paralotni, skacze na spadochronie, jeździ ekstremalnie na rolkach, Jest kiepskim artystą i hipnotyzerem-amatorem, ogólnie mówiąc rozprasza go atmosfera wielkiego Hollywood. Gaeta był reżyserem filmów dokumentalnych How to Subvert a Friendly Well-Meaning Population i Why Being Struck by Lighting is Fun; był projektantem dźwięku filmu Nude Law Enforcement; a także asystentem produkcji filmu Obywatel Kane. Oprócz kreacji, jakie stworzyła dla potrzeb realizacji filmów Matrix, Matrix Reaktywacja i Matrix Rewolucje, KYM BARRETT (projektantka kostiumów) pracowała ostatnio nad kostiumami do filmu Gothika, z udziałem Halle Berry, a także From Hell, , wyreżyserowanego przez braci Hughes, z udziałem Johnny'ego Deppa i Heather Graham. Wcześniej pracowała nad trzema filmami dla Warner Bros. Pictures, w tym nad tytułami Złoto pustyni i Czerwona planeta. Pierwszym filmem fabularnym, przy jakiego realizacji brała udział, był Romeo i Julia Baza Luhrmana. Za kostiumy do Matrixa otrzymała nagrodę CDG Award for Excellence. Zdobywca Oskara, projektant dźwięku DANE A. DAVIS urodził się w ciszy miasteczka La Mesa w Kalifornii pod koniec lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Później już zawsze żył w hałasie. W zasadzie nie miał dostępu do prawdziwych instrumentów muzycznych, jeśli nie liczyć klarnetu dziadka, dlatego samodzielnie zbudował rozmaite niestandardowe (i w większości nie grające) instrumenty. Wykorzystywał je w połączeniu z pożyczonymi magnetofonami szpulowymi do miksowania dźwięków. Matka kazała mu wyprowadzić się do garażu, kiedy nie mogła już dłużej znieść tworzonego przez niego hałasu. W szkole średniej Davis zajął się tworzeniem filmów super-8, okazały się one wygodną wymówką do tworzenia zbiorów bełkotliwych dźwięków, które określał mianem ścieżek dźwiękowych. Zainteresowanie dźwiękiem filmowym doprowadziło do podjęcia studiów w California Institute of the Arts, gdzie zetknął się z wieloma nieznanymi mu wcześniej urządzeniami do produkowania hałasu. Nadal kręcił swoje filmy, tworzył też ścieżki dźwiękowe do dzieł innych studentów. Ostatecznie był autorem podkładów muzycznych do większości filmów tworzonych w szkole. Po ukończeniu nauki i zderzeniu się z twardą rzeczywistością prawdziwego świata, Davis nadal zajmował się produkowaniem ścieżek dźwiękowych do krótkich filmów eksperymentalnych. W tym samym okresie zaczął pracować jako projektant dźwięków przy okazji realizacji różnych filmów fabularnych. W 1986 założył firmę Davistracks, której siedziba mieściła się w szafie należącej do firmy, w której pracował jako technik dźwięku. Kiedy wzrosła liczba zamówień na opracowanie dźwięku dla potrzeb rozmaitych produkcji niskobudżetowych, porzucił dotychczasową pracę. Davis pracuje dziś głównie jako projektant dźwięku, inżynier dźwięku i kierownik ekipy dźwiękowej. Pracował przy realizacji filmów fabularnych tak różnych, jak trylogia Matrix, Planeta skarbów i Ósma mila. Zajmuje się także pracą dla potrzeb telewizji i reklamy, znane są jego reklamy Nike Shox i opon Pirelli. Gdzieś po drodze Davis zauroczył się możliwościami, jakie projektantowi dźwięku oferuje praca nad interaktywną grą komputerową. Nadal odczuwa dreszcze, gdy przypomni sobie dźwięk, jaki towarzyszył grom Myst i Doom. Obecnie Davis i jego firma zajmują się badaniami nad wrażeniami akustycznymi w mediach interaktywnych, gdyż - jak uważa - współczesne gry zbliżyły się głębią fabuły i szczegółowością do filmów. Uważa, że w najbliższej dekadzie będzie zajmował się przeniesieniem swoich doświadczeń filmowych na grunt produkcji nowych gier komputerowych. YUEN WO PING (choreograf walk) zajmował się ostatnio choreografią scen walk w filmie Matrix Reaktywacja, wcześniej brał udział w pracach nad nagrodzonym Oskarem filmem Anga Lee Przyczajony tygrys, ukryty smok. Jeszcze wcześniej Wo Ping układał sceny walk w Matriksie, dzięki któremu poznała go publiczność na całym świecie. Wo Ping urodził się w Guangzhan, w Chinach, w roku 1945, jako najstarszy spośród 10 dzieci. Studiował w operze pekińskiej, natomiast kung fu uczył go jego ojciec, Yuen Siu Tin, który opiekował się także młodym Jackiem Chanem. Yuen Siu Tin przedstawił swego syna znanemu producentowi filmów walki Wong Fei Hung, w których w latach .60 występował także młody Wo Ping. Wo Ping pracował później jako aktor kung fu i kaskader w filmach wytwórni Shaw Brothers, można go zobaczyć w - między innymi - The Chinese Boxer Wanga Yu. W wieku 26 lat po raz pierwszy zajmował się układaniem scen walki dla potrzeb filmów Ng See Yuena, takich jak Mad Killer, Bloody Fists i Secret Rivals 2. Tym samym zajmował się też dla potrzeb realizacji filmów The Lizard i The Bastard. W 1978 Wo Ping wyreżyserował swój pierwszy film, cieszący się dużą popularnością i będący wzorem dla wielu innych The Snake In The Eagle's Shadow, w którym wystąpił znany obecnie na całym świecie Jackie Chan. Wo Ping wyreżyserował także kolejny film z jego udziałem, Drunken Master, jak również Dance Of The Drunk Mantis, w którym wystąpił jego młodszy brat, Sunny Yuen. Wo Ping pracował również dla wytwórni Golden Harvest, reżyserując filmy Wong Fei Hung Magnificent Butcher i Dreadnought. W 1979 Wo Ping założył własną firmę, w następnym roku wyprodukował film Tsai Siu Minga Buddhist Fist. Wyreżyserował też film Drunken Tai Chi, a także Tiger Cage, In The Line Of Duty 4 i Tiger Cage 2. Odrodzenie tradycyjnego kina Kung Fu umożliwiło mu zrealizowanie sekwencji walk w filmie Tsui Harka Once Upon A Time In China z udziałem Jeta Li, a także w filmie Wonga Chinga Last Hero In China. Inne filmy, przy których realizacji brał udział, to: Tai Chi Master i Wing Chun. W 1993 roku Wo Ping wyreżyserował jeden ze swych najlepszych filmów, Iron Monkey, z udziałem Donnie Yen; a w 1994 był autorem scen walki w Fist Of Legend. To właśnie te filmy zwróciły na niego uwagę braci Wachowskich. Wo Ping pracuje obecnie nad filmem Quentina Tarantino Kill Bill.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.