To drugi film tego reżysera obejrzany w dwa dni. I widzę że muszę obejrzeć resztę jego dorobku żeby go właściwie ocenić. Druga sprawa to fabuła. Dwa prawie identyczne filmy o tym samym. Kopciuszek przez przypadek dostaje się do kręgu ludzi związanych z Hollywood. I początkowe zaskoczenie szybko zamienia się w gwiazdorzenie. Film jest satyrą na stosunki panujące w tym elitarnym gronie. Głupia i brzydka dziewczyna szybko uczy się jak wejść w łaski możnych. Duet Henry Jaglom + Tanna Frederick to skończone dno. On ma pomysły na dobre filmy ale wychodzą mu obrazy kręcone jakby telefonem przez nastolatków. A ona to już ogromne nieporozumienie. Mnie odrzuca jej gra twarzą. Dla mnie jest brzydka. Gdy się śmieje lub udaje wielkie zaskoczenie to zawsze myślę że ta dziewczyna nigdy nie siedziała przed lustrem. Podejrzewam że prywatnie też jest tak ograniczona umysłowo jak w tych niby filmach. Szkoda trochę potencjału. Naprawdę ciekawy temat zniszczono okrutnie. Fałsz, obłuda, kłamstwa,tajemnice, udawane uczucia...to wszystko jest w Hollywood. Każdy zrobi wszystko żeby dostać się na szczyty sławy. Hollywood wciąga jak bagno.