Jeden z tych starszych horrorów, które czas łagodniej potraktował.

Film emanuje dobrym klimatem starych produkcji. Tytułowy napastnik przez cały film pozostaje owiany mgiełką tajemnicy. Pojawia się - fakt, ale i tak wiadomo, że ma drugą, ludzką twarz, a dodatkowo nie wiadomo jaki z nim związek mają pojawiające się na miejscach zbrodni figurki. Uwagę zwracają też dobre zdjęcia. Ciekawie wypada też bardziej humorystyczne zakończenie, stanowiące ciekawe skwitowanie całego filmu.

Jest to też ciekawa pozycja dla sympatyków Leslie'go Nielsena. Aktor kojarzony teraz głównie z ról komediowych, a zwłaszcza świetnej trylogii "Naga broń", zaczynał swoją karierę właśnie w takich produkcjach fantastycznych. Tak jak w "Zakazanej planecie", tak też i tutaj przypadła mu rola osoby w miarę poważnej, ale jednak dość pozytywnej. Typowe dla niego zmarszczone czoło nieodparcie budziło moje skojarzenia z poczciwym gliną Frankiem Drebinem. Pomimo tego (albo właśnie dzięki temu) jego kreację oglądałem z wielką przyjemnością.

Film polecam miłośnikom horrorów (w tradycyjnym rozumieniu fantastyki grozy). Klimatyczna produkcja. Nie wybitna, ale naprawdę porządna.
3/5