Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie nie jest mi obce. Tak twierdził Terencjusz ponad dwa tysiące lat temu. Można by rzec, że to nic innego niż pleonazm. Jesteśmy ludźmi, żyjemy z ludźmi, razem tworzymy dorobek ludzkości. Jednakże nasze społeczeństwo nie jest i nigdy nie było wspólnotą, od zarania dziejów istnieją podziały ze względu na pokrewieństwo, wiek czy płeć. Najbardziej oczywistym podziałem wydaje się być ten ostatni, choć jak pokazuje "Nie czas na łzy" nie wszystko musi być czarne albo białe, na świecie istnieją też inne barwy. więcej