Powolna, mrówcza robota policyjna. Bez przerysowania, rutyna do bólu, która tworzy prawdziwy klimat. Okrucieństwo miesza się z dojmującą zwyczajnością. Muzyka i ta powolność gry, nadzwyczajnej zresztą, wdech, wydech, las, potęgują lęk. A na koniec potęga człowieczeństwa, zgrupowani, na kolanach szukają tego, który nie ma prawa już istnieć po tylu latach. Naprawdę wzruszyła mnie ta scena. Atmosfera pustej i samotnej Australii przypomina mi duszny klimat True Detective. Film nie dla każdego.