Podobne odczucia :)) Film mógłby być genialny, ale równocześnie czegoś mu brakuje. Nie wiem (nie umiem powiedzieć) czego tu brak, no bo niby pomysł na film i wykonanie niebanalne, jednak akcja jest rozwleczona, przez co film dłuży się niemiłosiernie. Ciekawe są te wstawki "autokomentarze", denerwujące są zaś polskie twarze. Być może świadomość, że występują w tym "nasi" aktorzy, którzy do tego mówią po angielsku, dodatkowo sprawia ten chaos.
Może dla kogoś, kto lubi takie klimaty, albo kto ceni sobie ogólnie "wysoką sztukę" ten film będzie rarytasem. Jednak dla przeciętnych odbiorców może to być nudny film. Jak napisałeś, jak masz dobry dzień i dobre podejście - spodoba się. Jak nie - to nie :/

Też sobie tłumaczyłam taki odbiór dość późną porą emisji (do 1.50;/) Prawdopodobnie zrobię kiedyś (nie prędko) drugie podejście, bo mimo, że niestety, ale nie miałam "przyjemności" z seansu, to bardzo mi na nim zależało. Na tyle na ile znam, uwielbiam Rembrandta! I wcale nie oczekiwałam, że będzie to prosta, barwna historia z ładnymi obrazkami, nie zmuszająca specjalnie do myślenia;)
Z zachwytów zgadzam się całą sobą: gra aktorska bardzo dobra, rewelacyjne zdjęcia i światła (wgl jak ktoś napisał, tak jakby to nie reżyser stwarzał ten obraz a sam Rembrandt...:), ciekawa konwencja i konstrukcja filmu, bogata symbolika, muzyka i klimat, które mogą wciągnąć. Dziwne dla mnie były momentami dialogi (przesycony styl ... sama nie wiem jak to nazwać - wularnością? myślałam, że to specyfika tamtego czasu i miejsca, ale teraz wiem, że wynika bardziej z osoby reżysera...).
No więc właśnie: mimo, że film we fragmentach podobał się, a wiele jego składowych na plus, to podobnie jak Tobie dłużył się, a jako całość zupełnie mnie nie porwał.

Mam podobne odczucia. Zdjecia, klimat epoki, muzyka, gra aktorów - świetne - z drugiej strony znużył mnie tą greenawayowską manierą splątań i udziwnień...