O rany...
Była wielka nadzieja, mimo że obsada już powinna wzbudzić zaniepokojenie. Renner to fajny aktor, ale niestety jednowymiarowy. Dobrze wypada rzucając zabawne kwestie czy to w charakterze super bohatera, bandziora czy też agenta. Na intelektualistę w kiepskim scenariuszu się nie nadaje. Do Adams chyba jestem uprzedzony.
Początek obiecujący, poznajemy tragiczną historię (z grubsza) głównej bohaterki, dowiadujemy się, że w 12 miejscach świata (niestety ponownie nie w Polsce...) wylądowały statki obcej cywilizacji. Pojawia się poważny pułkownik us army chcący skaptować wybitną lingwistkę do zespołu mającego na celu porozumienie się z gośćmi z innej galaktyki (czemu tak doniosłą akcją dowodzi facet o tak niskiej szarży ?). Póki co żre... później kilka naprawdę fajnych kadrów z helikoptera i szykujemy się do wejścia na pokład... napięcie narasta, muzyka dodaje dramaturgi i przez chwilę może się wydawać, że mamy do czynienia z remake'm "Sphere" z Sharon Stone i Hoffmanem...
Czar pryska kiedy pojawiają się Abbott i Costello... czyli dwie sympatyczne pohukujące, bekające i wydające inne dziwne odgłosy kałamarnice...
Dalsze 30 minut zmagamy się się (jeszcze z nadzieją) z kolejnymi próbami nawiązania dialogu ludzkości w osobie Adams z kałamarnicami. Mijają filmowe dni... ludzkość tak na sali filmowej jak też w rzeczywistości filmu zaczyna się niecierpliwić. Bohaterka doświadcza kolejnych wizji ze swoją zmarłą córką. I kiedy wreszcie "udaje się" nawiązać nić porozumienia z kałamarnicami, ludzkość (Chiny, Rosja czyli klasyczne czarne charaktery) traci cierpliwość. W międzyczasie kilku żołnierzy próbuje wysadzić w powietrze statek obcych. Świat szykuje się do wojny (zaznaczyć należy, że Sudan brawurowo zamierza zniszczyć jeden ze statków kosmicznych... Sudan !!!) nie zważając na nagłe olśnienie bohaterki. Ta ostatnia wpada jeszcze na krótką wizytę na statku obcych gdzie a. dowiadujemy się, że Abbot (a może Costello) umiera (why ?); b. doznaje kolejnego objawienia. Widz przeczuwa dalszy ciąg historii, ale reżyser próbuje jeszcze trzymać klimat... kiedy bohaterka krzyczy do kałamarnicy "what you want to tell me?" mamy wrażenie, że obcy zaraz odbuczy "I'm your father Louise". Niestety od tego momentu jest już totalna równia pochyła w dół... Jakieś wymieszanie "Incepcji", "Interstellar" oraz melodramatu prowadzi do bardzo szybkiego rozwiązania. Skala absurdu w ostatnich 15 minutach jest do tego stopnia, że widz oglądając napisy końcowe w dalszym ciągu zastanawia się i zadaje sobie jakże intrygujące pytanie "wtf?". Film nie dostarcza ani rozrywki, ani refleksji... Krzyżowanie się linii czasu, wgląd w przyszłość, obcy.... to już wszystko było w lepszych filmach, lepszych reżyserów w wykonaniu lepszych aktorów...