Historia jest dość prosta, sama w sobie nie powala, nie zaskakuje za bardzo, zwłaszcza dzisiaj, ale wystarczająca wciąga. wtedy była zresztą bardzo oryginalna i na tym filmie wielu twórców się wzorowało (czasem słowo "wzorować" jest zbyt delikatne). Jess Franco nakręcił krwawy i podobno jak na swoje możliwości znośny remake, specjalizujący się w erotykach Claude Mulot nakręcił "La Rose écorchée", z dość sporym podobieństwem fabularnym. ogólnie sporo było jeszcze filmów z motywem przeszczepiania twarzy.

Skoro jednak sama historia mnie nie powaliła, dlaczego twierdzę, że film jest niesamowity? bo jego genialnie wykonany. Rewelacyjna muzyka, świetne zdjęcia, niesamowity klimat, przyzwoite aktorstwo, świetna postać Christiane Genessier, rewelacyjna scena końcowa, do tego dwie mocne jak na swoje lata sceny. naprawdę, że tak powiem, jaram się tym filmem bardzo :D 9/10

ps: należy jednak liczyć się z tym, że film to to nie jest stricte klasyczny horror, w stylu produkcji Universalu, czy Hammera z tamtych lat (wg nie jest lepszy). jest tu sporo dramatu, jest troszkę powolny, no i miejscami kojarzy się ponurą baśnią.