Jeden z ostatnich dobrych filmow, jakie Bette Davis nakrecila dla wytworni Warner Brothers. kazdy kolejny az do 1949 roku, kiedy jej kontrakt wygasl byl gorszy od poprzednego.
w tym filmie gra pieknosc z nowego jorku, ktora dla wygody i po czesci powodowana przymusem wychodzi za maz za tytulowego pana skeffigtona (swietny claude rains). lata beztroskiego zycia pani skeffington, przynosza jednak bardzo okrutny rezultat. prawde mowiac davis w niewielu filmach jest zla, czy nawet przecietna. nawet jesli wydaje sie, ze do roli pasuje srednio (mowiac sczerze trudno uwierzyc ze uroda davis moze przyciagac przez lata tak wielu adoratorow, gene tierney to davis nigdy nie byla...) to jej talent, aktorska charyzma i wyrazistosc kreacji (tutaj z charakterystycznym sposobem mowienia slodkiej idiotki), czynia postacie, ktore gra bardzo wiarygodnymi. to byla prawdziwa gwiazda kina.
sam film nie jest ani specjalnie odkrywczy, ani specjalnie nowatorski, natomaist oglada sie go przyjemnie. trwa troche za dlugo, jednak to przyzwoity klasyk z hollywood lat 40-tych. polecam!