druga część to jakby to co działo się przed i po tym filmie. ale taka sama otoczka czekasz i czekasz aż COŚ się kurcze wreszcie stanie...

... i nic się nie dzieje, a potem wciąż nic się nie dzieje i jeszcze... Kiedy w końcu coś się zaczyna dziać, nic wielkiego ale COKOLWIEK, to wtedy widz jest już tak znudzony że zupełnie nie interesują go wydarzenia na ekranie. Przynajmniej tak było w moim wypadku kiedy to (MAŁY SPOJLER) zastanawiałem się czy ten demon zawsze musi ściągać ludzi na parter żeby ich opętać??? Nie może tego zrobić na piętrze? Taka jest konwencja filmu ale do mnie ona nie trafia. Tempo akcji w tym filmie jest rodem z Klanu czy innej Mody na sukces. Wydarzenia z dwóch (a pewnie i trzeciej) części spokojnie zmieściłyby się w jednym filmie i jeszcze zostałoby miejsce. Wciągu kolejnych dni oglądamy życie pewnej rodziny i ze dwadzieścia razy wpatrujemy się w basen (z którym NIC SIĘ NIE DZIEJE) to potwornie nudzi.
W dodatku film jest schematyczny, nie zauważyłem niczego co by mnie zaskoczyło. Natomiast zdarzało mi się wspomnieć "Pies zginie, w takich filmach psy zawsze giną" po czym za jakieś 5-10 minut zobaczyłem że psu stała się krzywda... A przecież można by pokazać coś więcej. Dlaczego nikt nie wezwał księdza albo demonologa? Dlaczego nie mogą skontaktować się z tą siłą skoro mogli 70 lat wcześniej? Na pewno byłoby ciekawiej.
Rzuciło mi się w oczy kilka absurdów, dziewczyna za każdym razem kiedy coś usłyszy idzie to sprawdzić. Za każdym razem, nawet kiedy już wie że to coś nietypowego i strasznego. Niektórzy woleliby pewnie nie wstawać z łóżka i nie wychodzić z pokoju ale nie ona. Nie wiem tez co to za fetysz z tymi kamerami, nie czepiam się tego że je zamontowali tylko tego że laska śpi z twarzą pół metra od kamery, czy to jest normalne? A kiedy wreszcie coś się dzieje, domownicy coś słyszą itp. to pierwszą ich myślą jest żeby wziąć kamerę. Nawiasem mówiąc czy w tym domu nie mieli latarek?

Ten film zakończył definitywnie moją przygodę z Paranormal Activity. Nie będzie części trzeciej, czwartej czy ile ich tam zrobią. Mam dość.
Jeżeli komuś spodobała się część pierwsza to może śmiało iść na drugą ale jeżeli ktoś nudził się na jedynce to niech omija film szerokim łukiem, oszczędzi kilkadziesiąt minut życia.

Dodam jeszcze że tu nie chodzi o paradokument i sposób kręcenia scen bo np. to samo było wcześniej w Blair Witch Project, na którym bawiłem się znacznie lepiej.

dwójka też jest nudna, ale według mnie trochę ciekawsza niż jedynka.