Przypomniałem sobie ostatnio ten film, który oglądałem jeszcze za dzieciaka. Co mnie tak natchnęło do oglądania tego "Pinokia", drewnianego pajacyka, który przegrywa w przedbiegach z elektrycznym Raichu, Digimonami, Księżniczką Mononoke i innymi stworami przechodzącymi przedziwną digimorfozę? To może postaci z różnych bajek, które nie sposób porównać ze sobą. Ale jedno działa na korzyść "Pinokia". "Pinokio" doczekał się mnóstwa interpretacji i adaptacji filmowych, teatralnych. Np. w tym filmie w reżyserii Steve'a Barrona gadający świerszcz jest towarzyszem-panem dobra rada dla niesfornego drewniaka do samiutkiego końca historii. A w książce Pinokio tak nie jest, nie jest taki miły, a impulsywny i po jednej z krytycznych uwag cykającego owada, daje mu ostro popalić. W książce Pinokiu palą się stopy, rozmawia z marionetkami w teatrze, a tu? Powycinali, powycinali, choć film wzrusza nadal. Ale wszystko jest w nim trochę takie wygładzone.
Osobiście polecam wszystkim poczytać lub posłuchać "Pinokia" w oryginale, np. tu jest świetny "audiobook": https://www.youtube.com/watch?v=7UaBfQb2ZzU&list=PLr9qaD9XN9EeNeon4AGyQeVODuDtbr ysI&index=1
W sumie ten cały "Pinokio" to nadal jest otwarta historia, którą można rozkładać na czynniki pierwsze, tyle tam wątków i niestarzejących się pouczeń. Można też "dopisywać". Nie wiem, czy wiecie, ale jest taki konkurs obecnie w internecie na opowiadanie o "Pinokiu". Może bylibyście zainteresowani uczestnictwem? Szczegóły tutaj: https://www.teatrpinokio.pl/aktualnosci/konkurs-online/