Horror od czasu sukcesów FREDDY VS. JASON, TCM'03, PIŁY, HOSTELU, KRĘGU przeżywa w tej dekadzie swoisty renesans. Krwawe torture-porn, J-horrors oraz liczne nowe wersje gatunkowej klasyki zalewają ekrany kin oraz wypożyczalnie. Jednak- paradoksalnie- im więcej horrorów się ostatnio produkuje- tym są one słabsze, głupsze i pozbawione oryginalności.
Honoru gatunku bronią (głównie) niektóre filmy gorzy z Azji, bardzo nieliczne produkcje hollywoodzkie oraz przede wszystkim europejscy filmowcy. W Europie powstało w ostatnich 3-4 latach kilka ciekawych prdukcji, które operują formułą horroru, lecz wybiegają daleko poza gatunkowe ramy.

Przykładem oryginalnego oraz inteligentnego filmu w kostiumie kina grozy jest właśnie POZWÓL MI WEJŚĆ w reżyserii Tomasa Alfredsona.
Ten wyprodukowany w Szwecji film opowiada o samontości, alienacji, potrzebie zrozumienia i miłości. Alfredson za pomocą formuły kina wampirycznego przedstawia nam dość mroczną popowieść o specyficznym związku 12-letniego i deczonego w szkole chłopaka oraz młodej wampirzycy.
Twórca gdy trzeba nie unika makabry oraz całej mitologicznej nadbudowy cechującej horrory o wampirach. POZWÓL MI WEJŚĆ to film chwilami duszny, klaustrofobiczny i hipnoztujący za sprawą dobrych zdjęć oraz surowego skandynawskiego zimowego krajobrazu.

Jednak (jak już wspomniałem) to nie horror leży w centrum zainteresowania twórców tego dzieła. WAmpiryzm jest tutak tylko pretekstem do ukazania inteligentnej przypowieści o związku dowjga niezwykle młodych, wybocowanych i zagubionych ludzi. Dorośli w filmie Alfredsona są też zagubieni, pozbawieni życiowej energii - żyją z dnia na dzień pogrążeni w marazmie rzeczywistości początku lat 80-ych.
To dziecięcy bohaterowie - mimo swych fizycznych umomności i egzystencjalnego niepokoju- zdeterminowani są w poszukiwaniach bliskości z drugim człowiekiem, a przez to "rozwijania samych siebie",. To co może się bardzo podobać w filmie Alfredosna to fakt, że wiele rzeczy i ważnych treści pozostaje tu niedopowiedzianych, niejako ukazanych między wierszami.

POZWÓL MI WEJŚĆ to film odważny, ryzykowny - a przez to niezwykjle oryginalny oraz inteligentny. Dzieło T. Alfredsona to danie wprzeznaczone dla miłośników kina artystycznego. Widz nastawiony wyłącznie na krwawą sensację i prostą rozrywkę nie ma tu czego szukać.

Szczerze polecam.