Najgorzej, kiedy cały czas czuje się taki wiatr który nie wiadomo skąd gdzieś zawsze wieje w życiu... i to przypomina wtedy taką wieczną walkę z tym "co chcę", a tym "co robię bo muszę". W praktyce wszystko się przenika i najczęściej myśląc o osiągniętym właśnie stanie wolności budzę się z refleksją, że nadal jednak jestem niewolnikiem. Tylko zniekształciła mi się perspektywa...

hmm... wolność to stan umysłu, tak jak i szczęście - nie zależy od niczego co na zewnątrz...