Mało brakowało, a z powodu nie do końca uzasadnionego braku sympatii do Willa Ferrella, obok najnowszego filmu Marca Forstera przeszedłbym obojętnie. Wielka byłaby to szkoda, gdyż film do którego sceptycznie podchodziłem okazał się być bardzo, bardzo miłą niespodzianką.
Przychodzą mi do głowy dwa filmy, do których możnaby starać się porównać "Porzypadek Harolda Cricka", a są to "Truman Show" i "Być jak John Malkovich". Wszystkie te filmy są od siebie różne, chociaż to właśnie "Przypadek..." niejako łączy w sobie wniknięcie w umysł bohatera i nieustanną obserwację jego typowego życia.
To co z pewnością łączy te 3 filmy to poziom ich zakręcenia. Oryginalny, błyskotliwy, szczerze zabawny i wzruszający scenariusz to ogromny atut dzieła Forstera. To właśnie historia Harolda jest tu najważniejsza i sama siebie opowiada, zresztą ciężko tu cokolwiek wyjaśniać w sferze fabularnej, bo tylko by się zagmatwało, a spoilerować nie chcę;]
Czy nadal z nie do końca uzasadnionego powodu żywię niechęc do Ferrella? Otóż nie. Harold Crick w jego wykonaniu jest niezwykle naturalny i wiarygodny, po prostu rozczulający swoim sposobem bycia i reagowaniem na zaistniałą sytuację. Świetną rolę zaliczyła także Emma Thopmson, nieco rozczarowuje Hoffman, który sprawia wrażenie jakby postanowił się w ogóle nie wysilać, stwierdzając, że ta rola to dla niego żadne wyzwanie.
Realizacyjnie jest jaknajbardziej OK- b.dobre zdjęcia i muzyka idealnie do obrazu pasująca.
Niestety po pewnym czasie wyraźnie zaczyna brakować opowieści tempa, przez co może się odrobinkę dłużyć. Nie udało się utrzymać we mnie zainteresowania na równym poziomie podczas oglądania, film nie unika wpadnięcia w pułapkę komediodramatów, które często nie wytrzymują próby odwrócenia klimatu o 180 stopni.
Chociaż jest tu parę rys, to polecam zobaczyć na włsne oczy jaki to przypadek przydarzył się Haroldowi, albo też jakim przypadkiem on sam jest. Z całą pewnością, to co zobaczycie jest "dziwniejsze niż fikcja", jak to głosi oryginalny tytuł.
8/10