Skoro Harold i pisarka żyją w tym samym świecie i ona w tym świecie pisze książkę o Haroldzie, to w tej książce obok Harolda jest też ona sama pisząca powieść o Haroldzie i ...no właśnie ;-).Dochodzimy w ten sposób do paradoksalnej sytuacji w której powstaje niekończący się łańcuch istnień. Tylko co było pierwsze? Jajko czy kura? Czy to Karen Eiffel kieruje Haroldem Crickiem czy może Crick jest inspiracją dla Eiffel? Niby jego życie jest zależne od niej ale z drugiej strony próbuje się jej przeciwsawić. Jest to sytuacja trochę absurdalna która czyni film nieco niejasnym, ale taki był zamysł reżysera i bez tego film by nie powstał.

Pomijając to pogmatwanie "Przypadek Harolda Cricka" to obraz który ogląda się przyjemnie i z zainteresowaniem. Bardzo fajne są fragmenty z Dustinem Hoffmanem i zakończenie (niby kiczowate) które wnoszą do filmu trochę pastiżu, są one satyrą na przeróżne konwencje filmowe i literackie. Szkoda tylko że ten wątek został potraktowany "po łebkach" bo dawał naprawdę duże możliwości i można by było się przy tym pośmiać.

Daję 7/10. Jakoś bardzo mnie nie porwało, ale pomysł ciekawy i do pomyślenia i do pośmiania się. Myśle że warto obejrzeć.