To akurat jeszcze mały pikuś, mnie bardziej rozwalił totalny brak logiki, scenariusz pisał chyba nastolatek w przerwie między lekcjami. Odrosty można wybaczyć, ale zniknięcie czterech osób na okres dwóch tygodni, które przechodzi niemal bez żadnego echa, w dodatku jedna z tych osób nie wraca do życia? No dajcie spokój, masakra. Idźmy dalej, komory do klonowania wyglądają raczej na ciężkie, a oni je luźno we dwóch wnoszą do piwnicy, nawet się przy tym nie męcząc. Warto jeszcze wspomnieć, że jeden z bohaterów owe komory załadował najpierw sam, zabierając je z laboratorium, silny chłop. Wymazanie wspomnień o córce to też strzał w dziesiątkę, no przecież nikt ze znajomych nigdy nie zapyta gdzie córka/siostra... Wymieniać można bez końca. Jak już wspomniałeś, pobieranie danych z oka, to też idiotyzm, chyba myśleli, że to najprostsza droga do mózgu, jeszcze mogli przez ucho się przebijać, albo nosem... Szkoda komentować, gniot jakich mało.

Masz słuszną rację. Keanu nam się stacza :)

No akurat przy lobotomii robionej szpikulcem do lodu dostawano sie do mozgu pod okiem (galka oczna) - poczytaj o tym, bo to prawda - zycie pisze najlepsze scenariusze, niestety.

Nie ma to jak pomarudzic i wyzalic sie na filmwebie jak to producenci filmu mnie skrzywdzili, hehe:)