No i tu się nie zgodzę. Jak pisałem w kolejnym wątku, w filmie jest drugie dno, jest to polityka, chociaż nie ma tu zbyt wielu nachalnych wtrętów politycznych, tylko ukryte aluzje. Film składa się z licznych zwrotów akcji, jak na Mameta przystało, i to one dla mnie są ważne, pościgi to dodatki, które po prostu mają być efektywnym dopełnieniem. Film jest idealnie skrojony pod końcówkę lat 90 i jest dla mnie przykładem jak łączyć wciągający dreszczowiec w starym, dobrym stylu z rozrywkowym kinem współczesnym.

Dreszczowiec? Toż to najzwyklejszy (choć świetnie zrealizowany) film sensacyjny. Nie wiem co to za moda nastała by dawać wszystkiemu etykietke "thriller". A tak w ogóle co było w tej skrzyni?

O to właśnie chodzi, że nie wiadomo co było w "skrzyni", co nadaje filmowi więcej właściwości niż przystaje w kinie sensacyjnym. Dreszczowiec (albo thriller, bo to to samo) w sensie kreowania suspensu, wartkiej akcji, dawkowania emocji i pewnego rytmu i zagadki, w który to się wpisuje; filmem sensacyjnym może być bowiem także byle jakie dzieło z Chuckiem Norrisem albo Rutgerem Hauerem. Dreszczowiec to odmiana filmu sensacyjnego, ja bym ją nazwał szlachetniejszą, ale to kwestia gustu. Tak naprawdę "Ronina" nazwałbym postkomunistycznym kinem szpiegowskim ;) albo kinem postszpiegowskim, czyli użyłbym klasyfikacji wymyślonej specjalnie na potrzeby filmu, co świadczy o jego specyficznym synkretyzmie. Ave!

Spoilery!
Dajże spokój.

Oglądałem dziś po raz kolejny. Film rzeczywiście nie dla każdego, ale napisać, że fabuła ronina nie trzyma się kupy to przegięcie. Ja mam wrażenie odwrotne: w przeciwieństwie do wielu bardziej rozrywkowych produkcji sensacyjnych trzyma się bardzo mocno. Jest to jeden z nielicznych filmów, które przedstawiają pracę członków wywiadu w nieco bardziej realistyczny sposób niż seria o 007 (którą swoją drogą bardzo lubię, choć traktuję jak bajkę). Atmosfera polegająca na niedopowiedzeniach odzwierciedla atmosferę w fabule filmu. Grupa nic o sobie niewiedzących ludzi wynajętych do szemranej roboty. Nic o sobie nie wiedzą. Badają się. Ktoś okazuje się leszczem. Zawodowiec wyczuwa innego. Ale nikt nie jest pewien dla kogo pracuje, kim jest współpracownik. Kto do kogo strzelał no i co jest w walizce. Czy Reno wie, że DeNiro pracuje w CIA (Lonsdale domyślał się - świetny dialog który można skrócić do pytania : jesteś roninem czy samurajem?)....

I doprawdy nie wiem jak można nie wykminić o co tam chodzi. Proponuję ponowne obejrzenie.

Film absolutnie kapitalny. Świetna sensacja z mistrzowskimi kreacjami i polityką w tle.

Dokładnie tak. Pościgi, strzelniany do tylko dodatek... (dla producentów i maluczkich). Naprawdę dobre kino, ludzie z mięsa i krwi, nie jakieś bawidamki.... Rzadkość!