"Sezon na kaczki" Fernando Eimbcke ("Nad jeziorem Tahoe") to jeden z tych filmów, w których nie dzieje się zbyt wiele, ale fabuła jest bogatsza w treść niż większość efektownych dramatów. Oto spędzamy leniwą niedzielę z dwoma czternastolatkami, najlepszymi przyjaciółmi – Flamą i Moko. Chłopaki mają puste mieszkanie, którym mogą rozporządzać do woli, gry video, napoje, a ulubiony posiłek – pizza – jest już w drodze. To, co miało być po prostu fajnie spędzonym dniem, staje się jednak przejmującą opowieścią o dojrzewaniu, przyjaźni, miłości oraz… samotności. Na jaw wychodzą skrywane lęki i frustracje młodych ludzi przekraczających symboliczną granicę pomiędzy dzieciństwem i nastoletnią dojrzałością.

Flama i Moko mają po czternaście lat; są przyjaciółmi od wczesnego dzieciństwa. Mają wszystko, czego potrzebują. Znów czeka ich nudna niedziela: mieszkanie wolne od rodziców, gry video, magazyny porno, słaby alkohol i pizza. Dostawca energii, sąsiadka Rita, dostawca pizyy Ulisses, mecz Real Madryt - Manchester, kilka czekoladowych duszków i obrzydliwe malowanie kaczek - wszystko to burzy spokój nudnie zapowiadającej się niedzieli, do tego jeszcze odkrycie takich faktów, jak rozwód rodziców, samotność, niejasność między dorosłą miłością a przyjaźnią. "Sezon na kaczki" udowadnia, że gdy gasną światła, możemy ujrzeć gwiazdy.