Normalny facet, gdy poznaje dziewczynę na ulicy, nawet nieco młodszą, to nie chce jej wujkować, tylko jeśli już, to chce się z nią umówić na kawę - chce poflirtować, popodrywać. Poznać w normalny sposób, traktując na równi sobie. Natomiast te wujki mają jakieś zaburzenie, jakąś chęć tatusiowania, opieki, sprawdzania lekcji, nauki algebry i pilnowania, by po kołderką miała cieplutko - choć przecież dziewczyna jest już dorosła! Nazywają ją dzieckiem, głaszczą po główce i poprawiają podusię, a ona się temu poddaje, tytułuje ich wujkami i przejmuje rolę uległej sierotki swoich wujaszków - tak, jakby razem umówili się na odgrywanie tych ról, które całej trójce sprawiają jakieś niezdrowe podniecenie i spełnienie. Irytujące było to niezdrowe zaangażowanie się wujków w opiekę nad dziewczyną i realizowanie swoich, niespełnionych dotychczas, fantazji posiadania córeczki. Podobnie chory układ był w filmie Morgensterna "Dwa żebra Adama", tylko tam był jeden facet i dwie babki.