To ciekawe, jak różna może być recepcja sztuki — moim zdaniem “Beetlejuice” to właśnie najlepszy film Burtona (choć powiedzmy sobie szczerze: Tim Burton nie tworzy filmów wybitnych). Cudowny bałagan. Coś, co na pierwszy rzut oka może wydawać się produkcją zrealizowaną przy maleńkim budżecie i opartą na zaledwie zarysie scenariusza, bardzo szybko przeradza się w naprawdę oryginalny komediohorror. Nawet jeśli tekturowe efekty specjalne mogą niekiedy razić niedoszlifami, i tak cechują się nieodpartym urokiem, ponieważ nadrabiają werwą i wyobraźnią.
A zarzuty odnośnie “dziwacznych machin”, “dziwacznych stworów i miejsc” kierowane przeciwko Burtonowi to naprawdę jakieś żarty.
Za inną ogromną zaletę “Beetlejuice” uważam jeszcze wykorzystanie różnych piosenek Harry’ego Belafonte — doskonałych, skądinąd.

Nie słyszałem,aby ktoś psioczył na wyobraźnię Burtona dotyczącą m.in. dziwacznych machin

Rzeczywiście. Zwracam honor, przed odpowiedzią pośpiesznie przeczytałem końcówkę Twojej wypowiedzi. Dlatego wydało mi się, że uznałeś powyższe cechy za wady.

Nie groteska boli w tym filmie ale główni bohaterowie.
4/10 tylko ze względu na świetną role Keatona.
Zbyt dużo tutaj chaosu i meczący brak historii.

Wróć Ty dzieciaku do oglądania bajek dla dzieci i gierek dla nastolatków, o zrozumieniu klimatu filmów z lat 80 i 90-tych zapoknij, za gówniarz jesteś i tyle.