Zdecydowanie najsłabszy z całej serii Step Up, obejrzałam tylko z ciekawości jak wypadnie na tle reszty. Film ratuje jedynie postać i wątek Moosa, reszta to jakaś totalna pomyłka. Tanecznie nie dorównuje swoim poprzednikom jak i następcy, który niedawno pojawił się w kinach. Główny bohater - tu chyba Luke? okropny - ładna buzia, która nie powinna być otwierana, straszne z niego drewno i nic tutaj go nie ratowało, czasami aż się śmiałam z jego wypozowanej postawy i mimiki. Zwróciłam szczególną uwage na to, że główni bohaterzy, w każdej serii mają solówki, praktycznie na każdym korku jest przedstawione ich życie jako taniec. Luka tańczącego samemu nie było. Jedyny moment kiedy mogłam się przypatrzeć temu drewniakowi to moment gdy tańczył z Natalie tango, tak to pojawiał się jedynie gdzieś w tle za 'piratami'. Ach no i nie mogłabym zapomnieć o końcowej walce, gdy Natalie powraca do piratów... O fabule chyba wypowiadać się już nie muszę : utopijna wizja magazynu Luka, w którym każdy tancerz znajdował schronienie i rodzine, gdzie mógł się w spokoju rozwijać i oddawać swojej pasji jaką jest taniec, utrzymanie za pieniądze z klubu, który znajduje się pod ich mieszkaniem, na pewno spora forsa. Nie wspomnę tutaj o kolekcji sneakersów, wyposażeniu elektronicznym Luka, o strojach, które zrobił student pierwszego roku elektroniki, a o tym, że Luke sam poskładał ściane z boomboxów, wcześniej przyznajac w warsztacie, że nie zna się na elektronice... Jak dla mnie bajka, która się kupy nie trzyma. Dodam również, że tanecznie bardzo się rozczarowałam, jak dotąd, w każdej części przy którymś z układów robiłam wow i z bananem na twarzy nie mogłam oderwać wzroku od monitora. Tak teraz czuje, że tylko straciłam czas.