Cały problem w tym, że optymistyczny rozwój akcji pod koniec filmu jest tak
nieprawdziwy, że żadna próba uprawdopodobnienia TAKIEGO happy endu, całkowicie
sprzecznego z dynamiką i charakterem choroby alkoholowej, z prawidłowościami ludzkiej
psychiki, nie jest w stanie ocalić pierwszego wrażenia "wybitności"...

Pętla jest "głębsza", ale po obejrzeniu Weekendu mam wrażenie, jakby Hłasko ściągnął z tego filmu kilka wątków, ale być może nawet nie widział tego filmu i tylko dowód, że nałóg wszędzie wygląda podobnie.

Dobrze zagrany i przekonywujący obraz uzależnienia alkoholowego z mocnymi dialogami i scenami, które zapadają w pamięć na długo.

Jak na czasy w których powstał wycisnął wiele z tematu, jednak miejscami prosił się o bardziej dosadne sceny, zbyt optymistyczne zakończenie też wskazywało, że kodeks Haysa ma się dobrze.

Na początku film mnie trochę nudził. Nie byłem do niego przekonany. Znowu niespełniony
scenarzysta (jak pisze w filmwebowskim opisie). Bałem się, że będzie on zbytnio
przypominał "Bulwar zachodzącego słońca". Jednak te dwa filmy nie mają ze sobą nic
wspólnego. "The Lost weekend" opowiada o człowieku, którego...

Chociaż nie tak dramatyczny jak "Pętla" Hasa. Może za bardzo tak zwany hoolywoodzki, z optymistycznym zakończeniem. A może jednak nie jest aż tak bardzo optymistyczne, ponieważ główny bohater wraca do punktu początkowego fabuły, a mianowicie objecuje, że rzuca picie. A skąd wiemy czy za oknem jego mieszkania, czy w...

broni sie rezyseria, broni sie scenariusz, broni sie kreacja raya millanda. rewelacyjna muzyka. szkoda tylko ze hollywoodzka moda wyparla prawdopodobienstwo zakonczenia, ale grom oskarow jak najbardziej zasluzony!

Filmy Billy'ego Wildera - chociaż mogą wydawać się trochę błahe - to nie tylko rozrywka. Reżyser porusza w nich różne - bardziej lub mniej - poważne tematy: od tęsknoty za miłością, poprzez brak akceptacji społecznej, aż do chorób psychicznych czy innych problemów trawiących zwykłych ludzi. "Stracony weekend" - jeden z...

Nie wiem jak to się ma do książki ale jakby w tym fabtystycznym filmie zabrakło paliwa na koniec. Tandetny finał,zburzył konstrukcje. Jest jak puzzle nieprzystający do całości a do tego pretekstowo napisany love interest, jeden wielki meledranatyczny stereotyp. Kobieta lgnie do głównego bohatera i jest ona tylko...

1. Stracony weekend
2. Dzwony Najświętszej Marii Panny
3. Mildred Pierce
4. Urzeczona
5. Klucze królestwa

Milland bardzo dobrze zagrał, Oscar się należał. Biedny, udręczony facet.

Pierwsza wizyta Dona w barze u Nata i opowiadanie o tym jak fajny jest alkohol. Po tej scenie myślałem, że miałem kontakt z poważnym filmem, który zajmie się pozytywami alkoholu i alkoholików. Totalne rozczarowanie. 8/10

PS. Scena kiedy Don szuka alkoholu w mieszkaniu i wyrzuca książki z szafki - ffff... aż mnie...

Obejrzałam tylko zwiastun i przeczytałam opis, ale jakoś z noir to mi się nie kojarzy... niech ktoś mi to wytłumaczy heh... Może w sposobie filmowania są nawiązania do noir czy jak?

Gdyby tylko nie ten happy end wszystko byłoby super! Świetny film ze złym zakończeniem! Ale warto! W końcu jedyna rzecz, która mogła ocalić bohatera to pisarstwo. Chociaż z 3 możliwych zakończeń (pisarskiego happy endu, samobójstwa, i picia do końca nędznego życia) to pierwsze było najmniej prawdopodobne i chyba...

Wczoraj oglądałem i znakomity film jeden z najlepszych Wilder'a znakomite stadium alkoholizmu i świetna rola Ray'a Millanda

Świetne studium alkoholizmu z popisową rolą Millnda.
Pokazane "w pigułce", trochę za bardzo zagęszczone wydarzenia jedynie 3 dni.Nieco przesadzone jest możne szczęśliwe zakończenie i cały wątek umoralniający, ale i tak oglada sie z zapartym tchem. Film zostawia mocne wrażenia.

Jestem po Wszyscy Jesteśmy Chrystusami, Teatrze Connora "Wódka z Rumem", Żółtym Szaliku iteraz łaszę się na ten film, muszę wszystko obejrzeć, zebym wiedział, po co zostać alkoholikiem i jak się bronić przed tymi, którzy chca mnie od tego odwieść! :D

Bardzo lubię czarno - białe filmy stare. Dla mnie bomba , bardzo mi się podobał. Co prawda współczesne obrazy alkoholika pogrążającego się coraz głębiej są bardziej wiarygodne, ale mimo to bardzo fajnie się ogląda.
Dla mnie 8/10

Podobno Pacino jako dziecko byl tak zafascynowany tym filmem, ze odgrywal dla rodziny rozne sceny z tego filmu, zwlaszcza sceny szukania ukrytych butelek.

ale mógł być gorszy.

Jest w tym filmie kilka momentów z panoramą zaledwie kilku drapaczy chmur w porównaniu do dnia dzisiejszego. Jak główny bohater ucieka ze szpitala psychiatrycznego jest świetny widok samotnie stojącego Chrysler Building - nic nie ma dookoła, wygląda jak długi patyk do samego nieba. Wygląda to fantastycznie po bokach są...