W książce "Perły do lamusa" autorstwa Zygmunta Kałużyńskiego i Tomasza Raczka, która
ukazała się w latach 90. (był to zbiór felietonów z tygodnika Wprost), pierwszy z wymienionych
przeze mnie krytyków stwierdził, iż bardziej ceni sobie ten thriller niż obsypane Oscarami
"Milczenie owiec" (obydwa filmy miały premierę w 1991 r.). Nie pamiętam już, w jaki sposób
argumentował wyższość filmu z Julią Roberts od tego z Jodi Foster, ale ja po wczorajszym
obejrzeniu (po raz kolejny) postanowiłem podwyższyć jego notę z 7 do 8 gwiazdek. Pomimo iż
znam fabułę na wylot, to jest w nim coś intrygującego i niepokojącego. Przede wszystkim w
pierwszej części filmu, do momentu zniknięcia głównej bohaterki. Do tego dochodzi świetna gra
irlandzkiego aktora Patricka Bergina (chyba rola życia, w niczym lepszym go nie widziałem), który
wcielił się w despotycznego męża głównej bohaterki. Warto dodać, że Julia też wypadła całkiem
przyzwoicie. I chociaż nie zgadzam się z nieżyjącym już Zygmuntem Kałużyńskim, gdyż moim
zdaniem "Sypiając z wrogiem" nie dorównuje "Milczeniu owiec", to jednak warto go obejrzeć, gdyż
na tle współczesnych mu thrillerów jest to obraz naprawdę bardzo dobry, zarówno pod względem
fabuły, jak i w utrzymywaniu widza w napięciu.