ale jaki ma być skoro mówi o dzisiejszych czasach i współczesnych ludziach? Wartości zostały wyparte gdzieś na obrzeża, a nam pozostają jakieś próby utrzymania się na powierzchni życia. Większość tęskni za prawdą, za sensem, za uczuciem, ale na tęsknotach się kończy, jakby życie oznaczało coś zupełnie innego, odrębną przestrzeń.
Popatrzmy na film: policjanci zbijają się koleżanki po fachu i robią wszystko, żeby pozbyć się trudnych spraw - w końcu trzeba się wykazać. Dowództwo wojskowe robi co może, aby utrzymać pozory przyzwoitości sił zbrojnych, zaś sami żołnierze bardziej przypominają oprychów niż kompanię honorową: chleją, ćpają, pieprzą z kim popadnie i zabijają. Nie tylko wrogów, ale i swoich, nawet najbliższych kolegów . A wszystko żeby ODREAGOWAĆ. To wstrząsające, że rodzice dopiero post factum poznają swoje dzieci... Miały być takie doskonałe. Cóż, na swoich rzutuje się najlepsze cechy i kiedy mit doskonałości pryska szuka się winnych. W tym filmie pod ścianę postawiono Stany Zjednoczone - prowadząc nieludzką wojnę w Iraku, zabijają nie tylko wrogów, ale pozbawiają życia i charakterów własnych obywateli. Wszystko stoi na głowie a świat jest popieprzony - stwierdzają nie tylko bohaterowie.