Dużo bardziej zniuansowany i lepszy niż Narodziny Narodu. Może to Griffith wygrywa na polu technologicznym, to 'Within our gates' nie ma takiego toksycznego przesłania. Wręcz przeciwnie - akcja rozgrywa się w roku 1920, jak widzimy na telegramie, a nie kilkadziesiąt lat wcześniej jak w 'Narodzinach...'. Tym samym nie wchodzi w przepisywanie historii na nowo, tylko zajmuje się aktualanymi problemami - brakiem edukacji, walką a prawa wyborcze kobiet i utrzymanie praw czarnych do głosowania. Oscar Micheaux nie skorzystał z okazji odwetu i nie stworzył nienawistnego filmu pokroju 'Narodzin narodu'. W filmie pojawiają się różne postacie, nie wszystkie są jednoznacznie złe. Warto zauważyć, że reżyser nie korzysta z tzw. blackface w stosunku do białych. Warto zapoznać się z filmem i jego kontekstem do udziału w I wojnie światowej czarnoskórych Amerykanów, gdyż ich duży wkład w wojnę sprawił, że wiele z nich dążyło do równouprawnienia. Motyw ''dobrzego Murzyna'', który akceptuje i uznaje wyższości białego jest tutaj celnie skomentowany, a reżyser wyjaśnia co kieruje takimi osobami, a także ukazuje okropności związane z linczem publicznym. Najbardziej do 'Narodzin...' można porównać scenę gwałtu, tylko nie na białej kobiecie, lecz na głównej bohaterce czarnoskórej Sylvii. Porteret Lincolna przy tej okrutnej scenie uderza i pokazuje jak trudno zmienić świat.
Podsumowując, film jest nie tylko bogaty w wątki, niejednoznaczne postacie (co u Griffitha jest rzadkością) i przesłanie społeczne, ale też w użycie montażu równoległego i przenikania do stworzenia wrażenia retrospekcji i wspomnień. Film, co ciekawe nie ma też typowego dla filmów Griffitha tzw. color tint, czyli używania kolorowych filtrów.
Dziwi mnie ta ocena... film nie jest może tak rozbuchany, nie jest też idealny, a gra aktorka i wątek z pierwszego aktu nie są idealne, jednak moim zdaniem jest to film naprawdę warty obejrzenia!