Bohaterką filmu Marcela Łozińskiego jest Urszula Flis, młoda kobieta gospodarująca samotnie na wsi. Mimo trudnych warunków bytowych, dziewczyna mająca intelektualne aspiracje postanawia nie rezygnować ze swoich literackich fascynacji, choć otoczenie nie znajduje zrozumienia dla jej odmienności.

W wielu dokumentach Łozińskiego ważna staje się sama sytuacja filmowania. Na ile da się za pomocą kamery i mikrofonu uchwycić prawdę o człowieku. Reżyser pozwala widzowi uzmysłowić sobie to, o czym mówi teoria McLuhana: media stają się treścią same dla siebie, bez względu na to, co pokazują. "Wizyta" wraz z "Próbą mikrofonu" i "Ćwiczeniami warsztatowymi" stanowi trylogię, której tematem są media, ich rola pozytywna, bądź negatywna; ich prawdomówność, ale też łatwość manipulacji. Łoziński tak mówi o filmie:
"Wizyta" jest filmem autotematycznym, o nas samych, filmowcach, dziennikarzach. O tym, jak łatwo wejść z butami do duszy człowieka, wypatroszyć go, naznaczyć na całe życie, a potem zostawić, wyjechać i robić następne filmy."
Bohaterkę "Wizyty" reżyser zobaczył w telewizyjnym wywiadzie. Było o niej głośno, stanowiła atrakcyjny obiekt dla mediów: samotna kobieta, prowadząca wiejskie gospodarstwo, równocześnie koneserka literatury, intelektualistka, korespondująca z pisarzami. Łoziński za zgodą bohaterki zaaranżował jej spotkanie z dziennikarką, która – zgodnie z ówczesnym stylem – przyjechała do bohaterki z gotową tezą, usiłowała jej wmówić, że jej życie na wsi nie ma sensu, że powinna zrobić karierę w mieście. W pojedynku dwóch kobiet ta ze wsi zachowała swoją suwerenność. W pewnej chwili role się odwracają: to ona pyta dziennikarkę o jej własne życie.