jest bardzo dobrze i myśle, że od czasów Batmana Nolana to najlepsze co komercyjny Hoolywood był nam w stanie dać. I o ile Mroczny Rycerz Powstaje miał już tendencję spadkową, a Opus Magnum przypadł na środkową cześć, tak tu mamy 3 cześci o niezwykle wyrównanym poziomie.

Szczegółów nie chce zdradzać, bo wiele osób dopiero na film pójdzie, ale 2 rzeczy:
kapitalna muzyka, mix starych klisz żywcem wyjęty z lat 50-60 wprowadzony w nowoczesność. Oczarował, mnie ten minimalizm w dzwiękach przy budowaniu atmosfery, a już starcie dwóch głównych postaci w grocie przy akompaniamencie jak z westernu to mistrzostwo świata.

scenariusz:tu też należą się brawa za brak sztampy typowej dla blockbusterów. Jest tu wszystko, dramat postaci, świetnie nakreślony antagonista którego pobudki do takiego, a nie innego działania z czasem dopiero nabierają sens, wielowymiarowość charakterów, poświęcenie. Nawet elementy humorystyczne których nie było w dwóch poprzednich cześciach udało się w miarę zgrabnie wpleść w scenariusz.

Do kin ludzie:)

Dla mnie westernowa atmosfera pierwszych 50 minut byla najlepsza czescia filmu. To tempo, muzyka i napiecie poszukiwan... Zaluje, ze tak szybko ta podroz sie skonczyla :) Co do scenariusza to niestety kilka klisz bylo... Ale calosc daje rade :) przede wszystkim dlatego, ze malo jest dzisiaj blockbuasterow, ktore sa opowiadane obrazami, a nie dialogami. Poza tym film mozna interpretowac na wielu plaszczyznach, a to sie liczy :)