Nie jest to co prawda dzieło pokroju "Amerykańskiego wilkołaka w Londynie", ale bardzo mu do filmu Landisa blisko. Świetne aktorstwo trójki głównych bohaterów (Michael Pare jako wilkołak jest bardzo przekonujący) uzupełnia przyzwoity klimat i interesujący podkład muzyczny. To, co mogę mu zarzucić to z pewnością fakt, iż punkt widzenia psa przedstawiono w kolorze, a jak wiadomo psy nie rozróżniają kolorów. Umiejętnie operowano innymi środkami niż przemoc (a właściwie epatowanie nią i krwią), choć trochę jej było. Mocny (podwójny finał) pokreśla wartościowość obrazu Erica Reda, scenarzysty pierwowzoru "Autostopowicza" i rezysera "Coena i Tate'a", który tutaj zajął się i jednym, i drugim. Choć szczyt wilkołaczego horroru to nie jest, to obejrzeć go warto.