Przyznam szczerze, że gdy zobaczyłem z którego roku jest ten film, przeżyłem lekki szok. Kupiłem go myśląc, że jest to jeden z nieznanych mi hitów epoki VHS i podczas seansu nic mnie z tego błędu nie wyprowadziło. Może Lincoln był trochę zbyt młodej generacji, może laboratorium wyglądało nieco zbyt nowocześnie, ale to detale - mogło mi się zdawać.

Fabuła to archaiczna historia sensacyjna z facetem cierpiącym na amnezję oraz spiskiem w tle. Rozwija się powoli i wieńczy ją naiwny finał. Jej prostota połączona z ogólnym brakiem rozmachu (jeden wybuch, zero pościgów samochodowych) generują wrażenie obcowania z filmem przygotowanym z myślą o rynku VHS/DVD (tak jest w istocie). Niespecjalny przeciwnik głównego bohatera jeszcze bardziej potęguje wrażenie nijakości.

"Zabójcze wspomnienia" są zwyczajnie wtórne i średnio wykonane (ktoś nie zauważył może podmiany samochodu?). Wszystko charakteryzuje średni poziom wykonania i typowość - zdjęcia, muzykę, flanelowe ubiory, aktorstwo, montaż, postprodukcję, dosłownie wszystko. Film tak typowo przeciętny, że ciężko mi go za coś pochwalić.
1/5