Dałem 5 tylko dlatego, że nie oceniałem przez pryzmat oryginału, gdybym to zrobił, to naciągane 2, ale tylko za grę Sutherlanda i Bridgesa.

Oryginalny koncept został zmasakrowany. Budowanie grozy na prozaicznych rzeczach, przerodziło się w tanią sensację. Szczerze mówiąc, nie spodziewałem się, że będzie aż tak źle. Czytałem sporo komentarzy i ci przychylni filmowi, pisali, że sceny są takie same tylko zakończenie inne. Ano nie. Wszystko cięte w jak największym stopniu, czasem wręcz rzeczy wyskakiwały jak królik z kapelusza. Dramatyczny remake. Akcja gna na złamanie karku i w sumie sama sensacja jest ważniejsza niż to co było w oryginale kluczowe, budowanie klimatu, czasem wręcz usypiająco. Budowane opowieścią porywacza, która pozwalała zrozumieć pobudki jakie nim działały, rozgryźć go psychologicznie. A tu? Dwa zdania i to wypowiedziane w dosadny sposób i dziękuję, tyle budowania portretu psychologicznego szaleńca. W dodatku w oryginale, momentami można było czuć sympatię do porywacza, nawet bohater nawiązał jakąś nić porozumienia. Tu Jeff tylko się sadzi, a Barney'a chce się odpalić praktycznie od pierwszych scen w filmie. Zresztą to też było poprowadzone źle w remake'u. Od pierwszej sceny wiemy, jak zły jest ten zły. W oryginale, pojawia się szybko, ale nie wiemy o co z nim dokładnie chodzi. A jak zajeżdża raz czy drugi do rudery, to można odnieść wrażenie, że tam jest przetrzymywana porwana (wtedy nie wiemy, że to retrospekcja).

Kino dobre do puszczenia w latach '90 w "męskie czwartki" (bo chyba w czwartki była taka seria), ale nie do stwierdzenia, że to dobry remake. To nawet nie jest dobry thriller czy akcja.