39. WFF: Co warto zobaczyć? Recenzujemy "Królestwo zwierząt" i "Zagadkę ognia"

39. Warszawski Festiwal Filmowy powoli dobiega końca. Jednak jeszcze dziś i jutro macie okazję obejrzeć dobre kino, które w większości do regularnej dystrybucji nie trafi. Mamy nadzieję, że pomocne w wyborze seansów okażą się recenzje "Królestwa zwierząt" Marcina Pietrzyka i "Zagadki ognia" Gabriela Krawczyka.

Recenzja filmu "Królestwo zwierząt" reż. Thomas Cailley

Mutanci inaczej
autor: Marcin Pietrzyk

W kinie europejskim trwa od pewnego czasu niezwykle ciekawe zjawisko. Polega ono na "odzyskiwaniu" dla kina historii, które zagarnęły dla siebie widowiska komiksowe DC i Marvela. Przoduje w tym Norweg Eskil Vogt, który jako reżyser ma na swoim koncie "Niewiniątka", a jako scenarzysta odpowiadał za film "Thelma". Trend ten jednak zatacza coraz szersze kręgi i dotarł już do Francji. "Królestwo zwierząt" jest tego świetnym przykładem.

Nowe dzieło autora "Miłości od pierwszego ugryzienia" osadzone jest w bardzo bliskiej przyszłości. W zasadzie jego akcja mogłaby się rozgrywać dziś, bo Thomas Cailley pokazuje nam świat, który doskonale znamy z własnego doświadczenia. Jest w nim tylko jedna - "drobna" - różnica. Część ludzi ulega mutacjom. Uśpione geny pozostałe po ewolucyjnych przodkach budzą się w nich prowadząc do transformacji w zwierzęce hybrydy.


Reżyser nie bawi się w wyjaśnianie świata przedstawionego. Widzowie widzą dokładnie tyle samo, co bohaterowie. Czyli tak naprawdę niewiele. Nie jest znana etiologia zaburzenia. Nie są też jasne ostateczne konsekwencje. Mutanci to bliscy, którzy stają się całkiem obcy. W każdym razie od strony fizycznej. Jak bardzo zmienia się ich psychika, ile z człowieka pozostaje w ich zmienionych ciałach, tego nie wiadomo. Mutanci budzą więc lęk i agresję. W najlepszym razie są odławiani i zamykani w ośrodkach medycznych. W najgorszym, stają się ofiarami polowań prowadzonych przez spanikowane tłumy.

Całą recenzję filmu "Królestwo zwierząt" znajdziecie POD LINKIEM TUTAJ

***

Recenzja filmu "Zagadka ognia" reż. Weston Razooli

Zabawa na cztery fajerki
autor: Gabriel Krawczyk

Dawno, dawno temu – a może wcale nie tak dawno? – za siedmioma wzgórzami i siedmioma lasami – czyli gdzieś na styku Wielkich Równin i Gór Skalistych – kłótliwy Hazel (Charlie Stover), jego młodszy brat Jodie (Skyler Peters) i nieugięta przyjaciółka Alice (Phoebe Ferro) założyli barwne kominiarki, wsiedli na mini crossy i dokonali skoku na pobliski magazyn. Musieli salwować się ucieczką, lecz upragniona konsola do gier należała już do nich. Po odprawieniu rytualnego tańca, wyjęciu smakołyków i podłączeniu łupu do telewizora dzieciaki znalazły się w kropce. Hasła żadne z nich nie znało. By uruchomić rozgrywkę, najpierw trzeba było więc ugłaskać mamę. Ta zażądała w zamian jagodowego placka. Choroba cukierniczki i brak jaj na sklepowej półce skomplikowały sprawę i popchnęły dzieciaki ku przygodzie. Ku przygodzie, w której determinacja musi zostać nagrodzona, zabawa nie oznacza braku niebezpieczeństw, a jawa i sen zlewają się w wyjętą z konkretnych czasów rzeczywistość.


Za okrzykniętą gdzieniegdzie "najfajniejszym debiutem" tegorocznego Festiwalu Filmowego w Cannes "Zagadką ognia" stoi najpierw i przede wszystkim miłość do kultury popularnej. Weston Razooli snuje swoją baśniową odę do dzieciństwa, "epopejkę" o wakacjach marzeń, o czasach w życiu człowieka, kiedy to wyznaczone przez rodzica zadanie zostaje podniesione do rangi mitycznej wyprawy. Reżyser nie przejmuje się przy tym oryginalnością i precyzją wykonania. Umowność to dla niego naczelne przykazanie, a niski budżet i kult dla kina gatunku powinny usprawiedliwiać warsztatowe niedoróbki. Niezależnie od tego, czy wyznajecie podobne credo, kinofilskie przypisy uwiarygodniają tę nostalgiczną podróż.

Całą recenzję filmu "Zagadka ognia" znajdziecie POD LINKIEM TUTAJ