Do ręki którejś z samotnych postaci, przedstawionych na obrazach Caspara Davida Friedricha, należałoby włożyć książkę - w ten sposób powstałby obraz, symbolizujący twórczość Wima Wendersa. Ta metafora określa reżysera jako romantyka, melancholika i twórce zafascynowanego podróżami i krajobrazem...
Jego sposób opowiadania kamera, pokrewny francuskiej Nowej Fali, nosi również piętno wieloletniej przyjaźni z pisarzem Peterem Handtkem - młody reżyser poprzez lekturę książek Handtkego dochodził do własnego spojrzenia na rzeczywistość, pracując jednocześnie nad swoim językiem filmowym...

więcej:
Wim Wenders, czyli zaczytany wędrowiec, w: B. Kosecka, A. Piotrowska, W. Kocołowski, Panorama kina najnowszego 1980-1995. Leksykon, Kraków 1998