Linda Darnell 

Była jednym z pięciorga dzieci pracownika poczty i jego żony. Jej matka zachęcała ją do zostania modelką - wiedziała, że Linda była wyjątkowa, bo miała rzadką urodę. W 1934 roku Darnell spełniła życzenie rodzicielki. Miała wtedy 13 lat i nie wyglądała ma swój wiek. Myślano, że jest starsza. Występowała wówczas także w lokalnym teatrze i tam jej talent został zauważony. Kiedy magnaci Hollywood wysłali swych łowców talentów do Dallas-Fort Worth, jej matka pomyślała, że będzie to dobra okazja dla Lindy. Zauważono jej talent i poddano ją testowi. Wyjechała do Hollywood, ale kiedy dowiedziano się ile naprawdę ma lat, odesłano ją z powrotem do domu. Po dwóch latach gry w lokalnym teatrze, dziewczyna wróciła do Kalifornii, a jej kariera zaczęła nabierać rozpędu. Zadebiutowała w 1939 roku w filmie "Hotel For Women". Miała tylko 16 lat i była najmłodszą czołową aktorką w historii Hollywood. W 1940 wystąpiła w "Znaku Zorro", który uczynił ją jeszcze sławniejszą. Napływały również kolejne propozycje. W 1945 roku zagrała w "Hangover Square", który okazał się ogromnym sukcesem. Później Linda partnerowała takim sławom jak Lillian Gish, Henry Fonda czy Victor Mature w "Mieście bezprawia". To był kolejny hit. Darnell osiągnęła szczyty sławy, gdy zagrała w "Wiecznej Amber" w 1947. Jej ostatnim filmem był western "Black Spurs" z 1965 roku. Wychodziła za mąż i rozwodziła się trzy razy. Zginęła w pożarze domu swej sekretarki w wieku 41 lat. Często bywa nazywana "kobietą o perfekcyjnej twarzy".