Większość czasu serial poucza. Walczy z rasizmem, wyśmiewa negatywne, dział HR wchodzi i prawi, jest tym mądrym, a w tym odcinku, nagle odpuszcza, postać, która była twarzą, nawet gdy nie miała wsparcia. Nagle gdy mowa o męskości, impotencji, gdy to kobieta odbiera władze w sposób absurdalny, to jakoś tak dziwnie czuć brak wsparcia grupy, czuć żarty i ogólnie serial jakoś prowadzi najgorszą formę szydery, która nie była widoczna nigdy w stosunku do grubych, czy homo, czy kogokolwiek w taki sposób jak tutaj. Bo gdy Michael odgrywał scenkę z całowaniem, to on był tym, z którego się śmiano. W tym odcinku kobieta nie staje się obiektem pośmiewiska, mimo,że to ona jest tu kołem napędowym, wręcz próbuje się zaprezentować ją jako kogoś kto niesie pomoc. To zaś punkt wyjścia by dać szansę do szydery. Nie wspomnę, że jej postać to już totalny absurd w negatywną stronę. Me poczucie pogardy wobec twórców wzrosło tutaj po raz 3. 2 poprzednie to, to co zrobili z Jimem.
Ps. Warto wspomnieć,że dziwnym trafem od pewnego momentu serial stracił silne męskie postacie, każda stała się miałka, ustępliwa, bez wyrazu. Dziwne i zarazem razi, bo brak motywacji, a czuć lekkie wpływy. Dobrze, że serial nie kontynuowali.