Jedna z najbardziej wychwalanych i równocześnie opluwanych serii - w recenzjach hagiografia miesza się ze skrajną pogardą. Już samo to powinno wystarczyć za zachętę...

W przypadku E.L. twórcy niestandardowo podeszli do sztuki filmowej - bohaterowie i fabuła są tu sprawą drugorzędną. Nie oznacza to, że zostali potraktowani po macoszemu, twórcy wszystko dokładnie zaplanowali! Po prostu wszystko zostało podporządkowane wzbudzeniu emocji u widza - np. jedna z głównych bohaterek drugoplanowych jest absolutnie nieistotna dla fabuły! Jednak jej obecność i historia znacznie poszerzają i pogłębiają paletę uczuć zawartych na ekranie i właśnie to i tylko to jest sensem jej istnienia...

E.L. to dzieło przeznaczone dla osób, które nie są zamknięte w jakimś jednym, ulubionym gatunku filmowym - obok siebie koegzystują tu głupie gagi, filozoficzne rozważania nad istotą człowieczeństwa, harlequinowy romans i sceny sadystycznej przemocy fizycznej i psychicznej. Równocześnie odbiór serii jest ściśle uzależniony od bagażu emocjonalnego odbiorcy: obrazy indukują uczucia których już kiedyś doświadczyliśmy - film jest tu katalizatorem wydobywającym je na wierzch, zestawiającym w przeróżnych konfiguracjach, przypominający te, o których byśmy chcieli zapomnieć i te, których nie powinniśmy zapomnieć...

E.L. bez odbiorcy, który potrafi ufnie otworzyć się na konwencję serwowaną przez jej twórców jest niczym - dlatego nie jest to film dla każdego. Każdy, choć trochę zainteresowany tym tytułem powinien po niego sięgnąć. Również Ci, którzy nie są zwolennikami przemocy w filmach nie powinni od niego stronić - zaproście kogoś, kogo będziecie mogli trzymać za rękę w czasie "momentów", ponieważ wbrew pozorom (krew, sadyzm) jest to film z pozytywnym przesłaniem i przeznaczony dla ludzi obdarzonych empatią.

Na mnie E.L. zrobiło GIGANTYCZNE wrażenie, nie pamiętam żeby w moim 30letnim życiu jakakolwiek inna fikcja tak silnie na mnie zadziałała. Pod tym względem jest to dzieło sztuki - kontrowersyjne, różnie odbierane, ale na wielu działające z siłą emocjonalnego tarana... Dzięki E.L. doświadczyłem prawdziwego KATHARSIS, czego życzę i innym widzom.