Sezon 1: Emily w Paryżu

Nie do końca rozumiem, dlaczego "Emily w Paryżu" zbiera aż tak negatywne opinie. Serial miał być naiwny, stereotypy wyolbrzymione, a fabuła bardzo prosta. Krótka piłka - to nie miało być przełomowe dzieło, które mogłoby konkurować z "klasykami gatunku".

Według mnie świetnie spełnia swoją funkcję "poprawiacza humoru"...

Dla mnie bardzo przewidywalna fabuła. Miałam wrażenie że , oglądam nieudolną wariację na temat "Diabeł ubiera się u Prady". Postacie mało ciekawe. Bardzo mnie irytowało wyśmiewanie i przerysowanie francuskiej mentalności i stylu życia. Monotonie jadą na stereotypach. American dream w paryskim szyku dla nastolatek .....

W żaden sposób serial nawet na moment mnie nie rozbawił, natomiast wciągnęłam się w jego prosta fabule w jeden dzień. Nie polecałabym tego serialu ale ma coś, co jednak przyciąga do oglądania dalej i dalej. Podsumowując - serial dla znudzonych którzy w jakiś sposób chcą zając sobie czas banalna i nie wyszukana fabuła.

jak można stworzyć coś tak złego i puścić to na serio? 20 minut z 30 minutowego odcinka i masz ochotę porąbać postacie siekierą na czele z najdurniejszym tworem serialowym - Emily. Uwielbiam się ogłupiać Netflixem, ale to już jeż przegięcie. Nawet w kategorii campu i kiczu nie da się tego oglądać.

Mi tam się spodobał, polecam tym którzy mają wolny wieczór i nie chcą poświęcać się jakiejś skomplikowanej fabule. Prosty, lekki, przyjemny.