(seria 5, 1. odcinek na płycie)
Bez wątpienia nieźle wypada ta część, trochę luźno związana z głównym tematem (reprezentuje ten typ 'niezależnego' odcinka). Gorzej, że trochę obraz się minimalnie zawiesza (wina mojego sprzętu? dotąd odtwarzacz dvd nie miał praktycznie żadnych kłopotów z filmami...)
przy serii 3 zauważyłem kłopot z dźwiękiem przestrzennym (dialogi były za cicho nagrane w stosunku do reszty) - który to problem(występujący przy części ścieżek) zniknął przy zmianie ustawień dźwięku z 6 kanałowego na 2 kanałowy. Tutaj (seria 5) kłopot ten o dziwo nie występuje. Tylko ten minimalny brak płynności, który się zdarza co jakiś, czas, psuje trochę wszystko. A sam kłopot z dźwiękiem zauważyłem już (dokładnie tak samo się objawiający) przy innych filmach wydawanych przez KINO DOMOWE - mówię o płycie z Morderczym latem (nie działał poprawnie dźwięk oryginalny przy ustawieniach dźwięku przestrzennego) i Happy End (przy dźwięku przestrzennym żadna ścieżka nie działała poprawnie - to mnie skusiło, by się pobawić z ustawieniami, i doszedłem do rozwiązania, jakie się przydało przy 3 płycie 2nd GIG)
No ale wracając do odcinka 15:
Dźwięk angielski - ja tego znieść nie mogłem.
Dźwięk japoński - oczywiście jedyny słuszny wybór. Dubbing bardzo profesjonalny - mamy w końcu do czynienia z rzemieślnikami, którzy takie rzeczy robią na co dzień.
Dźwięk polski - lektor nałożony na dźwięk japoński. Chyba już dubbing polski w filmach nie dla dzieci umiera. bo nie oszukujmy się - 2nd GIG na pewno nie jest dla dzieci, tak jak i cały DUCH W PANCERZU.
Osobiste oceny - plakat wydał mi się fatalny, jak zresztą ten do 3 i 6 płyty (choć ten do 3. jeszcze ujdzie...). Jedyna jego zaletą jest 'rysunkowa' maniera i pewna chropowatość z tym związana.
Aha, dodatki do 5 płyty to długa dyskusja-komentarz twórców i streszczenie odcinków.
Przyznaję się - to pierwszy odcinek serialu, jaki widziałem do końca. W końcu pokonałem uprzedzenia i uważam, że naprawdę warto. Tylko muzyczne intro wydało mi się fatalne. Nie wiem czemu japoński brzmiał jak rosyjski (hit pop).
Sama historia to bardzo dużo dialogu. Zwłaszcza początek to same dyskusje. Jeśli tak wygląda 2nd GIG, to jest to tylko dla cierpliwych, co silą się na czytanie tych wystrzeliwanych przez Tachikomy (bojowe sztuczne inteligencje) dialogów. Oczywiście pewnie jest inaczej, ale i tak kilka wybuchów było, wspomnienia jakichś dynamicznych akcji itd. Poza tym fajny jest ten niezbyt rozgarnięty humor, jaki towarzyszy Tachikomom i reorganizuje klimat opowieści. Bez tej lekkości ten odcinek anime byłby zdecydowanie nudny, nużący, przytłaczający atmosferą. Druga strona medalu to kompletny brak przejęcia się losami bohaterów. Może to wina, że od początku nie oglądam - zawsze byłem tego zwolennikiem, ale człowiek im starszy, tym bardziej dziwny, nie?