TVP VOD i uważam, że serial jest zupełnie zmarnowaną szansą na dobrą ekranizację. Pierwsze dwa-trzy odcinki poprowadzone prężnie i logicznie, ale im dalej tym gorzej:
straszne dłużyzny, które NIC NIE WNOSIŁY ANI NIC NIE TŁUMACZYŁY (np. scena tańca dziadów etc.),
wrzucanie postaci, których obecność świadczy o jakichś silniejszych związkach z główną bohaterką a o których ani we wcześniejszych ani w późniejszych scenach nie było w ogóle mowy (np. postać pewnego mężczyzny, z którym Joanna miałaby mieć romans). Widz ogląda i się zastanawia czy coś przegapił...
nachalne propagandówki socjalistyczne, które w 1987 nie musiały być na siłę wciskane, a jednak z jakichś absurdalnych powodów były (np. finał ostatniego odcinka) i które zajęły spokojnie z 50 minut trwania całego serialu (sic!).

Obejrzałem jednak wszystkie odcinki, bo i Jowita Miondlikowska i Joanna Trzepiecińska stanęły na wysokości zadania. Jowita w finale - zdaje się - drugiego czy trzeciego odcinka gdy jej bohaterka zostaje umieszczona w domu ekonoma i ma świadomość swego dalszego losu- doprowadziła mnie do łez.
Klimat serialu, tj. taka zadra w sercu, które pozostaje jest niezwykle magnetyczny (zasługa zdjęć i muzyki).
Serial ociera się o tematykę mi rodzinnie bliską (miałem wśród przodków sieroty oddawane na wychowanie/do pracy, ekonomów etc.), więc gdzieś sobie utożsamiałem bohaterów z moimi przodkami (co jest może śmieszne i absurdalne, ale tak było xD).