Ze sztuką Johna Osborne'a zaznajomiony nie jestem, więc jako jej adaptacji filmu oceniać nie mogę. Sam sobie film się broni głównie dzięki wspaniałym kreacjom Richarda Burtona i Mary Ure. Richard gra tu niezwykle przekonująco Jimmiego, młodego dupka, który ciągle jęczy i marudzi, jaki to świat jest straszny, "bo...

ale z pewnoscia to zasluga fenomenalnego aktorstwa bo scenariusz jest taki sobie, natomiast Burton jest jak dynamit, rozsadza ekran i niszczy system swoja gra, niesamowita pasja i kolejny dowod na geniusz tego aktora, rowniez pani Ure jest swietna, uroda, nietuzikowy glos plus swietny warsztat aktorski, oboje stworzyli...

Film - podobniejak sztuka na której został opart - był w Polsce wyświetlany [ w kinie i tv ] jako "Miłość i gniew" !. Jeżeli już ktoś się podejmuje opracowania jakiej strony poświęconej filmowi to powinien
znać takie informacje. .. A może nie mam racji?

czy ma ktoś napisy do tego filmu?

Jeżeli chodzi o smutek na ekranie, w latach 60. to oni przejęli schedę po włoskim neorealiźmie i szkole polskiej. Ale filmy kręcili genialne!
"Z soboty na niedzielę" z Albertem Finneyem i Rachel Roberts
https://www.filmweb.pl/film/Z+soboty+na+niedziel%C4%99-1960-11884
"Smak miodu" Tony...

"Don't look back in anger...