film
Paryż, Teksas
Paris, Texas
1984
2h 27m
Ranking ról
Na teksańskiej pustyni, niedaleko granicy z Meksykiem, pojawia się samotny mężczyzna. Nielegalnie przekroczył granicę, i od wielu dni błąka się po okolicy. Kiedy wreszcie dociera do pierwszej amerykańskiej osady, z wyczerpania mdleje. Okazuje się, że mężczyzna ma amnezję, nie wie, kim jest i skąd przyszedł. Na podstawie odnalezionych przy
Okres zdjęciowy: 29 wrzesień 1983 r. - 11 grudzień 1983 r.
W napisach końcowych jest błąd - jest napisane "Assistant Diretor" zamiast "Assistant Director".
Film nakręcono w USA, w stanach: Kalifornia (miasta Acton, Burbank, Cabazon, Four Corners, Los Angeles, San Bernardino, San Fernando), Nowy Meksyk (miasto Deming) i Teksas (miasta El Paso, Fort Stockton, Galveston, Houston, Marathon, Nordheim, Port Arthur, Terlingua i Park Narodowy Big Bend).
Bezdroża, krajobraz pozbawiony jakiejkolwiek zieleni, którą zastępują piasek, skały i wszechobecny żar. W taki sposób przedstawia autor Teksas w swojej najbardziej surowej postaci. W środku tej wydawałoby się niekończącej pustki pojawia się człowiek w mocno zużytym garniturze i czerwonej czapce. Wim Wenders stopniowo wprowadza nas w historię tego... więcej
Film o zderzeniu świata marzeń z rzeczywistością, czego symbolem jest tytułowy Paryż w Teksasie. Pragniemy żyć w świecie, który nie istnieje, a kiedy zaczynamy sobie to uświadamiać, staje się to źródłem naszej frustracji. Każda forma ucieczki od rzeczywistości jest tylko rozwiązaniem na chwilę i ostatecznie prowadzi...
więcej
Czy nikogo nie razi różnica wieku między bohaterami i to że 17latka urodziła dziecko ponad 50letniemu mężczyźnie a nam sprzedaje się to nam jako wielką miłość?
Ciężki orzech mam do zgryzienia. Ale ponoć tak bywa z dziełami wybitnymi.
"Paryż, Teksas" to przede wszystkim kunszt tworzenia atmosfery. Ferie kolorów w scenach nocnych i słońce przyświecające w dzień. Długie ujęcia autostrad, którym towarzyszy dialog. Ciągłe poczucie zagubienia i samotności. Wenders stworzył film,...
Wenders jest reżyserem dla ślimaków, które lubią powooolne tempo. Ja zazwyczaj lubię je też, ale tym razem kilka razy zdradziłam zniecierpliwienie, gdy ten facet szedł po tej pustyni i szedł, i szedł i szeeeedł... ;)
Poetyckie, ciche kino, z prostą w zasadzie historią i kilkoma bardzo mocnymi emocjonalnie scenami....
DOŁĄCZ DO TWÓRCÓW
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
