jak zawsze u Bergmana, doskonale studium psychologiczne. Zastanawia mnie, czy sytuacja Harry'ego nie wplynela inspirujaco na Lyncha w Eraserhead?...
Nieprawdopodobnie prawdziwy. Reżyser świetnie ukazuje początkową fascynację dwojga młodych ludzi, która z czasem zanika pod ciężarem szarej codzienności. Postacie Moniki i Harrego są tak świetnie napisane, że trudno jest skrytykować ich którekolwiek z ich zachowań. Nawet gdy popełniają błąd widz rozumie kierujące nimi...
więcej"Wakacje z Moniką" to trzecia, ostatnia i zarazem moja ulubiona część pierwszej bergmanowskiej trylogii. Szwed poświęca ów film gorzkiemu pożegnaniu z młodością. Reżyser przenosi akcję filmu podobnie jak w "letnim snie" nad archipelag podsztokholmskich szkierów, dzięki czemu możemy po raz kolejny podziwiać piękny...
Taki mógłby być temat filmu, bo główna bohaterka jest niczym lalka Barbie - chce ładnie wyglądać, opływać w luksusy, mieć wielu mężczyzn i za nic nie odpowiadać. Nawet za własne życie.
Bergman pokazał dwa profile psychologiczne: Harry'ego i Moniki. Pierwszy - nieśmiały, zrównoważony i odpowiedzialny 19-latek, który...
nawet przez sekunde widac ja na golasa ;)
scena z rondlem (00:52:01) za-je-bi-sta, padlem ze smiechu :))))
Ten film to zaledwie zajwka tego co Bergman i aktorzy, ktorzy z nim wspolpracuja (w tym wypadku Harriet Andersson) pokazywali w calej swej karierze - indywidualne, świeże podejscie do tematów samotności, zaniku zrozumienia, pokory, oraz ciagle przeplatajacego sie szczescia i goryczy. Juz w tym filmie odczuwamy sprawną...
więcejczy nikt nie widzi, że ten film jest momentami groteskowy? (np. scena bójki na wybrzeżu jest straszna z artystycznego i zdroworozsądkowego punktu widzenia; oglądając ją czułem zażenowanie); nie rozumiem permanentnych zachwytów nad Bergmanem - przecież ten film, choć ogólnie całkiem
niezły, to jednak pokazuje spore...