Lasse Hallstrom przędzie coraz cieniej. Po nieudanym "Niedokończonym życiu" zrobił równie nieudanego "Casanovę" - kostiumową ni to komedię romantyczną ni to film przygodowy.

Miejscem akcji jest XVIII-wieczna Wenecja - poprzecinany kanałami, pięknie zbudowany ośrodek życia kulturalno-intelektualnego. Lub, jak twierdzi papież i jego inkwizytorzy, gniazdo cynizmu i rozpusty, którego chodzącym symbolem jest Casanova. Filmowe miasto szybko staje się placem zabaw dla Casanovy, który bawi się z kolejnymi kobietami, gra w chowanego z ich mężami, zaś z władzami w ciuciubabkę. Dramatyczne chwile dopiero go czekają, gdy poznaje wyemancypowaną Franceskę Bruni, zupełnie odporną na jego gładkie słówka i czułe spojrzenia.

O ile pomysł pokazania romansu kolekcjonera damskich serc (i wianków) z feministką, jest ciekawy, o tyle wykonanie już gorsze. Hallstrom szalenie spłaszcza swoich bohaterów, którzy są bardziej podobni do nieudanych portretów niż prawdziwych ludzi.



Aktorzy niewiele mogli wycisnąć z banalnego scenariusza, pełnego klisz rodem z hollywoodzkich komedii i równie sztampowych dialogów. Na dodatek Wenecja została ujęta pocztówkowo, co potęguje efekt schematyczności. "Casanova" to nieświeża i nudna wariancja na tematy przygodowo-romantyczne, nie wiadomo, z jakich powodów usytuowana w przeszłości. Jest to tak lekka opowieść o problemach uniwersalnych (równouprawnienie, samoakceptacja, dorastanie itd.), że kostiumy zdają się aktorom ciążyć. Co gorsza epoka została potraktowana z przesadną nonszalancją. Zupełnie zmarnowany został Heath Ledger, któremu na ekranie brakuje charyzmy. Aż trudno uwierzyć, że ten wesołkowaty lekkoduch stał się patronem notorycznych uwodzicieli!

Wiele scen zostało nakręconych z zacięciem satyrycznym, lecz nieudane połączenie z jednak poważną całością dało efekt mierny. Nie wiadomo, czy ironia na ekranie jest dziełem przypadku czy też świadomym zabiegiem.

W jednej z pierwszych scen stary Casanova zapowiada, że oto wysłuchamy nieznanej historii z jego życia i prosi, byśmy zachowali ją dla siebie. Doprawdy, szkoda że twórcy filmu sami nie zastosowali się do tej rady.