Życie to nie jest łatwy kawałek chleba. Nieustanna rywalizacja, wyścig, konkurencja, permanentne poszerzanie pola walki. Wszystko to bez chwili wytchnienia. Nie każdy jest w stanie wytrzymać tempo, niektórzy nawet nie chcą brać udziału w tym wyścigu. Każdy jednak musi z czegoś żyć. Nic dziwnego, że niektórym czasem się już nie chce męczyć. A ważne jest, jak mówił klasyk, jak mężczyzna kończy, a nie jak zaczyna.

Bob Maconel (Christian Slater) jest człowiekiem do szpiku kości samotnym i nieszczęśliwym. Jego życie ogranicza się do pracy, gdzie niepozorny urzędnik jest upokarzany i poniżany. Nie będąc ani atrakcyjnym, ani wygadanym, jest idealną ofiarą dla młodych krwiożerczych wilczków walczących o pozycje samca alfa. Bob nie ma jednak zamiaru tego dłużej znosić. Po to ma broń i sześć naboi, które co ranek ładuje w bęben rewolweru, aby pewnego dnia pożegnać się z kolegami z pracy hukiem, a nie skomleniem. Ku swojemu zdumieniu zostaje jednak bohaterem.



Obraz Franka A. Cappello jest dość dużym zaskoczeniem. Twórca kojarzony głównie z filmami o yakuzie i autorstwem scenariusza do "Constantine" zrobił naprawdę sympatyczne, autorskie, niezależne kino, którego niewątpliwą zaletą są aktorzy. Christian Slater znakomicie i wbrew swojemu wizerunkowi zagrał człowieka całkowicie przegranego, który ucieka w świat fantazji i rozpaczliwie poszukuje ciepła. Zgrabnie akompaniuje mu Elisha Cuthbert. Gwiazdeczka "24 godzin" tym razem dostała materiał na zagranie czegoś więcej niż kolejnej ofiary ściganej lub torturowanej przez psychopatę. Całość ekipy uzupełnia rewelacyjny jak zawsze Wiliam H. Macy.

"Spokojny człowiek" to jeden z tych małych filmów, które ogląda się z przyjemnością, choć sam w sobie nie jest ani optymistyczny, ani nie prowadzi do żadnego katharsis. Narracja jest wzięta w nawias i przefiltrowana przez świadomość bohatera, odrealniona, momentami surrealistyczna. Uczestniczymy w świecie, który momentami przypomina sen, momentami wizję. Całość zamyka się w niejednoznacznej klamrze, która pozwala interpretować film na kilka sposobów.

Wydanie dvd jest standardowe. Zawiera to co zwykle takie wydania zawierają, a więc dostęp do wybranych scen, kilka zwiastunów innych propozycji danego dystrybutora, możliwość zobaczenia filmu z lektorem lub z napisami. I to by było na tyle. Wydanie broni jednak sam film i jego przystępna cena.