Niepokorna outsiderka i buntowniczka Matylda odsiaduje pięcioletni wyrok za przestępstwo, którego wcale nie popełniła. W związku z pogrzebem matki pewnego dnia wychodzi na 24-godzinną przepustkę. Traktuje ją jak wyzwanie. Nie chcąc wracać do więzienia planuje ucieczkę, która ma gruntowanie zmienić jej życie. Plan jest prosty, ale na jego realizację ma tylko dobę. W tym czasie Matylda musi zmierzyć się z przeszłością i zrozumieć, że życie bywa czasem bardziej okrutne i nieprzewidywalne, niż nam się zdaje. W trakcie pogrzebu matki Matylda odwiedza rodzinę, ale nikt nie jest tu chętny do pomocy. Brat Andrei, któremu ufa, nie chce pożyczyć pieniędzy, a bratowa jest jeszcze mniej przychylna. Były kochanek Paul, z którym ma syna ? Tomę, wydaje się być równie obojętny, choć winny jest Matyldzie pieniądze. W końcu je zwraca, ale okazuje się, że oddał nieletniego Tomę do sierocińca, gdzie ten zarabia nielegalnie pieniądze. Matylda znajduje go w samochodzie starszego mężczyzny, do którego trafił co gorsza dzięki przyjacielowi. Niestety jednak czas nieubłaganie i szybko ucieka. Zszokowana losem syna Matylda decyduje się zabrać Tomę ze sobą i nielegalnie uciec z kraju. Niestety wizja nowej, wspólnej przyszłości okazuje się w efekcie nierealna z powodu nieoczekiwanego splotu okoliczności.
O FILMIE
Peryferie to wyrafinowany sensacyjno-obyczajowy film; rodzaj artystycznego thrillera lub też filmu nor, oparty na scenariuszu Tudora Voicana i Bogdan George Apetri, który z kolei powstał na podstawie historii zdobywcy Złotej Palmy w Cannes ? Cristiana Mungiu (4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni) i jego współpracowniczki Ioany Uricaru (Opowieści Złotego Wieku/Tales from the Golden Age). Reżyserem filmu jest debiutant wykształcony w USA Bogdan George Apetri. Ten klimatyczny, a zarazem bardzo realistyczny filmowy obraz portretuje jeden dzień z życia wyobcowanej ze świata, silnej, acz delikatnej, bohaterki, której kobiecy urok oraz macierzyński instynkt manifestują zaledwie tylko drobny uśmiech i subtelny gest. Los nie szczędzi kobiecie życiowych porażek i przeszkód. Dla popełniającej szereg życiowych błędów bohaterki największym wrogiem okazuje się być jednak nie tyle samo życie, co upływający nieustannie czas. To właśnie on jest wyznacznikiem filmu, scala poszczególne części, nadaje mu rytm, a przede wszystkim niezbicie dowodzi, że nasze największe pragnienia nie zawsze okazują się być w zasięgu naszych możliwości. Zdjęcia do Peryferii kręcono ponad miesiące w okolicach Bukaresztu. Postprodukcja odbywała się w Rumunii oraz w Austrii, a budżet liczył 720 000 euro, z czego 270 000 euro stanowiło wsparcie udzielone ze strony rumuńskiego National Centre for Cinema.
SŁOWO REŻYSERA
Bez względu na to, jak dziwnie to zabrzmi, uważam, że reżyser jest najmniej upoważniony ? a niektórzy nawet twierdzą, że najmniej zdolny ? do wypowiadania się o swoim filmie. Kiedy film jest już ukończony, przestaje należeć do nas i dlatego lepiej jest milczeć na temat tego wszystkiego, co chciało się nim powiedzieć. Nie tylko z obawy o niekonsekwencję, czy nieadekwatność naszych idei w stosunku do pokazanego w filmie obrazu, lecz dlatego, że w konfrontacji z widzem nasze idee ewoluują, dojrzewają i stają się kompletne. Ta zmiana jest z reguły dramatyczna ? dochodzimy do punktu, w którym niemal każda interpretacja okazuje się równie adekwatna i nikt nie jest ważniejszy od innego, oczywiście z zachowaniem odpowiednich proporcji i granic. To z kolei w sposób naturalny prowadzi do powstania pytania o czym jest dany film, co reżyser chciał nim powiedzieć. Uważam, że rozmawianie o moich intencjach i proponowanie jakichkolwiek interpretacji przedstawionej w tym filmie historii tak naprawdę sprowadza się w zasadzie do jednego ? do tego, czy widz się w nią zaangażuje, czy będzie w stanie w niej uczestniczyć, odrzucając własny punkt widzenia na rzecz czystego aktu oglądania i przeżywania. Mogę jednak wspomnieć o jednej ważnej rzeczy, która fascynowała mnie najbardziej podczas pracy nad tym filmem. Już na poziomie scenariusza ekscytowały mnie nie tylko postaci, lecz również 24-godzinna rama czasowa tej historii. Naturalnie ogranicza ona sposób, w jaki poznajemy postaci i ich zachowanie. Od zawsze pociągały mnie filmy z silnymi głównymi bohaterami i oczywiście Matylda jest w Peryferiach taką właśnie postacią. Ale jak dużo możemy dowiedzieć się o pojedynczej jednostce w ciągu zaledwie jednego dnia? A przede wszystkim w jaki sposób można tego dokonać? To właśnie okazało się tu wyzwaniem, szczególnie ze względu na naturalność tej postaci. Po wyjściu z więzienia, w którym siedziała dwa lata, Matylda nie jest typem łatwo przewidywalnej osoby, która w jasny sposób odsłania przed nami swoją przeszłość. Trzyczęściowa struktura scenariusza wydała mi się zatem najlepszym rozwiązaniem, aby opowiedzieć o tej szczególnej historii w sposób najprostszy z możliwych ? tak, jak zbudowana jest fabuła. W każdej z tych części Matylda spotyka trzech najważniejszych mężczyzn w swoim życiu i na tej bazie powoli powstaje jej obraz ? filmowy kształt. Z kawałków, czy raczej ze strzępów jej przeszłości dowiadujemy się o jej życiu, zaczynamy rozumieć kim obecnie jest, a w końcu również spoglądamy na jej potencjalną przyszłość. Ale jak każdy inny film, tak i ten nigdy nie będzie kompletny, dopóki nie zostanie skonfrontowany z widzem, który wniesie własną interpretację, swój punkt widzenia, tchnie życie w filmowy obraz. A reżyser powinien trzymać się od tego z daleka.
EKIPA
Bogdan George Apetri ? ur. w 1976 roku w Piatra Neamt w Rumunii. Rumuński reżyser mieszkający w Nowym Jorku. Pracuje jako producent, scenarzysta, operator i montażysta. Ukończył wydział operatorski i reżyserski na Uniwersytecie Columbia. W 2006 roku wyreżyserował swój pierwszy film krótkometrażowy A Very Small Trilogy of Loneliness, a następnie Last Day of December (2008). Oba filmy prezentowane były na wielu festiwalach i zdobyły liczne nagrody. Peryferie (2010) to jego debiut fabularny. Tudor Voican ? rumuński scenarzysta, producent i koproducent. Chętnie współpracuje z rumuńskimi reżyserami młodego pokolenia. Anna Ularu ? ur. w 1985 roku. Rumuńska aktorka młodego pokolenia, grająca w niezależnych filmowych produkcjach. Doceniana przez krytyków i nagradzana na festiwalach filmowych.
GŁOSY PRASY
?Peryferie są wspaniałym obrazem ? świętem rumuńskiego kina. Tym samym potwierdzają dlaczego cieszy się ono ostatnio tak dużym zainteresowaniem i powodzeniem.? Variety ?Peryferie to szczególny rodzaj thrillera, w którym niepozbawiona rozsądku kobieta udaje się w jednodniową podróż, w trakcie której próbuje zmienić bieg życia. Zegar jednak nieubłaganie tyka, gdy Matylda, grana z tak wspaniałym wyczuciem przez Anę Ularu, powoli nabiera przekonania, że jej plan okazuje się znacznie trudniejszy, niż się jej wydawało.? Holywood Reporter ?To historia opowiedziana jakby obojętnie ? tak, że nie wyciska łez, lecz coraz bardziej przeraża. To historia, która każe nam uważać na to, jakie podejmujemy wybory. Jeden błąd i możemy już nigdy nie mieć życia, o jakim marzyliśmy. Ani nawet takiego zwykłego.? Gazeta Wyborcza ?Hipnotyzujący i wciągający film, w którym Uluru gra fantastycznie i w taki sposób, aby nie wzbudzać w nikim sympatii. Jej postać podąża własną drogą, bez względu na przeciwności losu, których jest w tym filmie sporo. Reżyser rzuca ją w wir coraz to nowych niepowodzeń, aby na końcu postawić twarzą w twarz z przeszłością, od której stara się uciec i przyszłością, która jest jedną wielką tajemnicą.? Screen Daily
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.