Wielowarstwowa gra pomiędzy znakiem a znaczeniem. Jej zasady są proste i złożone, ciche i dramatyczne, subtelne i pełne kontrastu jak skrajnie minimalistyczna forma animacji. W warstwie narracyjnej to historia relacji, która dosłownie zmienia się w czasie. Animacja poza ekranem kinowym materializuje się w formie instalacji artystycznej i performance’u. Projekt nawiązuje do poezji konkretnej Stanisława Dróżdża i filozoficznych studiów Elizabeth Grosz.