Frank Capra urodził się 18 maja 1897 roku we włoskim Bisacquino. W 1903 roku wraz z rodzicami wyjechał do Los Angeles (Kalifornia, USA), gdzie zamieszkali w sycylijskim getcie. Sprzedawał gazety, grał na banjo, aby pomóc rodzinie i mieć możliwość kontynuowania nauki. W 1918 roku otrzymał dyplom inżyniera-chemika w California Institute of Technology. W 1922 roku udało mu się nakręcić jedną rolkę filmu wg poematu Kiplinga.

W Hollywood został "gagmanem" u Macka Sennetta. Z jego pomysłów komicznych korzystał sławny Harry Langdon. Zrealizował z nim filmy: "Siłacz" i "Długie spodnie". Największe sukcesy odnosił w latach 30. W 1934 roku jego film "Ich noce" otrzymał 5 Oscarów. W czasie drugiej wojny światowej nakręcił serię dokumentalno-propagandową "Dlaczego walczymy". W 1971 roku opublikował biografię "Frank Capra: The Name Above the Title". Był honorowym prezesem Directors Guild of America. Zmarł na atak serca w 1991 roku.

Jego twórczość wpisała się w politykę New Dealu Roosevelta -przeciwnika wielkich koncernów i samowolnych bogaczy. Capra podzielał jego wizję za wielu uważaną za utopijną. Głównymi cechami jego filmów było zamiłowanie do zwyczajnego bohatera, prostoty, dążenie do solidarności z ludźmi. Konsekwentnie też przedstawiał niechęć do hipokryzji, snobizmu, braku tolerancji. Uważał, że człowiek powinien walczyć o swoją indywidualność.